ထီသိုဝ္သီးအွ္ဆံင္းလာ.ဆာ္ကိုဝ္ဟွာေဍ.....လာေရာက္လည္ပတ္ေသာ မိတ္ေဆြခ်စ္သူငယ္ခ်င္းမ်ားအားလံုး မဂၤလာအေပါင္းႏွင့္ျပည့္စံုပါေစလို႕ ဦးစြာေမတၱာပို႕သတ္လွ်က္ရိွပါတယ္

ရုပ္လွေနဖို႕မလိုပါဘူး ႏွလံုးသားလွေနဖို႕ပဲ လိုပါတယ္ ေငြေၾကးခ်မ္းသာဖုိ႕ မလိုပါဘူး အက်င့္သိကၡာမဆင္းရဲဖုိ႕ပဲ လိုပါတယ္ ပညာတတ္ၾကီးျဖစ္ဖို႕ မလိုပါဘူး ပညာမမဲ့ဖို႕ပဲလိုပါတယ္ ေခြ်တာတတ္ဖို႕မလိုပါဘူး သံုးစြဲတတ္ဖို႕ပဲလိုပါတယ္ လူတိုင္းကိုခ်စ္တတ္ဖို႕မလိုပါဘူး လူတိုင္းကိုၾကင္နာတတ္ဖို႕ပဲလိုပါတယ္ စကားေျပာေကာင္းဖို႕မလိုပါဘူး စကားေျပာတတ္ဖို႕ပဲလိုပါတယ္ ေခတ္ဆန္လြန္းစရာမလိုပါဘူး ေခတ္နဲ႕လိုက္ေလ်ာ္ညီေထြတတ္ဖို႕ပဲလိုပါတယ္ အိမ္ရွင္မေကာင္းတစ္ေယာက္ျဖစ္ဖို႕ မလိုပါဘူး ဘဝေဖာ္ေကာင္းတစ္ေယာက္ျဖစ္ဖို႕ပဲလိုပါတယ္ အခ်စ္ၾကီးခ်စ္ဖို႕မလိုပါဘူး သေဘာထားၾကီးျပီး နားလည္မွဳရိွဖုိ႕ပဲလိုပါတယ္ ေနရာတကာ ေလ်ာ႕ေပးဖို႕မလိုပါဘူး ၾကည္ျဖူစြာခြင့္လြတ္တတ္တဲ႕စိတ္ထားေလး ရိွဖို႕ပဲလိုပါတယ္

Popular Posts


•••••••••••••••••••••••••••
ျပခဲ့ေသာ အေၾကာင္းမ်ားတြင္ တစ္ပါးပါးေၾကာင့္
လူတစ္ေယာက္ စုေတဖုိ႔ရာ အခ်ိန္နီးကပ္လာလွ်င္
မစုေတမီ နာရီ၀က္ေလာက္မွစ၍
စိတ္ေကာင္းေဇာေကာင္းရဖို႔ အေရးၾကီး၏။

စုေတသည့္တုိင္ေအာင္ ကုသိုလ္ေဇာမ်ား ေစာေနလွ်င္
ဧကန္မုခ် သုဂတိ ဘ၀သို႔ ေရာက္ရမည္။
စုေတခါနီး၀ယ္ အကုသိုလ္ေဇာမ်ား ေစာေနလွ်င္
ဧကန္အပါယ္ဘံုသို႔ ေရာက္ရေတာ့မည္။

သို႔ျဖစ္၍ ျမင္းအေျပးျပိဳင္ရာတြင္ ပန္း၀င္ခါနီး
အေရးၾကီးဆံုး ျဖစ္သကဲ့သို႔ ေနာက္တစ္ဖန္
ဘ၀ေကာင္းရဖုိ႔ စုေတခါနီး၌ အေရးၾကီးလွေပသည္။
ထုိ စုေတခါနီး၌ စိတ္ေကာင္း မေကာင္းမွာလည္း
ထုိအခါ ထင္လာေသာ အာရုံႏွင့္သာ သက္ဆုိင္ၾကေလသည္။

www.facebook.com/youngbuddhistassociation.mm
ထင္လာတတ္ေသာအာရုံ ၃-မ်ိဳး
•••••••••••••••••••••••••••
စုေတခါနီး၌ ကံ၊ ကမၼနိမိတ္၊ ဂတိနိမိတ္ ဟု
အာရုံ ၃-မ်ိဳးတြင္ တစ္မ်ိဳးမ်ိဳး ထင္လာတတ္၏။

“ကံ”ဆိုသည္မွာလည္း ကုသိုလ္ အကုသိုလ္ ေစတနာေတြတည္း။ “ကမၼနိမိတ္” ဆုိသည္ကား ထုိကုသိုလ္ အကုသိုလ္ျပဳစဥ္က ေတြ႕ၾကံဳ သံုးစြဲခဲ့ရေသာ အရာ၀တၳဳမ်ားတည္း။ “ဂတိနိမိတ္” ဆုိသည္မွာ စုေတျပီး ေနာက္ေရာက္ရမည့္ ဂတိ၌ (ဘ၀၌) ေတြ႕ၾကံဳရမည့္ အရာ၀တၳဳတည္း။

ကံအာရုံထင္လာပံု
•••••••••••••••••
ေသခ်ိန္မေရာက္ခင္ စကၠန္႔အနည္းငယ္က ျဖစ္ေစ၊
နာရီ၀က္ တစ္နာရီစသည္ ကြာျခားေသာအခါက ျဖစ္ေစ၊ ရက္ေပါင္းလေပါင္းမ်ားစြာ ကြာျခားေသာအခါ ျဖစ္ေစ
ျပဳခဲ့ေသာ ကံအမ်ိဳးမ်ိဳးသည္ ေနာက္ဘ၀အသစ္တြင္
ပဋိသေႏၶ အက်ိဳးေပးခြင့္ ၾကံဳလာလွ်င္
ေသခါနီး ေလာေလာဆယ္ ထင္လာတတ္၏။
www.facebook.com/youngbuddhistassociation.mm
ထုိသို႔ ထင္လာရာ၀ယ္ ေရွးက ဒါန သီလ စေသာ
ကုသိုလ္ကံျဖစ္လွ်င္ ထိုကံက ျပန္၍ အမွတ္ရေသာအားျဖင့္
ထင္လာျခင္း၊ ယခုေလာေလာဆယ္ လွဴဒါန္းေနရသလို ဥပုသ္ေစာင့္ေနရသလို အိပ္မက္မက္သလို
အေနအားျဖင့္ ထင္လာျခင္းဟု ၂-မ်ိဳးရွိသည္။

အကုသိုလ္ကံမ်ားတြင္လည္း ပါဏာတိပါတမူ ျဖစ္လွ်င္
ထုိကံကို ျပန္၍ အမွတ္ရျခင္း တစ္မ်ိဳး၊
ယခုပင္ သတ္ျဖတ္၍ ေနရသလုိ ထင္ျခင္းတစ္မ်ိဳးဟု ၂-မ်ိဳးရွိသည္။ ဤနည္းအတုိင္းပင္ အျခားေသာ အကုသိုလ္ကံ
ထင္လာပံုကိုလည္း ခ်ဲ႕ထြင္ၾကည့္ပါေလ။

ကမၼနိမိတ္အာရုံထင္လာပံု
•••••••••••••••••••••••••••
အကုသိုလ္ကံ ျပဳခဲ့ၾကသူတို႔မွာ ပါဏာတိပါတမူျဖစ္လွ်င္
သတ္ျဖတ္စဥ္အခါက အသံုးျပဳခဲ့ေသာ ဓား၊ တုတ္၊ ေသနတ္၊
ပိုက္ကြန္၊ ေလး၊ ျမား၊ လွံ စေသာ လက္နက္မ်ား ထင္လာတတ္၏။ ႏြားသတ္သမား တစ္ေယာက္၌ကား ႏြားမ်ားကိုသတ္ျပီးေနာက္ အသားကိုခြာ၍ စုပံုထားေသာ အရုိးပံုၾကီး ထင္လာသတဲ့။
အဒိႏၷဒါနမူ၊ ကာမူ စသည္မ်ားကို ျပဳခဲ့ၾကသူမွာလည္း
ထုိမေကာင္းမူႏွင့္ ဆုိင္ရာ အာရုံမ်ား ထင္လာပံုကို
ခ်ဲ႕ထြင္း ၾကည့္ၾကပါေလ။

ကုသိုလ္ကံ့ ျပဳခဲ့ၾကသူတို႔တြင္လည္း ဒါနျပဳရာ၌ ေက်ာင္း၊ ဘုရား တည္ေဆာက္ ကိုးကြယ္သူျဖစ္လွ်င္ ေက်ာင္းအာရုံ၊ ဘုရားအာရုံ၊ ေက်ာင္းႏွင့္စပ္၍ လွဴခဲ့ေသာ သကၤန္း၊ ဆြမ္း၊ ေဆး အာရုံ၊ ဘုရားႏွင့္စပ္၍ လွဴခဲ့ေသာ ပန္း၊ ဆီမီး၊ အေမႊးတုိင္ စေသာ အာရုံမ်ား ထင္လာတတ္၏။ ဥပုသ္ေစာင့္သံုးခဲ့သူ၊ ကမၼ႒ာန္းထုိင္ခဲ့သူ ျဖစ္လွ်င္ ဥပုသ္ႏွင့္ စပ္ဆုိင္ေသာ စိပ္ပုတီး၊ စင္ၾကယ္ေသာ အ၀တ္အစား၊ ကမၼ႒ာန္းေက်ာင္း၊ စိပ္ပုတီးစိပ္ရာ သစ္ပင္ရိပ္ စေသာ ေနရာမ်ား ထင္လာတတ္၏။ အပစာယန၊ ေ၀ယ်ာ၀စၥ စေသာ ကုသိုလ္မ်ား၏ အာရုံလည္း ထုိက္သလုိ ထင္လာတတ္ၾကသည္။

ဂတိနိမိတ္ထင္လာပံု
•••••••••••••••••••
စုေတခါနီး၌ ဘ၀အသစ္၀ယ္ ေတြ႕ၾကံဳရမည့္ အာရုံမ်ားလည္း
တင္ၾကိဳ၍ ထင္လာတတ္၏။ နတ္ျပည္ေရာက္မည့္သူျဖစ္လွ်င္
နတ္သမီးေတြ၊ ဘံုဗိမာန္၊ ဥယ်ာဥ္ စသည္ထင္လာတတ္၏။ လူ႔ျပည္ေရာက္မည့္သူျဖစ္လွ်င္ အမိ၀မ္းရည္၏
နီနီရဲရဲအဆင္း ထင္လာတတ္၏။

ျပိတၱာျဖစ္မည့္သူျဖစ္လွ်င္ ေတာၾကီး၊ ေတာင္ၾကီး၊ ျမစ္ေရ၊
သမုဒၵရာကမ္း စသည္ျဖင့္ မိမိေနထုိင္ရမည့္ အရပ္ေဒသအလုိက္ ထင္လာတတ္၏။

မ်က္ႏွာအေနအထားႏွင့္ ဂတိမွန္းဆဖြယ္
••••••••••••••••••••••••••••••••••
စုေနခါနီး၌ မ်က္ႏွာအေနအထား ၾကည့္ပါ။
ၾကည္ၾကည္လင္လင္ ရွိလွ်င္ အာရုံေကာင္း ထင္ေနျပီျဖစ္၍
သုဂတိ သြားရလိမ့္မည္ဟု မွန္းဆႏုိင္သည္။
မ်က္ႏွာအေန ညိူးငယ္လွ်င္ သို႔မဟုတ္ ၾကမ္းတမ္းေသာ
အမူအရာ ျဖစ္ေနလွ်င္ မေကာင္းေသာ
အာရုံထင္ေနျပီျဖစ္၍ ဧကန္မုခ် ဒုဂၢတိသုိ႔
သြားရေတာ့မည္ဟု မွန္းဆႏုိင္ေပသည္။
www.facebook.com/youngbuddhistassociation.mm
(တခ်ိဳ႕ကား ေရွးက ခံစားခဲ့ရေသာ
ကာမဂုဏ္ေၾကာင့္ ျပံဳးေနေပလိမ့္မည္။
ထိုအျပံဳးကား ေကာင္းေသာ ျပံဳးျခင္း မဟုတ္ပါ။)

ေယာင္ယမ္းပံုျဖင့္ မွန္းဆဖြယ္
•••••••••••••••••••••••••••
တခ်ိဳ႕စုေတခါနီး၌ ညင္ညင္သာသာ မရွိဘဲ ေျပာလား၊
ဆုိလား၊ ေယာင္လား၊ ယမ္းလား လုပ္၏။ ေရွးတုန္းက
ရဟႏၱာရွင္ေသာဏ၏ ခမည္းေတာ္ ငယ္ရြယ္စဥ္က
မုဆုိးၾကီးျဖစ္၍ ၾကီးမွ ရဟန္းျပဳ၏။ စုေတခါနီးေသာ္ (မိနစ္အေတာ္ေ၀းေ၀းကပင္) ေခြးၾကီးေတြက သူ႔ကို
ကိုက္ေတာ့မည္ဟန္ ထင္ေနသျဖင့္
“သားရဲ႕၊ ေျခာက္ပါဟဲ့ ေျခာက္ပါဟဲ့”ဟု ေအာ္သတဲ့။

အရွင္ေသာဏက “ဦးပဥၥင္းၾကီးမွာ ငရဲနိမိတ္ ထင္ေနပါသေကာ”ဟု ေတြးေတာ၍ ခ်က္ခ်င္း ပန္းေတြကို ရွာျပီးလွ်င္ ဘုရား ရင္ျပင္ေတာ္မွာ ပန္းေမြ႕ရာခင္း၍ ဦးပဥၥင္းၾကီးကို ခုတင္ႏွင့္တကြ ယူသြားျပီး “ဦးပဥၥင္းၾကီး၊ ၾကည္ညိဳလုိက္၊ ၾကည္ညိဳလုိက္၊ ဦးပဥၥင္းၾကီးအတြက္ ပန္းေတြ လွဴထားတယ္”ဟု ေျပာေသာအခါ သတိရလာ၍
ဘုရားအာရုံျပဳလ်က္ ပန္းမ်ားကို လွဴဒါန္းေနစဥ္
“ေနရာဖယ္ေပးလုိက္ပါ၊ ေနရာဖယ္ေပးလုိက္ပါ၊
သားရဲ႕ မိေထြးေတြ လာေနတယ္”ဟု ေယာင္ျပန္ရာ
“အင္း နတ္ျပည္ ဂတိနိမိတ္ ထင္လာေပါ့ကုိး”ဟု
ေအာက္ေမ့တုန္းမွာပင္ ဦးပဥၥင္းၾကီး ဘ၀ဆံုး၍
နတ္ျပည္သို႔ ေရာက္သြားေလသည္။

ဂတိနိမိတ္ထင္ပုံတစ္မ်ိဳး
•••••••••••••••••••••••••••
တခ်ိဳ႕စုေတခါနီး လားရာဂတိ၌ ေတြ႕ၾကံဳရမည့္ အရာ၀တၳဳကို
တုိက္ရုိက္ပင္ မ်က္စိျဖင့္ ေတြ႕ရ၏။

“ေရ၀တီ” မည္ေသာ မိန္းမသည္ ဘုရား ေက်ာင္း
ဒါယကာ နႏၵိယသူၾကြယ္၏ ဇနီးတည္း။
နႏၵိယသူၾကြယ္က သဒၶါတရား ရွိသေလာက္ ေရ၀တီမွာ
သဒၶါတရား ကင္းမဲ့၏။ ဗုဒၶဘာသာဟူ၍ မဆုိထုိက္။
ရဟန္းေတာ္မ်ားကို ဆဲေရးတတ္၏။
www.facebook.com/youngbuddhistassociation.mm
နႏၵိယသူၾကြယ္က ေရွးဦးစြာ စုေတ၍
နတ္ျပည္၌ ျဖစ္ျပီးေနာက္ ေရ၀တီေသခ်ိန္ေရာက္ေသာ္
ငရဲမွ ငရဲထိန္း ၂-ဦး လာေရာက္၍ အတင္းဆြဲယူကာ
နတ္ျပည္သို႔ ေခၚသြား၍ နႏၵိယ၏ စည္းစိမ္ကို ျပျပီးမွ ငရဲသို႔ အတင္းဆြဲခ်သြားသတဲ့။

ဘုရားလက္ထက္ေတာ္တုန္းက “ဓမၼိက” ဥပါသကာသည္ ဥပါသကာေပါင္းမ်ားစြာကို ေခါင္းေဆာင္၍
သူေတာ္ေကာင္း အျဖစ္ေနထုိင္၏။

စုေတခါနီးေသာ္ ရဟန္းေတာ္္မ်ား၏ တရားကို နာစဥ္
နတ္ျပည္ ၆-ထပ္မွ နတ္ရထား ၆-စင္းတုိ႔ ေကာင္ကင္၌
တည္လ်က္ “သူ႔ရထားတင္မည္၊ ငါ့ရထားတင္မည္”
ဟု ေျပာဆိုေနသံကို တရားနာေနရေသာ
ဓမၼိက ဥပါသကသည္ ျမင္လည္း ျမင္ရ၊
ၾကားလည္း ၾကားရ၏။ ထုိ႔ေနာက္ မၾကာမီပင္
စုေတ၍ တုသိတာ နတ္ရထား၌ နတ္သားအျဖစ္ျဖင့္ ပါသြားေလသည္။

ေျမမ်ိဳသူတို႔ကား အ၀ီစိက မီးအရွိန္သည္ လူ႔ျပည္တုိင္ေအာင္ ဟပ္သျဖင့္ မီးပူအေတြ႕ကို မေသခင္က ေတြ႕ရေလသည္။ ဤသို႔လွ်င္ စုေတခါနီး ဂတိနိမိတ္ ထင္လာပံု အမ်ိဳးမ်ိဳးရွိ၏။ ယခုကာလ တခ်ိဳ႕စုေတခါနီး၌ကား တီးသံ မူတ္သံႏွင့္ အေမႊးအၾကိဳင္မ်ားကို အနီးအပါးမွ လူအမ်ားပင္ ၾကားရ ေမႊးရ၏။ ဤဂတိနိမိတ္ႏွင့္တကြ ျပခဲ့ေသာ ကံ ကမၼ နိမိတ္တုိ႔သည္ မ်ာေသာအားျဖင့္ အက်ိဳးေပးခြင့္ရေသာ ကံအစြမ္းေၾကာင့္ ထင္လာသည္ဟု မွတ္ပါ။

စုေတခါနီးျပဳျပင္ေပးရပံု
••••••••••••••••••••••
မက်န္းမာျခင္း စသည္ေၾကာင့္ ျဖည္းျဖည္းသက္သာ ေသရေသာ
အခ်ိဳ႕လူတုိ႔ စုေတခါနီး ကာလ၌ ဆရာသမားေကာင္း၊ ေဆြေကာင္း မ်ိဳးေကာင္းမ်ားက အာရုံေကာင္း ထင္လာဖုိ႔ရာ ျပဳျပင္ေပးၾကရမည္။ လူမမာသည္ ယခု ေရာဂါမွ လြတ္ႏုိင္ေတာ့မည္ မထင္လွ်င္ လူမမာ၏ အနီးအပါး၌ သန္႔ရွင္းႏုိင္သမွ် သန္႔ရွင္းေအာင္ ျပဳျပင္ရမည္။ ဘုရားကို ရည္စူး၍ ပန္းမ်ားကို ေရေမႊး ေကာင္းေကာင္း ဆြတ္ဖ်န္းလ်က္ လွဴဒါန္းပူေဇာ္ထားရမည္။ ညဥ္႔အခါျဖစ္လွ်င္ ဆီမီးေတြ ထိန္လင္းေအာင္ ညွိထြန္းထားရမည္။

♦ ဂိလာနကိုလည္း “ပန္းေတြ၊ ဆီမီးေတြ
(အေမ့အတြက္၊ အေဖ့အတြက္) ပူေဇာ္ထားပါသည္။ ၾကည္ညို၀မ္းေျမာက္ပါ”ဟု ေျပာရမည္။
♦ အရြတ္အဖတ္ ေကာင္းေကာင္းႏွင့္ ဓမၼစၾကာစေသာ တရားစာကို ရြတ္ဖတ္ရမည္။
www.facebook.com/youngbuddhistassociation.mm
♦ ထိုသို႔ ပူေဇာ္ရြတ္ဖတ္မူကို စုေတခါနီး မိနစ္အနည္းငယ္
အခ်ိန္က်မွ မဟုတ္ဘဲ ရက္အေတာ္ၾကာကပင္
ၾကိဳတင္၍ ျပဳရမည္။
♦ ဂိလာနကလည္း အားမငယ္ရ၊
♦ ျပဳစုသူ ေဆြမ်ိဳးမ်ားလည္း ၀မ္းမနည္းရ။

ထုိကဲ့သို႔ ျပဳျပင္ခံေနရသူမွာ ထုိ ပန္း၊ ဆီမီး၊ အေမႊးနံ႕၊ တရားသံကိုလည္းေကာင္း၊ ဘုရားသံကို လည္းေကာင္း အာရုံျပဳကာ ရက္အေတာ္ၾကာေအာင္ ကုသိုလ္ေတြ အထံုရေနပါလိမ့္မည္။

ထို႔ေနာက္ စုေတခ်ိန္ နီးကပ္လာေသာအခါ ပန္း၊ ဆီမီး၊ အေမႊး၊ တရားသံတုိ႔ကလည္း ရွိတုန္း၊ မ်က္စိ၊ နားတုိ႔ကလည္း ျမင္တုန္း၊ ၾကားတုန္းျဖစ္လွ်င္ ထုိအာရုံ တစ္ခုခု မေပ်ာက္ခင္မွာပင္ စုေတစိတ္ က်ေရာက္တတ္၏။ ထိုအခါ ထိုပန္း ဆီမီး စသည္တုိ႔ကို ပူေဇာ္ေသာ ကုသုိလ္ကံက ဧကန္ အက်ိဳးေပးေတာ့မည္။

သုဂတိဘ၀သို႔ ဧကန္မုခ် ေရာက္ရေတာ့မည္။
ဤသို႔ အာရုံတုိက္ရုိက္ရွိတုန္း စုေတႏုိင္ေအာင္
ဆုိင္ရာေဆြမ်ိဳးမ်ားမွာ ျပဳျပင္ဖုိ႔ တာ၀န္ရွိသည္ကို
လူတုိင္း သတိျပဳသင့္သည္။ အရွင္ေသာဏ၏ ဖခင္ရဟန္းၾကီးမွာ အရွင္ေသာဏတည္းဟူေသာ သားေကာင္းက ျပဳျပင္ေပးမူေၾကာင့္ ငရဲနိမိတ္မ်ား ကြယ္ေပ်ာက္၍ နတ္ျပည္နိမိတ္မ်ား ထင္လာရသည္။

(“မဟာဂႏၶာရံုဆရာေတာ္ဘုရားႀကီး
အရွင္ဇနကာဘိ၀ံသ ကိုယ္က်င့္အဘိဓမၼာစာအုပ္မွ ” -)

Dhamma Danã Source ►
www.facebook.com/youngbuddhistassociation.mm




                                   
                                  မိဘတို႔အား အေကာင္းဆုံး ေက်းဇူးဆပ္နည္း

                 “ ပခံုးထက္၌ ထမ္းလ်က္္ထား အမိ အဖအား - ေညာင္းညာပင္ပန္း ႏွိပ္နယ္ေပး
                        ေရပူေရေအး ေပး - က်င္ၾကီးက်င္ငယ္စြန္႕ေပေစ လုပ္ေႂကြးျပဳစုေပ ”
                          ရဟန္းတို႔၊ ဤသို႕ပင္ အသက္ထက္ဆံုးလုပ္ေကၽြးျပဳစုေသာ္လည္း
                   အမိအဖတို႔အေပၚ၌ လုပ္သင့္လုပ္ထိုက္သည္ကို ျပဳလုပ္ေပးသည္ မမည္ေသး။

                     ရဟန္းတို႔၊ အမွန္စင္စစ္အားျဖင့္ အၾကင္သူသည္ သဒၶါတရား ေခါင္းပါးေသာ
                                မိဘတို႔ကို သဒၶါတရား ရွိေအာင္ ေဆာင္ရြက္ေပး၏။
                          သီလမရွိေသာ မိဘတို႔ကို သီလရွိေအာင္ ေဆာင္ရြက္ေပး၏။
                    ႏွေျမာ၀န္တိုေသာ မိဘတို႔ကို စြန္႔ၾကဲလွဴဒါန္းေအာင္ေဆာင္ရြက္ေပး၏။
                        ပညာမရွိေသာ မိဘတို႔ကို ပညာရွိေအာင္ ေဆာင္ရြက္ေပး၏။
                                     ဤသို႕ ျပဳလုပ္ေဆာင္ရြက္ျခင္းအားျဖင့္
                     အမိအဖတို႔ အေပၚ၌ လုပ္သင့္လုပ္ထိုက္သည္ကို လုပ္သည္ မည္၏။

                                                လကၤာ by the eXistence
                                                ................................
                        ဘုရားရွင္ေသာ္မွ ႏို႕တစ္လံုးဖိုးသာေက် " ဆိုတာ ဟုတ္ရဲ့လား

                      "ဘုရားရွင္ေသာ္မွ ႏို႔တစ္လံုးဖိုးသာေက်" ဟူေသာအသံုးအႏႈန္းမွာ
                                    ေထရ၀ါဒပိဋကတ္ေတာ္တြင္ လံုး၀မပါ၀င္ပါ။ 

              ယင္းစကားမွန္၏ - မွား၏ ဟူသည္ကို မိေထြးေတာ္ ေဂါတမီ၏ ျမတ္စြာဘုရားထံ
                 ေလွ်ာက္ထားခ်က္ကို ေလ့လာၾကည့္ရံုမွ်ႏွင့္ အေျဖမွန္ကို ေတြ႕ႏိုင္ပါသည္။
                      မိေထြးေတာ္ ေဂါတမီက ဘုရားရွင္အား ဤသို႔ေလွ်ာက္ထားခဲ့ပါ၏။
 " သားေတာ္ ဘုရား၊ သားေတာ္ဘုရားကို မယ္ေတာ္က တိုက္ေကၽြးခဲ့တဲ့ ပကတိႏို႔ရည္က သားေတာ္ရဲ့ ပကတိ ကိုယ္ခႏၶာ ၾကီးထြားျပီး အို၊ နာ၊ ေသ ကိုပဲ ေပးစြမ္းႏိုင္ပါတယ္။ သားေတာ္ဘုရားက မယ္ေတာ္ကို တိုက္ေကၽြးတဲ့ ဓမၼႏို႔ရည္က မယ္ေတာ္ရဲ႔တရားခႏၶာကိုယ္ၾကီးကို ၾကီးထြားေစျပီး မအို၊ မနာ၊ မေသရာ ျမတ္နိဗၺာန္ကို ေပးပါတယ္။
                    သားေတာ္ ဘုရားကို မယ္ေတာ္က တိုက္ေကၽြးခဲ့တဲ့ ပကတိႏို႔ရည္ထက္
                   သားေတာ္ဘုရားက တိုက္ေကၽြးခဲ့တဲ့ ဓမၼႏို႔ရည္က တန္ဖိုးၾကီးလွပါတယ္။
                    သားေတာ္ဘုရားသည္ မယ္ေတာ္အေပၚမွာ ႏို႔ဖိုးအေၾကြးမရွိေတာ့ပါ။
                                                  ႏို႔ဖိုးေၾကြးေက်ပါျပီ "

မိေထြးေတာ္ "ေဂါတမီ" ကိုယ္ေတာ္တိုင္က ဘုရားရွင္အား ႏုိ႔ဖိုးေၾကြးမရွိေတာ့ပါဟု ေလွ်ာက္ထားခဲ့ပါလ်က္
ဘုရားရွင္ေသာ္မွ ႏို႔တစ္လံုးဖိုးေက် ဟူေသာ စကားကို စတင္၍ ျဖန္႔ျဖဴးသူက ျဖန္႔ျဖဴးျပီး
မေ၀ဖန္ မစိစစ္မူလ်က္ လြယ္လြယ္ပင္ ႏို႔သက္ခံျခင္း၊ ယူငင္သိမ္းပိုက္လက္ခံျခင္းမွာ
မ်ားစြာ ၀မ္းနည္းဖြယ္ေကာင္းလွပါ၏။

                                                မင္းနန္ (ေမာ္ကၽြန္း)
                                              ………………………….


                                            မိဘေက်းဇူး ဆပ္သင့္တယ္

                      ဘုရားရွင္က လူ႔ဘ၀မွာ အေမနဲ႔ (၇) ရက္ထဲ ေနဘူးတာေတာင္
                             နတ္ျပည္အထိ အေမ့ေက်းဇူးကုိ လုိက္ဆပ္တယ္။
                     မင္းတုိ႔တေတြ အေမနဲ႔အတူ ႏွစ္ (၂၀) မက အတူေနလာၿပီး
                         အေမခ်က္ေကၽြးတာ ႏွွစ္ (၂၀) မက ထုိင္စားလာတာ။
                ဒီေတာ့ အေမ့ကုိ ေက်းဇူး အမ်ားႀကီး ဆပ္သင့္တယ္၊ ဆပ္ရမယ္။

                           (ေဒါက္တာအရွင္ဣႏၵက - Dhamma Garden)
                                           …………………………….

                                                   မိဘေမတၱာ

                                       လုံျခဳံ ေႏြးေထြး၊ ယုယ ၾကင္နာ
                                ပိုလွ်ံ အခ်စ္ေတြ၊ ဖြဲ ့စည္းထားတဲ့ အိမ္။

                                    ေမတၱာ ဂ႐ုဏ၊ ေစတနာ အျပည့္
                                   ေပးဆပ္ျခင္းေတြ မဆုံးႏိုင္တဲ့ ျမစ္။

                                 သည္းခံ ခြင့္လြတ္၊ ေတာင္းဆု အနႏၵ
                             အနတၱ အဆုံးတိုင္ ေရာက္ရွိမယ့္ အလင္း။

                                               ( the eXistence )
                                  ..............................................

                                                  တူညီပါေစ

                                       ငယ္စဥ္အခါက အေမ့ဆီက
                                      မုန္႔ဖိုးေတာင္းစဥ္က ေခၚခဲ့တဲ့
                                        ''အေမ" ဆိုတဲ့ေလသံ နွင့္
                                         အခု အေမ့ လက္ထဲကို
                          ေငြထည့္ေပးတဲ့အခါ ေခၚတဲ့ ေလသံ တူညီပါေစ။

                                      (အရွင္ သုမန) ေတာင္ႀကီးျမိဳ႕
                                     ……………………………………

ကြက္လပ္ျဖည့္ပါ

လူသားမွန္သမွ် သူတစ္ပါးအေပၚ အလြန္အျပစ္ျမင္လြယ္ပါသည္။ သူ႕ေက်းဇူးကို သိသူကား အလြန္ရွားပါသည္။ လူသားတို႕သည္ မိဘ၊ ဆရာ၊ ရဟန္းသံဃာမ်ားႏွင့္ ဆက္ဆံေသာအခါ အျပစ္ကို မၾကည့္ဘဲ ေက်းဇူးကို ၾကည့္တတ္ဖို႕ အလြန္လိုပါသည္။ ထိုလိုေသာ အကြက္ကိုျဖည့္ရန္ ဘုန္းၾကီး တိုက္တြန္းပါသည္။

                                    ( ထီးခ်ိဳင့္တည္ေတာဆရာေတာ္ဘုရားၾကီး )
                                           …………………………………….

                              လက္ဦးဆရာ၊ မည္ထိုက္စြာ - ပုဗၺာစရိယ၊ မိႏွင့္ဘ

                                        ငယ္ေသာ္ကသား၊ လိုလိုက္ျငားက
                            ၾကီးမားေသာအခါ၊ က်ားပမာ၊ မွန္စြာေၾကာက္ဖို႕တည္း။

                                          ငယ္ေသာ္ကသား၊ ဆုံးမျငားက
                               ၾကီးမားေသာအခါ၊ အားပမာ၊ မွန္စြာကိုးဖို႕တည္း။

                                           ငယ္ေသာ္သမီး၊ ဆုံးမနည္းက
                                 ၾကီးမားေသာအခါ၊ မီးပမာ၊ မွန္စြာပူဖို႕တည္း။

                                           ငယ္ေသာ္သမီး၊ ဆုံးမျပီးက
                                 ၾကီးေသာအခါ၊ ထီးပမာ၊ မွန္စြာေအးဖို႕တည္း။

                                          ( အ႐ွင္ဇဝန - ေမတၱာ႐ွင္ )
                                          ..................................

ဗုဒၶဘာသာ သမုိင္းအက်ဥ္း

ဗုဒၶဘာသာတု ိ႔အတြက္ သိသင္႔သိထုိက္တဲ႔ ဗုဒၶ၀င္အက်ဥ္း (သုိ႔) ဗုဒၶဘာသာအေၾကာင္း သိေကာင္းစရာအက်ဥ္းေလးပါ။သိလုိသူမ်ားအတြက္ ရည္ရြယ္ကာ ေရးသား ပူေဇာ္လုိက္ပါသည္။

ဘုရားအေလာင္းေတာ္သည္ -၆၂၄-ဘီစီတြင္ (ျမန္မာလလုိ-၀ါဆုိလျပည့္၊ ၾကာသာပေတးေန႔တြင္) မယ္ေတာ္မာယာ၀မ္းၾကာ တုိက္တြင္ သေႏၶယူပါသည္။ ဘုရားေလာင္းသည္ -၆၂၃-ဘီစီ၊ (ျမန္မာလလုိ ကဆုန္လျပည့္၊ ေသာၾကာေန႔)တြင္ နီေပါႏုိင္ငံ၊ လုမၺိနီဥယ်ာဥ္၌မယ္ေတာ္မာယာေဒ၀ ီ၊ ခမည္းေတာ္သုေဒၶါဒနမင္းႀကီးတုိ႔မွ ေမြးဖြားခဲ႔ပါသည္။ ဘုရားေလာင္း နာမည္မွာ သိဒၶတၳျဖစ္ပါသည္။ (၁၆-ႏွစ္မွ ၂၉)ႏွစ္အထိ နန္းစည္းစိမ္းကုိ ခံစားပါသည္။)

ဘီစီ-၅၉၄-(ျမန္မာလလုိ-၀ါဆုိလျပည့္၊ တနလၤာေန႔)တြင္ အိမ္ရာတည္ေထာင္ လူ႔ေဘာင္ခြါကာ ေတာထြက္ေတာ္မူပါသည္။ (သက္ေတာ္ ၂၉-ႏွစ္ အရြယ္ ျဖစ္ပါသည္။)

၂၉-ႏွစ္မွ ၃၅-ႏွစ္အထိ ဒုကၠရစရိယာ-ပင္ပန္းေသာအက်င္႔ က်င္႔ခဲ႔ရပါသည္။) ဘီစီ-၅၈၈-(ျမန္မာလလုိ-ကဆုန္လျပည့္၊ ဗုဒၶဟူးေန႔)တြင္ သဗၺညဳတဉာဏ္ေတာ္ကုိ ရရွိေတာ္မူပါသည္။ (သက္ေတာ္ ၃၅-ႏွစ္ အရြယ္ျဖစ္ပါသည္။) ၄င္းဘီစီ-၅၈၈-(ျမန္မာလလုိ-၀ါဆုိလျပည့္ စေနေန႔)တြင္ ပထမဆုံးေသာ ဓမၼစၾကာသုတ္ေတာ္ကုိ ဗာရာဏသီၿမိဳ႕အနီး မိဂဒါ၀ုန္ ေတာမွာ ေဟာေတာ္မူပါသည္။

မွတ္ခ်က္။ ။ဗုဒၶဂယာႏွင္႔ မိဂဒါ၀ုန္ေတာသည္ -၁၈-ယူဇနာ/မုိင္အားျဖင္႔ -၁၄၄-မုိင္ ေ၀းပါသည္။

ဓမၼစၾကာတရားပြဲမွာ လူသားအေနနဲ႔ ပဥၥ၀ဂၢီငါးဦးသာ ပါ၀င္ပါသည္။ ၄င္းတရားပြဲမွာ အရွင္ေကာ႑ညသည္ အ႐ုဏ္မတတ္မီ ေသာတာပန္တည္ပါသည္။ ေနာက္ဆက္လက္ၿပီး ဘုရားရွင္က-အနတၱလကၡဏသုတ္ကုိ ေဟာေသာအခါ ပဥၥ၀ဂၢီရဟန္းေတာ္ ငါးဦးစလုံး ရဟႏၱာ ျဖစ္ေတာ္မူၾကပါသည္။

ဘီစီ-၅၈၈-တြင္ ဘုရားရွင္သည္ ပထမဆုံးသာသနာျပဳခရီးစဥ္ကုိ စတင္ လုပ္ခဲ႔ပါသည္။

ဘီစီ-၅၄၃-(ျမန္မာလလုိ-ကဆုန္လျပည့္၊ အဂၤါေန႔)တြင္ ဘုရားရွင္ သက္ေတာ္(၈၀)၊ ၀ါေတာ္ (၄၅)တြင္ ကုသိနာ႐ုံ၊ အင္ၾကင္းေတာ၌ ပရိနိဗၺာန္ျပဳေတာ္မူပါသည္။ ကဆုန္လဆုပ္(၅)ရက္၊ တနဂၤေႏြေန႔တြင္ အေလာင္းေတာ္ကုိ မီးပူေဇာ္ပါသည္။

ပထမသဂၤါယနာ-ဘုရားရွင္ သက္ေတာ္(၃၅-မွ-၈၀)အတြင္း၊ ၀ါေတာ္အေနအားျဖင္႔(၄၅)၀ါအတြင္း ေဟာၾကားခဲ႔ေသာ ပိဋကတ္ေတာ္မ်ားကုိ တစ္စုတစ္ေ၀းတည္း စီးစဥ္ဖုိ႔ရန္ ဘုရားရွင္ ပရိနိဗၺာန္ျပဳၿပီး တစ္လအၾကာ--

ဘီစီ-၅၄၃-မွာ ပထမဆုံး သဂၤါယနာကုိ ရာဇၿဂိဳလ္ၿမိဳ႕၊ သတၱပဏၰိလႈိဏ္ဂူ၌ ပိဋကတ္ေတာ္မ်ားကုိ စုေပါင္းရြတ္ဆုိျခင္းဟူေသာ သဂၤါယနာတင္ၾကပါသည္။ ပထမသဂၤါယတင္ပြဲမွာ ဦးေဆာင္ဆရာေတာ္သည္ အရွင္မဟာကႆပျဖစ္၍ အရွင္ဥပါလိမေထရ္က ၀ိနည္းအရာတာ၀န္ယူ၍၊ အရွင္အာနႏၵာက သုတၱန္အရာတာ၀န္ယူပါသည္၊ အဖြဲ႔၀င္သံဃာေတာ္ (၅၀၀) ျဖစ္ပါသည္။ ၀ါေခါင္လဆုပ္ (၅)က စတင္က်င္းပကာ (၇)လၾကာပါသည္။ အေထာက္အပံ႔ဒကာေတာ္သည္ အဇာတသတ္မင္း ျဖစ္ပါသည္။

မွတ္ခ်က္။ ။ဗုဒၶပရိနိဗၺာန္ျပဳၿပီး ပထမသဂၤါယနာတင္ခ်ိန္က စတင္၍ (အဂၤလိပ္လုိ-B.E) သုန္းကာ ဗုဒၶသာသနာႏွစ္ကုိ စတင္ေရတြက္ပါသည္။ “သဂၤါယနာ”ဟူသည္ စုေပါင္းရြတ္ဆုိျခင္းဟု အဓိပၸါယ္ရပါသည္။

ဘုရားရွင္ေဟာၾကားခဲ႔ေသာ ပိဋကတ္ေတာ္တုိ႔ကုိ အရွင္မဟာကႆပစေသာ မေထရ္အဆက္ဆက္တုိ႔ ဆက္ကာဆက္ကာ ေဆာင္ယူထိန္းသိမ္းခဲ႔တဲ႔ အစဥ္အလာကုိ အစြဲျပဳ၍ “ေထရိက”၊ ေနာက္ မေထရ္အစဥ္အဆက္တုိ႔ ထိန္းသိမ္းခဲ႔ေသာ ဗုဒၶအယူ၀ါဒအေနအာ းျဖင္႔ “ေထရ၀ါဒသာသနာ”အျဖစ္ အမည္တြင္ခဲ႔ပါသည္။

ဒုတိယသဂၤါယနာ-(BC-443/B.E-100) သာသႏွစ္ (၁၀၀)အေရာက္မွာ ေ၀သာလီၿမိဳ႕၊ ၀ါဠဳကာ႐ုံေက်ာင္းမွာ ဒုတိယသဂၤါယနာတင္ပါသည္။ ဦးေဆာင္ဆရာေတာ္သည္ အရွင္ယသျဖစ္ပါသည္။ အရွင္သဗၺမိမေထရ္ႏွင္႔ အရွင္ေရ၀တမေထရ္တုိ႔က အဓိကတာ၀န္ယူကာ ပိဋကတ္ေတာ္မ်ားကုိ ရြတ္ဆုိၾကပါသည္။ အဖြဲ႔၀င္ သံဃာေတာ္ (၇၀၀) ျဖစ္ပါသည္။ (၈)လ ၾကာပါသည္။ အေထာက္အပံ႔ေပးေသာဒကာသည္ ကာလာေသာကမင္းျဖစ္ပါသည္။

တတိယသဂၤါယနာ-(BC-249/B.E-300) သာသနာႏွစ္ (၃၀၀)အေရာက္မွာ ပါဋလိပုတ္ၿမိဳ႕ေတာ္၊ အေသာကာ႐ုံေက်ာင္း၌ တတိယသဂၤါယနာ တင္ပါသည္။ ဦးေဆာင္ဆရာေတာ္မွာ အရွင္မဟာေမာဂၢလိပုတၱတိႆမေထရ္ျဖစ္၍ အရွင္မဟာကႆပမေထရ္ႏွင္႔ ကာက႑၏သားျဖစ္ေသာ အရွင္ယသမေထရ္တုိ႔က အဓိက တာ၀န္ယူေဆာင္ရြက္ပါသည္။ အဖြဲ႔၀င္သံဃာေတာ္အေရအတြက္မွာ (၁၀၀၀)ျဖစ္ပါသည္။ ဤသံဂၤါယနာတင္ပြဲ၌၀ိနည္းေရးရာမ်ားကုိ အဓိကထားကာ ေဆြးေႏြးျခင္း ျပဳလုပ္ၾကပါသည္။ အေထာက္အပံ႔မင္းမွာ အေသာကမင္းႀကီးျဖစ္ပါသည္။ ဤတတိယသဂၤါယနာသည္ (၉)လ ၾကာပါသည္။

တတိယသဂၤါယနာတင္ၿပီးခ်ိန္ကစၿပီး (၉)တုိင္း (၉)ဌာနတုိ႔သုိ႔ အရွင္မဟာေမာဂၢလိပုတၱတိႆမေထရ္ႏွင္႔ အေသာကမင္းႀကီးတုိ႔ တာ၀န္ယူကာ သာသနာျပဳေစလႊတ္ေတာ္မူပါသည္။

(၉)တုိင္း (၉)ဌာနႏွင္႔ သာသနာျပဳမေထရ္မ်ား-၁။ ကသၼီရႏွင္႔ဂႏၶာရအရပ္=အရွင္မဇၥ်ႏၱိကမေထရ္ ဦးေဆာင္ကာႂကြ။ ၂။ မဟႎသကအရပ္=အရွင္မဟာေဒ၀မေထရ္ဦးေဆာင္ကာႂကြ။ ၃။ ၀န၀ါသိအရပ္=အရွင္ရကၡိတမေထရ္ ဦးေဆာင္ကာႂကြ။ ၄။ အပရႏၱအရပ္=အရွင္ေယာနကဓမၼရကၡိတမေထရ္ဦးေဆာင္ကာႂကြ။ ၅။ မဟာရ႒အရပ္=အရွင္မဟာဓမၼရကၡိတမေထရ္ဦးေဆာင္ကာႂကြ။ ၆။ ေယာနကအရပ္=အရွင္မဟာရကၡိတမေထရ္ဦးေဆာင္ကာႂကြ။ ၇။ ဟိမ၀ႏၱာအရပ္= အရွင္မဇၥ်ိမမေထရ္ဦးေဆာင္ကာႂကြ။ ၈။ သု၀ဏၰဘူမိအရပ္= အရွင္ေသာဏမေထရ္ႏွင္႔ အရွင္ဥတၱရမေထရ္တုိ႔ ဦးေဆာင္ကာႂကြ။ ၉။ တမၺပဏၰိ(သီဟုိဠ္)အရပ္=အရွင္မဟိႏၵမေထရ္ဦးေဆာင္ကာႂကြ။

စတုတၳသဂၤါယနာ-(B.C94/B.E450) သာသနာေတာ္သကၠရဇ္ (၄၅၀)-အေရာက္တြင္ သီဟုိဠ္၊ မလယဇနပုဒ္၊အာေလာကလႈိဏ္တြင္စတုတၳသဂၤါယနာတင္ပါသည္။ ဦးေဆာင္ဆရာေတာ္မွာမဟာဓမၼရကၡိတမေထရ္ျဖစ္၍ အဖြဲ႔၀င္ဆရာေတာ္အေရအတြက္သည္(၅၀၀)ျဖစ္ပါသည္။ -၁-ႏွစ္အခ်ိန္ယူကာ သဂၤါယနာတင္ခဲ႔ၾကပါသည္။ အေထာက္အပံ့ေပးေသာဒကာသည္၀ဋၬဂါမဏိမင္း ျဖစ္ပါသည္။ ဤစတုတၳသဂၤါယနာတြင္ ပိဋကတ္ေတာ္မ်ားကုိေပရြက္တြင္ အကၡရာေရးျခင္းျဖင္႔ သဂၤါယနာတင္ခဲ႔ၾကပါသည္။

ႏုိင္ငံမ်ားႏွင္႔ ဗုဒၶသာသနာေရာက္ရွိပုံ-

ဗုဒၶဘာသာႏွင္႔ျမန္မာႏုိင္ငံ-ျမန္မာႏုိင္ငံမွာ3rd Century A.D-တြင္ဗုဒၶသာသနာ စတင္ေရာက္ရွိပါသည္။

ဗုဒၶဘာသာနဲ႔တ႐ုတ္ႏုိင္ငံ-တ႐ုတ္ႏုိင္ငံမွာ1stCentury A.D-တြင္ ဗုဒၶဘာသာစတင္ေရာက္ရွိပါသည္။

ဗုဒၶဘာသာနဲ႔ ဗီယက္နမ္ႏုိင္ငံ-ဗီယက္နမ္ႏုိင္ငံမွာ A.D 189-တြင္ဗုဒၶဘာသာစတင္ေရာက္ရွိပါသည္။ တ႐ုတ္မွတဆင္႔ေရာက္ရွိျခင္း ျဖစ္ပါသည္။

ဗုဒၶဘာသာႏွင္႔ ကုိရီးယားႏုိင္ငံ-ကုိရီးယားႏုိင္ငံမွာA.D 372-ႏွစ္တြင္ ဗုဒၶဘာသာစတင္ေရာက္ရွိပါသည္။

ဗုုဒၶဘာသာႏွင္႔ ဂ်ပန္ႏုိင္ငံ-ဂ်ပန္ႏုိင္ငံသုိ႔ A.D ၅၅၂၊ သာသနာေတာ္ႏွစ္-၁၀၉၅-တြင္ ဗုဒၶသာသနာစတင္ေရာက္ရွိပါသည္။

ဗုဒၶဘာသာႏွင္႔ ကေမၻာဒီယားႏုိင္ငံ-ကေမၻာဒီးယားႏုိင္ငံသုိ႔ A.D -၅-ရာစုတြင္႔ ဗုဒၶဘာသာစတင္ေရာက္ရွိပါသည္။

ဗုဒၶဘာသာႏွင္႔ ထုိင္းႏုိင္ငံ-ထုိင္းႏုိင္ငံသုိ႔ A.D -၆-ရာစု၊သာသနာေတာ္ႏွစ္-၁၃၀၀-တြင္ ဗုဒၶသာသနာစတင္ေရာက္ရွိပါသည္။

ဗုဒၶဘာသာႏွင္႔ အင္ဒုိနီးရွားႏုိင္ငံ-အင္ဒုိနီးရွားႏုိင္ငံသုိ႔ A.D -၆-ရာစုတြင္ ဗုဒၶသာသနာေရာက္ရွိပါသည္။

ဗုဒၶဘာသာႏွင္႔ တိဗက္ႏုိင္ငံ-တိဗက္ႏုိင္ငံသုိ႔ A.D -၇-ရာစုတြင္ဗုဒၶသာသနာစတင္ေရာက္ရွိပါသည္။

ဗုဒၶဘာသာႏွင္႔ ႐ုရွားႏုိင္ငံ-႐ုရွားႏုိင္ငံသုိ႔ A.D -၁၇-ရာစုတြင္ဗုဒၶသာသနာစတင္ေရာက္ရွိပါသည္။

အိႏၵိယႏုိင္ငံႏွင္႔ ဗုဒၶသာသနာ-အိႏၵိယႏုိင္ငံတြင္ A.D -၆-ရာစုေလာက္ကစၿပီး ဗုဒၶသာသနာ တေျဖးေျဖး ကြယ္ေပ်ာက္သြားခဲ႔ပါသည္။

ျမန္မာႏုိင္ငံပုဂံဗုဒၶသာသနာ-ျမန္မာႏုိင္ငံပုဂံသုိ႔ A.D -၁၁-ရာစုေလာက္တြင္ဗုဒၶသာသနာေရာက္ရွိပါသည္။ အရွင္အရဟံႏွင္႔ အေနာရထာမင္းႀကီးတုိ႔ဦးစီးကာျမန္မာျပည္ဗုဒၶသာသနာ ပုိမုိစည္ပင္ျပန္႔ပြားေအာင္လုပ္ေဆာင္ခဲ႔ၾကပါသည္။

ပဥၥမသဂၤါယနာ-A.D -၁၈၇၁/ ဗုဒၶသာသနာေတာ္ႏွစ္ -၂၄၁၅-ခု/ ျမန္မာသကၠရစ္ -၁၂၃၂-ခုႏွစ္၊ တန္ေဆာင္မုန္းလတြင္ျမန္မာႏုိင္ငံ၊ မႏၱေလးေတာင္ေျခတြင္ ပဥၥမသဂၤါယနာတင္ပါသည္။ ဦးေဆာင္ဆရာေတာ္မွာမႏၱေလး၊ ဒကၡိဏာရာမေက်ာင္းတုိက္ဆရာေတာ္အရွင္ဇာဂရာဘိ၀ံသမေထရ္ျဖစ္၍၊ အဖြဲ႔၀င္ဆရာေတာ္အေရအတြက္မွာ၂၄၀၀-ျဖစ္ပါသည္။ အေထာက္အပံ႔ဒကာမွာမင္းတုန္းမင္းႀကီး ျဖစ္ပါသည္။ ဤပဥၥမသဂၤါယနာတြင္ပိဋကတ္ေတာ္မ်ားကုိ ေက်ာက္ထက္အကၡရာတင္ျခင္းျဖင္႔ သဂၤါယနာတင္ခဲ႔ၾကပါသည္။ ေက်ာက္ခ်ပ္ေရ-၇၂၉-ခ်ပ္ရွိပါသည္။ ေက်ာက္ထက္အကၡရာတင္ရာ၌ ၾကာခ်ိန္မွာ(၇)ႏွစ္၊(၆)လႏွင္႔(၁၄) ရက္ၾကာပါသည္။

ဗုဒၶသာသနာေတာ္အလံႏွင္႔ သမုိင္း-A.D -၁၈၈၀-ခုႏွစ္တြင္ဗုဒၶသာသနာ႔အလံကုိ အေမရိကန္ႏုိင္ငံသား စစ္ဗုိလ္ႀကီး -Henry Steel Olcott-က စတင္တီထြင္ခဲ႔ျခင္းျဖစ္ပါသည္။

အဂၤလန္ႏုိင္ငံ၌ပထမဆုံးေသာဗုဒၶသာသနာ႔အဖြဲ႔အစည္း-A.D -၁၈၈၁-ခုႏွစ္တြင္အဂၤလန္ႏုိင္ငံတြင္-ပါဠိက်မ္းစာအဖြဲ႔အစည္း-ဆုိၿပီး ပထမဆုံးေသာပိဋကတ္အဖြဲ႔အစည္း အဂၤလန္ႏုိင္ငံတြင္ စတင္ေပၚေပါက္ခဲ႔ပါသည္။ တည္ေထာင္သူမွာ-T.W.Rhys Davids-ျဖစ္ပါသည္။ သူသည္မူရင္း ခရစ္စ္ယာန္ဘာသာ၀င္ျဖစ္ပါသည္။

ဗုဒၶဘာသာ အိႏၵိယႏုိင္ငံတြင္ျပန္လည္ေမြးဖြားျခင္း-A.D -၁၈၉၁-ခုႏွစ္တြင္သီရိလကၤာႏုိင္ငံမွ အနာဂါရိကဓမၼပါလသူေတာင္စင္ႀကီးဦးေဆာင္ကာအိႏိၵယႏုိင္ငံ၊ဗုဒၶဂယာမွာ မဟာေဗာဓိအဖြဲ႔အစည္းဆုိၿပီး ဗုဒၶဘာသာျပန္လည္တည္ေထာင္ပါသည္။ A.D -၁၉၅၆-ခုတြင္အိႏိၵယႏုိင္ငံသား Dr. B.RAmbedkar-ဦးေဆာင္ၿပီး အိႏိၵယႏုိင္ငံတြင္ ဗုဒၶသာသနာပုိမုိ ျပန္႔ပြားေအာင္လုပ္ေဆာင္ခဲ႔ပါသည္။ ၁၉၅၆-ခု၊ေအာက္တုိဘာ-၁၄-ရက္တြင္အိႏိၵယႏုိင္ငံသား (၁)သန္းခန္႔ ဗုဒၶဘာသာအျဖစ္သုိ႔ ကူးေျပာင္းၾကပါသည္။

ဆ႒သဂၤါယနာ-A.D ၁၉၅၄-၅၆/ ဗုဒၶသာသနာေတာ္ႏွစ္၂၄၉၈-ခု၊ျမန္မာသကၠရဇ္၁၃၁၆-ခု၊ ကဆုန္လျပည့္ေန႔တြင္ျမန္မာႏုိင္ငံ၊ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕၊ ကမၻာေအး၊ မဟာပါသာဏလႈိဏ္ဂူ၌ဆ႒သဂၤါယနာတင္ပါသည္။ ဦးေဆာင္ဆရာေတာ္မွာ ေညာင္ရမ္းဆရာေတာ္အရွင္ေရ၀တမေထရ္ျဖစ္၍၊အဓိကတာ၀န္ယူ ရြတ္ဖတ္သရဇၥ်ာယ္ေသာမေထရ္မ်ားမွာမဟာစည္ဆရာေတာ္ႏွင္႔ မင္းကြန္းဆရာေတာ္တုိ႔ျဖစ္ပါသည္။

အဖြဲ႔၀င္ဆရာေတာ္အေရအတြက္မွာေထရ၀ါဒ(၅)ႏုိင္ငံ(သီရိလကၤလာ၊ ျမန္မာ၊ထုိင္း၊ေလာ၊ကေမၻာဒီယား)တုိ႔မွ(၂၅၀၀)ေသာမေထရ္တုိ႔ျဖစ္ပါသည္။ အျခားေသာႏုိင္ငံ (၂၄)ႏုိင္ငံတုိ႔မွလည္း အကူအညီမ်ား ေပးၾကပါသည္။ အေထာက္အပံ႔ဒကာမွာ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ ဦးႏုႏွင္႔ျမန္မာျပည္သူ၊ျပည္သားမ်ား ျဖစ္ပါသည္။

မွတ္ခ်က္။ ။ဤဆ႒သဂၤါယနာတင္ပြဲမွာ ပါဠိေတာ္တင္မက အ႒ကထာ၊ ဋီကာမ်ားကုိပါ ျပန္လည္ စစ္ေဆးဆုံးျဖတ္ျခင္းျဖင္႔ သဂၤါယနာတင္ျခင္းျဖစ္ပါသည္။

အိႏၵိယႏုိင္ငံႏွင္႔ ၀ိပႆနာ-A.D -၁၉၆၅၊ ဗုဒၶသာသနာေတာ္ႏွစ္-၂၅၁၂-ခုႏွစ္တြင္ ဆရာႀကီးဦးဂုိအင္ကာဦးေဆာင္ၿပီး အိႏၵိယႏုိင္ငံတြင္ဗုဒၶဘာသာ ၀ိပႆနာတရား ျပန္လည္အျမစ္တြယ္ေအာင္လုပ္ေဆာင္ပါသည္။

ပထမဆုံးေသာဗုဒၶဘာသာ၀က္ဘ္ဆုိက္-A.D -၁၉၉၈-ေမလတြင္Nibbana.com-ဟူေသာ ပထမဆုံးဗုဒၶဘာသာ၀က္ဘ္ဆုိက္ကုိအဂၤလန္ႏုိင္ကေန ဖန္တီးႏုိင္ခဲ႔ပါသည္။

အာဖစ္ဂန္နစ္တန္မွ(Bamiyan)ဗမီယန္ဗုဒၶဆင္းတုေတာ္-A.D-၂၀၀၁၊ မတ္လတြင္အာဖစ္ဂန္နစ္တန္မွကမၻာ႔အံဖြယ္ရပ္ေတာ္မူ ဗုဒၶဆင္းတုေတာ္ကုိ တာလီဘမ္တုိ႔၏ဖ်က္ဆီးျခင္းကုိခံခဲ႔ရပါသည္။

မွာပါရေစ။။အထက္ပါဗုဒၶ၀င္(သုိ႔) ဗုဒၶဘာသာအေၾကာင္းသိေကာင္းစရာအက်ဥ္းသည္ေမေမ႔လျပည့္၀န္းေလး စုစည္းထားေသာဗုဒၶဘာသာနဲ႔ပတ္သက္တဲ႔ အခ်က္အလက္မ်ားကုိ တင္ျပျခင္းျဖစ္ပါသည္။ တခ်ိဳ႕ေနရာမ်ားမွာမူကြဲစသည္အားျဖင္႔ ကြဲလြဲေနျခင္း ရွိေကာင္း ရွိႏုိင္ပါသည္။ အခုေမေမ႔လျပည့္၀န္းေလး တင္ျပတဲ႔မူသည္ ေထရ၀ါဒမေထရ္မ်ား လက္ခံထားေသာဘီစီ၊ေအဒီႏွစ္မ်ားျဖစ္ပါသည္။

ကုိးကား--၀ိနည္းစူဠ၀ါပါဠိေတာ္ ပါရာဇိက႑အ႒ကထာ မဟာ၀ံသ စူဠ၀ံသ ဦးသာျမတ္“BuddhisminSoutheast Asia” www.nibbana.com

(ဗုဒၶဘာသာသမုိင္းအက်ဥ္း) by U Thar Myat(ဦးသာျမတ္) http://www.nibbana.com/ဗုဒၶဘာသာ ႏွင့္သက္ဆိုင္ေသာဓမၼမွတ္စုမ်ား



ဗုဒၶဘာသာ၀င္ ျမန္မာလူမ်ိဳးတို႔အေနျဖင့္ တေပါင္းလျပည့္ေန႔ႏွင့္ ပက္သက္၍ သာသနာသမိုင္းဆုိင္ရာ အျဖစ္အပ်က္မ်ား၊ ဗုဒၶ၀င္ အေၾကာင္းအရာမ်ား မ်ားျပားစြာ ရွိခဲ့သလို ယေန႔အခ်ိန္အထိလည္း ရွိေနဆဲဟုပင္ ဆုိရပါမည္။ အဘယ့္ေၾကာင့္ ဆုိေသာ္ ျမန္မာျပည္ အထက္ပိုင္း ေအာက္ပိုင္း အပါအ၀င္ တနိုင္ငံလုံးတြင္ မေအးလြန္း မပူလြန္းေသာ တေပါင္းလျပည့္ ေန႔၌ ဘုရားပြဲ၊ အလွဴပြဲ၊ ထီးေတာ္တင္ပြဲ၊ ပ႒ာန္းရြတ္ဖတ္ပူေဇာ္ပြဲ၊ ဓမၼပူဇာတရားပြဲ၊ ၀ိပႆနာ ဆယ္ရက္တရားစခန္းပြဲ စသည္ျဖင့္ အမ်ိဳးေပါင္းစုံလင္ေသာ ကုသိုလ္ေကာင္းမႈပြဲေတာ္မ်ားကို ဘုိးေဘးဘီဘင္ လက္ထက္မ်ားကတည္းက ေနရာ အႏွံ႔ က်င္းပေလ့ရွိခဲ့ၾကၿပီး ယေန႔အထိတိုင္  ကုသိုလ္ေကာင္းမႈမ်ား ႀကိဳးစားေနၾကသည္ကို ေတြ႔ျမင္ရသည္မွာၾကည္ႏူး စရာအတိ ျဖစ္ပါသည္။

       ထုိ႔ေၾကာင့္လည္း ဗုဒၶျမတ္စြာ၏ ဖြားဖက္ေတာ္ျဖစ္ေသာ ကာဠဳဒါယီအမတ္သည္ ရဟႏၱာျဖစ္ၿပီး၍  ေအးခ်မ္းစြာ ေနလို ေသာ္ လည္း ခမည္းေတာ္ သုေဒၶါဒနမင္းႀကီးအား ေပးခဲ့ေသာ ကတိစကားျဖင့္ တေပါင္းလ၏ သာယာပုံ၊ ရာသီ ဥတု မွ်တပုံ၊ သစ္ပင္ပန္းမာန္မ်ား ရြက္ေဟာင္းေၾကြကာ ရြက္နုရြက္သစ္ေ၀ေနၾကပုံ၊ ေက်းငွက္သာရကာ မ်ိဳးစုံတုိ႔သည္ လည္း ပြင့္လင္း ရာသီျဖစ္ေသာေၾကာင့္ အၿမဲမျပတ္တြန္ၾကဴးသီဆုိေနၾကပုံ စသျဖင့္ ဂါထာေပါင္း ( ၆၄ ) သီကုံးကာ ရဟႏၱာ တပါးပီပီ ဖြဲ႔ႏြဲ႕ ေလ်ာက္ထားခဲ့ေသာေၾကာင့္ ဘုရားရွင္သည္ ေမြးရပ္႒ာနီ ကပိလ၀တ္ျပည္သို႔ ၾကြေတာ္မူရန္ စိတ္ပိုင္းျဖတ္ ေတာ္မူခဲ့သည္။

( စကားခ်ပ္= အမွန္မွာ မဟာဗုဒၶ၀င္တြင္ ကာဠဳဒါယီမေထရ္က ၆၄ ဂါထာတို႔ျဖင့္ ေလ်ာက္ထားေသာ္လည္း အ႒ကထာ ဋီကာမ်ား၌ အလြယ္မွတ္နုိင္ေစရန္ ဂါထာ ( ၆၀ ) ဟုသာ ေရတြက္ၾကသတတ္ )
ထုိသုိ႔ ေလ်ာက္ထားေသာ အခ်ိန္ကား ဗုဒၶျမတ္စြာသည္ သဗၺညဳတဘုရားစင္စစ္ ဧကန္ျဖစ္ၿပီး၍ လအနည္းငယ္သာ လြန္ၿပီး ေသာ မဟာသကၠရာဇ္ (၁၀၃) ခုႏွစ္၏ တေပါင္းလ မျပည့္ခင္ ျဖစ္ပါသည္၊ ( မဟာသကၠရာဇ္ (၁၀၃) ခု၊ ကဆုန္လျပည့္ တြင္ ဘုရားျဖစ္ေတာ္မူၿပီး တပိုတြဲလျပည့္ေန႔တြင္ ၾသ၀ါဒပါတိေမာက္ျပေတာ္မူကာ အဂၢသာ၀ကႏွစ္ပါးအား လက္၀ဲ လက္ယာ  အဂၢသာ၀ကရာထူး အပ္ႏွင္းေတာ္မူခဲ့သည္ )

တေပါင္းလျပည့္ႏွင့္ ပက္သက္၍ သိသင့္ဖြယ္မ်ား
၁။ တေပါင္းလျပည့္ေန႔ကို ဗုဒၶျပည္ေတာ္၀င္ အခါေတာ္ေန႔အျဖစ္ က်င္းပရျခင္းမွာ ထိုေန႔တြင္ ကာဠဳဒါယီမေထရ္က ကပိလ၀တ္ေနျပည္ေတာ္သို႔ ၾကြေရာက္ေတာ္မူရန္ ေလွ်ာက္ထားသည္ကို အေၾကာင္းျပဳ၍ က်င္းပရျခင္း ျဖစ္သည္။
 ၂။ ထိုအခ်ိန္က ျမတ္စြာဘုရားသည္ ရာဇျဂိဳဟ္ျပည္ ေ၀ဠဳ၀န္ေက်ာင္းေတာ္၌ သီတင္းသံုးေနထိုင္ကာ အဂၤတိုင္းသားႏွင့္ မဂဓတိုင္းသားမ်ားကို တရားေရေအး တိုက္ေကၽြးလ်က္ရွိၿပီး ၀ါတြင္းသုံးလအတြင္း ဥရုေ၀လကႆပညီေနာင္ ၃- ေယာက္ ႏွင့္ ေနာက္ပါအၿခံအရံ ရေသ့ပုရဗိုဇ္ေပါင္း ( ၁၀၀၀ ) ကို ဧဟိဘိကၡဳ ရဟႏၱာမ်ား ျဖစ္ေစကာ သာသနာ႔ေဘာင္သို႔ သြတ္သြင္းၿပီးခ်ိန္ျဖစ္သည္။
၃။ ထိုၾကည္ညိဳဖြယ္ ၀မ္းသာဖြယ္သတင္းစကားမ်ားကို ခမည္းေတာ္ သုေဒၶါဒနမင္းႀကီး ၾကားသိရာ ေခါင္းေဆာင္အမတ္ ၁၀-ဦးတို႔ကို ေနာက္ပါအျခံ အရံ တေထာင္စီျဖင့္ ၁၀-ႀကိမ္ခြဲကာ ျမတ္စြာဘုရားကိုပင့္ရန္ ရာဇျဂိဳဟ္သို႔ ေစလႊတ္လိုက္ သည္။   ေနာက္ဆံုးအသုတ္ကို ဖြားဖက္ေတာ္ကာဠဳဒါယီအမတ္ႀကီးကို ေခါင္းေဆာင္ေစကာ လႊတ္လိုက္ၿပီး  ျမတ္စြာဘုရား ႏွင့္ေတြ႔၍ တရားနာရေသာအခါ ကပိလ၀တ္သို႔ မျပန္ၾကေတာ့ဘဲ ဘုရားပင့္သြားသူအားလံုး တေယာက္မက်န္ သာသနာ့   ေဘာင္သို႔ ၀င္ေရာက္ျပီးဧဟိဘိကၡဳရဟႏၱာေတြခ်ည္းျဖစ္ကုန္ၾကသည္။
၄။ ရဟႏၲာျဖစ္ျပီးေနာက္ ကာဠဳဒါယီမေထရ္က ကတိေပးခဲ့ေသာ တာ၀န္ကို ေက်ပြန္ေစရန္ တေပါင္းလ၏ သာယာပံုကို ဂါထာေပါင္း ၆၄- ဂါထာသီကံုး၍ ခမည္းေတာ္၏ေက်းဇူးကို ဆပ္ေသာအားျဖင့္ ဖြားရာဇာတိ ကပိလ၀တ္ေနျပည္ေတာ္သို႔ ၾကြခ်ိန္ တန္ျ ပီျ ဖ စ္ေ ၾကာင္းေလွ်ာက္ထားခဲ့သည္။
၅။ ကာဠဳဒါယီမေထရ္၏ ေလွ်ာက္ထားခ်က္အရ ျမတ္စြာဘုရားသည္ ( ရေသ့ညီေနာင္မွ ရဟႏၱာ ၁ ေသာင္း၊ ကပိလ၀တ္မွ ဘုရားပင့္လာေသာ ရဟႏၱာ ၁ ေသာင္း အားျဖင့္ )  စုစုေပါင္း ရဟႏၲာေပါင္း ၂ -ေသာင္း ) ျခံရံလ်က္ မဟာသကၠရာဇ္ ၁၀၃-ခု တေပါင္းလျပည့္ေက်ာ္ ၁-ရက္ေန႔တြင္ ရာဇျဂိဳဟ္ျမိဳ႔မွ ယူဇနာ ၆၀-ေ၀းကြာေသာ ကပိလ၀တ္ျပည္ေတာ္သို႔ တေန႔လွ်င္ ၁-ယူဇနာခရီးျဖင့္ ရက္ေပါင္း ၆၀- (၂-လၾကာ) အတုရိတေဒသစာရီ- မေႏွးမျမန္လြန္းေသာ ၾကြခ်ီနည္းျဖင့္  ၾကြခ်ီေတာ္မူ ခဲ့ သည္။ 
 ကပိလ၀တ္ေရႊနန္းေတာ္မွ ဘုရားရွင္ႀကိဳဆုိပြဲ
 
 ၁။ ကပိလ၀တ္ၿမိဳ႕ေတာ္သို႔ ေရာက္ခါစမွာပင္ မာနေထာင္လႊားေနၾကေသာ သာကီ၀င္ေဆြ မ်ိဳးအေပါင္း တုိ႔အား မာန က် ေစရန္အလို႔ငွါ  ဘုရားဆိုသည္မွာ ဘယ္လို ပုံသ႑ာန္ရွိသည္၊ အဘယ္ကဲ့သုိ႔  ၾကည္ညိဳစရာေကာင္းသည္၊  အဘယ္သုိ႔ ေသာ အစြမ္း အစ အရည္အခ်င္းမ်ိဳး၊ တန္ခိုးမ်ိဳးတုိ႔ႏွင့္ ျပည့္စုံသည္ကို သိရွိေစရန္ အထက္အာကာသ ေကာင္းကင္ယံတြင္ ရတနာ စႀကၤ ံေတာ္ကို ဖန္ဆင္းေတာ္မူကာ ၾသဒါတကသိုဏ္းလ်င္ အာရုံရွိေသာ စတုတၳစ်ာန္သမာပတ္ ကုိ ၀င္စားေတာ္ မူၿပီး  တေလာကလုံး အျဖဴေရာင္ အလင္းေရာင္မ်ား ျဖစ္ေစသ တည္း ဟု အဓိ႒ာန္ေတာ္ မူကာ  ေရမီးအစုံ အစုံေသာ တန္ခုိးျပာဋိဟာတို႔ကို ျပေတာ္မူသည္။
၂။ စၾကာ၀ဠာ တိုက္အေပါင္းမွ နဂါး ဂဠဳန္ ဂုမၻာန္ ယကၡ ဂႏၶဗၺမ်ားႏွင့္တကြ နတ္ျဗဟၼာမ်ားကလည္း မႏၵာရ၀ နတ္ပန္း၊ ပဒုမၼာၾကာပန္း၊ ပင္လယ္ကသစ္ပန္း တို႔ျဖင့္ ပူေဇာ္ၾကကာ“ ျမတ္စြာဘုရားသည္ တေလာကလုံးအတြက္ အက်ိဳးစီးပြား ကို ေဆာင္ ရြက္ေတာ္မူပါေပသည္၊ အလြန္ၾကည္ညိဳဖြယ္ အံ့ၾသဖြယ္ ေကာင္းပါေပစြ ” ဟု ၾသဘာသံဘ၀ဂ္ညံေ အာင္   ေကာင္းခ်ီး   ေထာမနာျပဳၾကသည္။
၃။ ထုိအခ်ိန္မွာပင္ အရွင္သာရိပုတၱရာ အရွင္ေမာဂၢလာန္တို႔သည္လည္း ေကာင္းကင္ယံမွ ၾကြခ်ီလာကာ ဘုရားရွင္တပါး၏ အေၾကာင္းအတၳဳပၸတ္ကို ဘုရားရွင္ကိုယ္ေတာ္တုိင္ ေဟာျပမွသာလ်င္ ျပည့္စုံစြာ သိရွိနုိင္ မွာ ျဖစ္ေ သာေ ၾကာင့္ ေဟာၾကားေတာ္မူပါရန္ ေလ်ာက္ထားေသာအခါ သာကီ၀င္မင္းမ်ိဳးအားလုံးတုိ႔ ၾကည္ညိဳေနစဥ္ ကပိလ၀တ္ေ နျပည္   ေတာ္၏ ေကာင္းကင္ယံ၌ပင္ ဘုရားျဖစ္ေတာ္စဥ္ မဟာဗုဒၶ၀င္အေၾကာင္းကို ေဟာၾကားေတာ္မူ သည္။
၄။ ဗုဒၶ၀င္ ဟူသည္ ဗုဒၶ၀ံသ ပါဠိစကားျဖစ္ၿပီး ( ဗုဒၶ - ဘုရားရွင္တုိ႔၏၊ ၀ံသ - အႏြယ္ေတာ္၊ မ်ိဳးရိုး ) ထုိ႔ေၾကာင့္ ဘုရားရွင္ တို႔၏ ဘ၀၊ အႏြယ္ ေတာ္အေၾကာင္း၊ မ်ိဳးရုိးအေၾကာင္းတုိ႔ကို ေဖာ္ျပထားျခင္းကုိ ဗုဒၶ၀င္ ဟု ေခၚဆိုရသည္။ ဤေနရာ၌ ေဂါတမ ဘုရားရွင္၏ ဘ၀အေၾကာင္းကို ေဂါတမဗုဒၶ၀င္ ဟု ေခၚဆိုနုိင္ပါသည္။ ဂါထာေပါင္း ( ၉၅၁ ) ဂါထာတို႔ျဖင့္ တန္ဆာ ဆင္အပ္ေသာ ( အ႒ကထာဆရာ၊ ဋီကာဆရာ၊ ရဟႏၱာမေထရ္တို႔ သီကုံးအပ္ေသာ ဂါထာတို႔ႏွင့္ေပါင္းလ်င္ ဂါထာေပါင္း ( ၁၀၇၀ ) တို႔ျဖင့္ ေဖာ္ျပထားေသာ  ေဂါတမဘုရားရွင္၏ အတၳဳပၸတ္ကို ထုိအခါ ဗုဒၶျမတ္စြာကုိယ္တုိင္ ေဟာၾကားေတာ္မူ ခဲ့ေသာေၾကာင့္ ယခုအခါ ေက်းဇူးေတာ္ရွင္ မင္းကြန္းဆရာေတာ္ႀကီး ေရးသားထားေသာ မဟာဗုဒၶ၀င္ စာအုပ္ႀကီးမ်ားကို ေဂါတမဗုဒၶ၀င္ ဟု မွတ္သားရပါမည္။
၅။ ဗုဒၶျဖစ္ေတာ္စဥ္ ဗုဒၶ၀င္အေၾကာင္းကို ေဟာၾကားေတာ္မူစဥ္ပင္ နတ္ျဗဟၼာမ်ားက ေပါကၡရ၀ႆမိုး ရြာသြန္းၿဖိဳးေစ ေသာေၾကာင့္ သာကီ၀င္မ်ားမွာ အံ့ၾသဘနန္းျဖစ္ၿပီး မာနမ်ားခ်ကာ ရွိခိုး ကန္ေတာ့ၾကေတာ့သည္၊ ( ေပါကၡရ၀ႆမိုး ဟူသည္  ေကာင္းကင္ယံတြင္ ၾကာရြက္ပမာဏ တိမ္တုိက္မ်ား တက္လာၿပီး ပရိသတ္တြင္းမွ ေရစိုလုိသူကို စိုေစၿပီး မစိုစြတ္လိုသူကို မစိုေစေသာ ကြက္ၾကား ကြက္ၾကား ရြာေသာ မိုး ျဖစ္သည္ )
၆။ ထုိမုိးအေၾကာင္းႏွင့္ စပ္၍ ယခုအခါသာ မဟုတ္ေသး၊ ပါရမီျဖည့္စဥ္ကာလ ေ၀ႆႏၱရာမင္းႀကီး ဘ၀ကလည္း ရြာခဲ့ ဖူးေၾကာင္း ေဟာလိုရကား ဂါထာေပါင္း ( ၁၀၀၀ ) တုိ႔ျဖင့္ တန္ဆာဆင္အပ္ေသာ   ေ၀ႆႏၱရာဇာတ္ေ တာ္ႀကီးကို   ေဟာ ေတာ္မူျပန္သည္။ ဤသည္တို႔ကား ဘုရားရွင္ ကပိလ၀တ္နန္းေတာ္ ၾကြေရာက္စဥ္က အေျခအေနျမင္ကြင္းမ်ား ျဖစ္ပါ သည္။
ကပိလ၀တ္ႏွင့္ ပက္သက္၍ ျဖစ္ေပၚလာေသာ အက်ိဳးဆက္မ်ား
 ၁။ ေနာက္တစ္ေန႔တြင္ ကပိလ၀တ္ၿမိဳ႕အတြင္း ဆြမ္းခံ၀င္ေတာ္မူစဥ္ “ဥတိၱေ႒ န ပမေဇၨယ် ”စေသာ ဂါထာကို ၾကားနာရ၍ ဖခင္ သုေဒၶါဒန မင္းႀကီး ေသာတာပန္ တည္ခဲ့သည္။
၂။ ေနာက္တႀကိမ္တြင္ “ ဓမၼံ စေရ သုစရိတံ၊ န နံ ဒုစၥရိတံ စေရ” စေသာ ဂါထာတပုဒ္တည္းျဖင့္ ဖခင္ဘုရင္ႀကီးကို သကဒါဂါမ္ ျဖစ္ေစၿပီး မိေထြးေတာ္ မဟာပဇာပတိေဂါတမီ ကို ေသာတာပန္ တည္ေစကာ နိေျဂာဓာရုံ ေက်ာင္းတုိက္ ႀကီးလဲ ေပၚထြန္း လာခဲ့သည္။
၃။ ေနာင္အခါတြင္ မိေထြးေတာ္ ေဂါတမီသည္ အမ်ိဳးသမီးထုအားလုံး၏ ေရွ႕ေဆာင္လမ္းျပ အျဖစ္ ဘိကၡဳနီသာသနာကို ခက္ခက္ခဲခဲ ပင္ပင္ ပန္းပန္း တည္ေထာင္ခဲ့ကာ သာသနာျပဳခဲ့သည္။
၄။ “ တရားျပည့္၀ေနပါက ငယ္ငယ္ရြယ္ရြယ္ႏွင့္ ေသရိုးထုံးစံ မရွိ” ဟူေသာ စကားႏွင့္ စပ္၍ ဖခင္ဘုရင္ႀကီးအား မဟာ ဓမၼပါလဇာတ္ေတာ္ႀကီးကို ေဟာၾကားကာ တတိယမဂ္ဖိုလ္အဆင့္ အနာဂါမ္တည္ေစခဲ့ျပန္သည္၊ ေနာက္ပုိင္း လူ၀တ္ ေၾကာင္ ျဖင့္ပင္ ရဟႏၱာျဖစ္ကာ (၇) ရက္အတြင္း ပရိနိဗၺာန္စံခဲ့ရသည္။
ေနာက္တစ္ရက္တြင္ ကပိလ၀တ္ၿမိဳ႕ေတာ္အတြင္းသို႔ ဆြမ္ခံ၀င္လာေသာ ျမတ္စြာဘုရားအား ယေသာ္ဓရာႏွင့္ သားေတာ္ ရာဟုလာ နန္းေတာ္ေလသာေဆာင္မွ ဖူးေျမွာ္ေနၾကပုံ

၅။ ပါရမီျဖည့္ဖက္ ယေသာ္ဓရာသည္ ဘုရားရွင္အထံ ဖူးေမွ်ာ္ရန္ မလာေသာေၾကာင့္ အဂၢသာ၀ကႏွစ္ပါးကို ေနာက္လိုက္ အျဖစ္ေခၚေဆာင္ကာ ကုိယ္ေတာ္တုိင္ တိုက္ခန္းအထိ ၾကြေတာ္မူၿပီး မယ္ယေသာ္ ၏ မိမိလင္သားအေပၚ သစၥာေစာင့္ စည္းပုံႏွင့္ စပ္၍ စႏၵကိႏၷရီ ဇာတ္ေတာ္ႀကီးကို ေဟာၾကားေတာ္မူခဲ့သည္။
၆။ ေနာင္အခါ ဇနပဒကလ်ာဏီ၊ နႏၵမင္းသား၊ သားေတာ္ရာဟုလာ၊ ယေသာ္ဓရာႏွင့္ မဟာနာမ္မင္းသား၊ အႏုရုဒၶါမင္းသား၊ ကိမိလမင္းသားစေသာ နန္းညြန္႔နန္းလ်ာအားလုံး သာသနာ့ေဘာင္ ၀င္ေရာက္ကာ ရဟႏၱာျဖစ္ၾကသည္။
၇။  သာကီ၀င္တစ္မ်ိဳးလုံး နန္းေတာ္တြင္ ဆိတ္သုဥ္းေျခာက္ကပ္သြားၿပီး လူသူကင္းမဲ့ေသာ အေျခအေနထိ ျဖစ္ခဲ့ရသည္၊ ဘုရားရွင္သည္ မယ္ေတာ္မာယာေဒ၀ီအေပၚ၌လည္း ေမြးေက်းဇူး ေပးဆပ္လိုေသာေၾကာင့္ တာ၀တိ ံသာနတ္ျပည္ အထိ တက္ကာ အဘိဓမၼာပ႒ာန္းတရားကို ေဟာၾကားၿပီး မယ္ေတာ္နတ္သားကို ေသာတာပန္တည္ေစခဲ့ေသာေၾကာင့္ ေမြးေက်း ဇူးေက်ေအာင္ ေပးဆပ္ခဲ့သည္ ဟု ဆိုရပါမည္။
၈။ ကာဠဳဒါယီမေထရ္သည္ ရဟႏၱာျဖစ္ၿပီးေနာက္ပိုင္း ဘုရားရွင္ တေပါင္းလျပည့္ေက်ာ္ ၁ရက္ေန႔တြင္ ရာဇၿဂိဳလ္မွထြက္ ကာ  ကပိလ၀တ္သို႔ ၾကြေနဆဲ (၂) အတြင္းမွာ ဘုရင္သုေဒၶါဒန မင္းႀကီးအား “ ဘုရားရွင္ ကပိလ၀တ္ေရႊနန္းေတာ္သို႔ ၾကြလာၿပီျဖ စ္ေၾကာင္း၊ ယေန႔ ဘယ္အရပ္ေဒသ၊ ဘယ္တုိင္းျပည္၊ ဘယ္ၿမိဳ႕ရြာ သို႔ ေရာက္ရွိေနၿပီျဖစ္ေၾကာင္း သတင္းစကား ျပန္ၾကားေပးရန္ စ်ာန္အဘိညာဥ္တန္ခုိးျဖင့္ ကပိလ၀တ္ျပည္ သုိ႔ ၾကြလာကာ ဆြမ္းဘုန္းေပးေတာ္မူသည္၊ ျပန္ၾကြလ်င္ လည္း  ဘုရားရွင္သုံးေ ဆာင္ေတာ္မူရန္ ဆြမ္းသပိတ္ျဖင့္ လူအမ်ားျမင္စဥ္ပင္ ေကာင္းကင္ခရီးျဖင့္ သယ္ေဆာင္ကာ ေန႔စဥ္ေန႔တုိင္း   ႏွစ္လတိတိ   ေဆြေတာ္မ်ိဳးေတာ္သာကီ၀င္တုိ႔အား ခ်ီးေျမွာက္ေပးခဲ့သည္။
ထို႔ေၾကာင့္ပင္ ေနာင္အခါ ဗုဒၶျမတ္စြာသည္ ရဟန္းေတာ္တို႔အား ဧတဒဂ္ဘြဲ႔ထူး ခ်ီးေျမွာက္ေတာ္မူေသာအခါ ေဆြမ်ိဳးဒကာ ဒါယိကာမတို႔အား ၾကည္ညိဳေစရန္ စည္းရုံးနုိင္သူတို႔တြင္ ဖြားဖက္ေတာ္ ကာဠဳဒါယီမေထရ္သည္ အျမတ္ဆုံး အသာဆုံး ျဖစ္ပါေပ သည္ ဟု ကုလပၸသာဒ ( ကုလ - ေဆြမ်ိဳးတို႔အား၊ ပသာဒ - ၾကည္ညိဳေစျခင္း ) အရာတြင္ ဧတဒဂ္ဘြဲ႕ထူးျဖင့္ ခ်ီးေျမာက္ေတာ္ မူခဲ့သည္။
  
 တေပါင္းလဖြဲ႔ ႏွင့္စပ္၍  ရွင္အုန္းညိဳ ေရးသားခဲ့ေသာ ဂါထာေျခာက္ဆယ္ပ်ိဳ႕မွ  စာပိုဒ္ 
 လူ႔ဘံုသံုးပါး၊ အထြတ္ထား၍၊ တရားရသာ၊ ျမိဳက္ၾသဇာျဖင့္၊ သတၱ၀ါလူ၊ ခမ္းသိမ္းသူကို၊ ဆယ္ယူကယ္ႏိုင္၊ ေရႊျပည္ခိုင္သို႔၊ တိုင္တိုင္ေဘးလြတ္၊ ပို႔ေပးတတ္သည္၊ လူနတ္ဆရာ၊ ရတနာဟု၊ မဟာ၀ီရ၊ လုံ႔လအေခါင္၊ ေဗာဓိေညာင္၌၊ ေျခာက္ေရာင္လွ်ံ၀ါ၊ ဉာဏ္စၾကာႏွင့္၊ သစၥာရဲရဲ၊ ပြင့္ဆဲဆဲလွ်င္၊ အံ႔အဲမႏိုင္၊ ဆြယ္ျပိဳင္ႏႈိင္းေဖာ္၊ တုမေျမာ္သည္၊ ဘုန္းေတာ္ထြန္းလစ္၊ျမတ္ရွင္ခ်စ္။
အျဖစ္ေၾကာင္းလ်ား၊ မွာစကားကို၊ ဦးဖ်ားထိပ္ထက္၊ ၾကားေလွ်ာက္ဆက္အံ႔၊ ဖြားခ်က္ျမႇဳပ္ေထြ၊ ဇာတိေနသား၊ ေအာင္ေျမျပည္မ၊ ကပိလတြင္၊ ေမြးဘသုေဒၶၚ၊ တကာေတာ္ႏွင့္၊ ယေသာ္ဓရာ၊ ဗိမၺာေျမာက္သား၊ သည္းခ်ားရာဟု၊ ေမွ်ာ္ရာရႈလ်က္၊ တစုတရံုး၊ ပန္းႏွယ္ကံုးမွ်၊ သက္လံုးေမတၱာ၊ ျပက္ၾကင္နာေသာ္၊
 ဖူးပါလွခ်င္၊ ငါ့သခင္ကို၊ သို႔ပင္ဆိုတမ္း၊ နိစၥလြမ္း၍၊ မ်က္ယမ္းထိထိ၊   ေျမာ္ခ်င္ဘိဟု၊ ၾကားသိတံုလို၊ တေသာင္းဗိုလ္တြင္၊ ကၽြန္႔ကို ေနာက္ဆင့္၊ ခ်ီးပင့္ရရွာ၊ ဤအခါကား၊ ေဟမာခ်မ္းေဆာင္း၊ ၾကြလဲေျပာင္းသား၊ တေပါင္းေႏြလ၊ ဂိမၼာနဟု၊ သာလွေပ်ာ္မႈ၊ သည္ရတု၌၊ ညြန္႔ႏုဆဲဆဲ၊ မီးလွ်ံခဲသို႔၊ ရဲရဲေျပာင္ေျပာင္၊ ေတာကုန္ေအာင္လည္း၊ ပြင့္ေရာင္တိခ်ည္း၊ ျဖင္ေပါပည္း၏။၊ ခမည္းေတာ္ေကာင္း၊ ျပည္ေတာ္ေဟာင္းသို႔၊ ဖူးေပါင္းစိမ့္ငွါ၊ ေတာင္းပန္ထြာသည္။ သြားခါကာလ တန္ျပီဘုရား။
 
“ သားေတာ္ဘုရား တပည့္ေတာ္တုိ႔ သာကီ၀င္မ်ိဳးရိုးမွာ ေတာင္းရမ္းစားသူေတြ မရွိခဲ့ပါ၊ ယခု ရဟန္း ႏွစ္ေသာင္းကို ခမည္းေတာ္တသက္လုံး ေကြ်းေမြးထားနုိင္ပါတယ္ဘုရား၊ ေတာင္းရမ္းမစားပါႏွင့္ ” ဟု  ေလ်ာက္ထားလာေသာ ခမည္းေတာ္အား ဆြမ္းခံျခင္းသည္ ဘုရားရွင္တို႔၏ ထုံးတမ္းအစဥ္အလာျဖစ္ေၾကာင္း ရွင္းျပကာ ၄ ပါဒဂါထာတပုဒ္ ေဟာျပလိုက္ေသာအခါ လမ္းေပၚ၌ ဤပုံ အျခင္းအရာျဖင့္ပင္ ခမည္းေတာ္ႀကီး ေသာတာပန္ တည္ခဲ့ရသည္ ...  
 
ႏွလုံးသည္းအူ ျပတ္သြားေလာက္ေအာင္  စိတ္ရွိသေလာက္ အားရပါးရ ငိုေၾကြးေနေသာ ပါရမီျဖည့္ဖက္ မယ္ယေသာ္ အား   ေျဖသိမ့္စကား ဆုိေတာ္မူၿပီး မိမိအေပၚ သစၥာေစာင့္စည္းပုံ ႏွင့္စပ္ကာ စႏၵကိႏၷရီဇာတ္ေ တာ္ႀကီး ကို ေဟာေ တာ္ မူခဲ့ျပန္သည္...

အခ်ဳပ္ဆုိရေသာ္ တေပါင္းလျပည့္ တြင္ ရဟႏၱာမေထရ္ ကာဠဳဒါယီ၏ ေက်းဇူးျဖင့္ စခဲ့ေသာ ကပိလ၀တ္ဇာတ္လမ္းသည္ ေထရ၀ါဒ ဗုဒၶဘာသာ၀င္ ျမန္မာလူမ်ိဳးအားလုံးအတြက္ အားက်ဖြယ္၊ အတုယူဖြယ္၊ ၾကည္ညိဳဖြယ္၊ ပီတိျဖစ္ဖြယ္ တို႔ျဖင့္ ျပည့္ႏွက္ေနေသာ   ေန႔ထူးေန႔ျမတ္အခါသမယ ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ယင္းေန႔ကိုပင္ ဗုဒၶျမတ္စြာ၏ ကပိလ၀တ္ေရႊနန္းေတာ္သို႔ ၀င္ေတာ္မူေသာေန႔ ဟု သတ္မွတ္ခဲ့ၾကပါသည္။
ေမတၱာျဖင့္
အရွင္သုနႏၵာလကၤာရ M.A ( ပန္းကမၻာ )
Date. 6.Mar.2012
( ၁၃၇၃ ခု၊ တေပါင္းလဆန္း ၁၄ ရက္ )



















































                    

ကပိလဝတ္ျပည္ ၊ နိေျဂာဓာရံု ေက်ာင္းေတာ္၌ ဗုဒၶျမတ္စြာ သီတင္းသံုးေနေတာ္မူစဥ္အခါ ျဖစ္၏ ။ ထိုအခါ မဟာနာမ္ သာကီဝင္မင္းသည္ ဗုဒၶထံသို႔ေရာက္လာခ်ဥ္းကပ္ကာ ဤသို႔ ေလ်ွာက္ထားေလ၏။
" အရွင္ဘုရား - ဤကပိလဝတ္ျပည္သည္ လူဦးေရ ထူထပ္ေပါမ်ား၍ စည္ကားလွပါ၏ ။ လမ္းတို လမ္းရွည္ႏွင့္ ေစ်းအိမ္တို႔လည္း မ်ားျပားလွပါ၏ ၊ အရွင္ဘုရား - တပည့္ေတာ္သည္ ျမတ္စြာဘုရားကို လည္းေကာင္း ၊ သံဃာေတာ္ကို လည္းေကာင္း ဆည္းကပ္ခစားၿပီး၍ ညေနခ်မ္းအခ်ိန္၌ ကပိလဝတ္သို႔ ဝင္သည္ရွိေသာ္ ေျပးလႊာေနေသာ ဆင္ႏွင့္လည္း ေတြ႕ဆံုရပါ၏ ၊ ျမင္း - ရထား - လွည္းတို႔ႏွင့္လည္း ေတြ႕ဆံုရပါ၏ ၊ အရွင္ဘုရား - ထိုအခါမ်ိဳး၌ တပည့္ေတာ္အား ျမတ္စြာဘုရားကို အာရံုျပဳေသာစိတ္သည္ လြတ္သည္သာတည္း ၊ တရာေးတာ္ ၊ သံဃာေတာ္တို႔ကို အာရံုျပဳေသာစိတ္သည္ လြတ္သည္သာတည္း ။

" အရွင္ဘုရား - ထိုအခါ ' ငါသည္ ဤအခ်ိန္၌ ေသရမူ ဘယ္ဘဝသို႔လားေရာက္ရပါမည္နည္း ' ဟု ေတြးေတာမိပါသည္ ဘုရား " ဟု ေလ်ွာက္ထား၏ ။
ထိုအခါ ျမတ္စြာဘုရားက " မဟာနာမ္ - သင္မေၾကာက္ပါႏွင့္ ၊ မစိုးရိမ္ပါႏွင့္ ၊ သင့္အား မယုတ္ညံ့ေသာ ေသျခင္းျဖစ္လတၱ့ံ ။
" မဟာနာမ္ - အၾကင္သူသည္ ရွည္ျမင့္စြာေသာ ကာလပတ္လံုး ယံုၾကည္မႈသဒၶာျဖင့္ ထံုအပ္ေသာ စိတ္ ၊ ေဆာက္တည္မႈ သီလ ၊ အၾကားအျမင္ သုတ ၊ စြန္႔ႀကဲမႈ စာဂ ၊ အသိဉာဏ္ ပညာတို႔ျဖင့္ ထံုအပ္ေသာ စိတ္ရွိသူျဖစ္၏ ၊ ထိုသူ၏ ခႏၶာ ရုပ္သည္ မဟာဘုတ္ေလးပါး အစုအေဝးျဖစ္၏ ၊ ထမင္း , မုန္႔ စေသာ အစာအဟာရတို႔ျဖင့္ ႀကီးပြားရ၏ ၊ ျပဳျပင္ ထိန္းမတ္ေပးရျခင္း သေဘာရွိ၏ ၊ မတည္ၿမဲျခင္း ၊ ၿပိဳကဲြပ်က္စီးျခင္း သေဘာရွိ၏ ၊
" ထိုခႏၶာကိုယ္ရုပ္ကို က်ီးငွက္တို႔လည္း ထိုးဆိတ္ကုန္၏ ၊ ေတာေခြး ၊ အိမ္ေခြးႏွင့္ ပိုးေလာက္တို႔လည္း ခဲစားၾကကုန္၏ ၊ သို႔ေသာ္ မဟာနာမ္ - ထိုသူ၏ သဒါၶ ၊ သီလ ၊ စာဂ ၊ ပညာတို႔ျဖင့္ ရွည္ျမင့္စြာေသာ ကာလပတ္လံုး ထံုအပ္ေသာ စိတ္သည္ကား အထက္သို႔သာ တက္ေလ့ရွိေပ၏ ၊ ထူးျခားစြာ သြားေလ့ရွိေပ၏ ။
( အားႀကီးရာသို႔ ကိုင္းၫြတ္ျခင္း )
" မဟာနာမ္ - ဥပမာအားျဖင့္ကား ေထာပတ္အိုးကို ေရအိုင္ထဲ၌ ရိုက္ခဲြလိုက္ေသာအခါ အိုးျခမ္းကဲြတို႔သည္ ေရေအာက္သို႔ က်ေရာက္၍ ေထာပတ္တို႔သည္ ေရေပၚသို႔ တက္ေရာက္ကုန္သကဲ့သို႔တည္း ။
" မဟာနာမ္ အေရွ႕အရပ္သို႔ ကိုင္းၫႊတ္လ်က္ရွိေသာ သစ္ပင္ကို အရင္းမွ ျဖတ္ပိုင္းေသာ္ ထိုသစ္ပင္သည္ အဘယ္အရပ္သို႔ လဲက်ေပမည္နည္း ၊ မဟာနာမ္ ထိုသစ္ပင္သည္ အေရွ႕အရပ္သို႔သာလ်ွင္ လဲက်မည္ မဟုတ္လား ။
" မဟာနာမ္ - ထိုဥပမာအတိုင္းပင္တည္း ၊ အရိယာပုဂၢိဳလ္တို႔ ႏွစ္သက္ေသာ သူေတာ္ေကာင္းတရားႏွင့္ ျပည့္စံု ထံုမြမ္းၿပီးသူသည္ နိဗၺာန္သို႔ ေရွ႕ရႈကိုင္းၫြတ္သည္သာျဖစ္၏ ၊ ထို႔ေၾကာင့္ မဟာနာမ္ - စိုးရိမ္ေၾကာင့္ၾက မျဖစ္ပါႏွင့္ ၊ သင္၏ေသျခင္းသည္ ေကာင္းေသာေသျခင္း ျဖစ္လတၱံ့ ၊ သင္၏ လားရာဂတိသည္ မယုတ္ညံ့ေသာ ဂတိ ျဖစ္လတၱံ့ " ဟု မိန္႔ၾကားေတာ္မူ၏ ။
( မဟာဝဂၢ သံယုတ္ပါဠိေတာ္ ၊ ေသာတာပတၱိသံယုတ္ ၊ သရဏာနိဝဂ္ ၊ မဟာနာမသုတ္ )
BTNR မွ ဆရာေလးၿမိဳင္၏ ဗုဒၶ၏ ဝါဒစစ္ပဲြမ်ား စာအုပ္မွ ကူးယူေဖာ္ျပျခင္းျဖစ္ပါသည္ ။

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...

Back to the Top