ထီသိုဝ္သီးအွ္ဆံင္းလာ.ဆာ္ကိုဝ္ဟွာေဍ.....လာေရာက္လည္ပတ္ေသာ မိတ္ေဆြခ်စ္သူငယ္ခ်င္းမ်ားအားလံုး မဂၤလာအေပါင္းႏွင့္ျပည့္စံုပါေစလို႕ ဦးစြာေမတၱာပို႕သတ္လွ်က္ရိွပါတယ္

ရုပ္လွေနဖို႕မလိုပါဘူး ႏွလံုးသားလွေနဖို႕ပဲ လိုပါတယ္ ေငြေၾကးခ်မ္းသာဖုိ႕ မလိုပါဘူး အက်င့္သိကၡာမဆင္းရဲဖုိ႕ပဲ လိုပါတယ္ ပညာတတ္ၾကီးျဖစ္ဖို႕ မလိုပါဘူး ပညာမမဲ့ဖို႕ပဲလိုပါတယ္ ေခြ်တာတတ္ဖို႕မလိုပါဘူး သံုးစြဲတတ္ဖို႕ပဲလိုပါတယ္ လူတိုင္းကိုခ်စ္တတ္ဖို႕မလိုပါဘူး လူတိုင္းကိုၾကင္နာတတ္ဖို႕ပဲလိုပါတယ္ စကားေျပာေကာင္းဖို႕မလိုပါဘူး စကားေျပာတတ္ဖို႕ပဲလိုပါတယ္ ေခတ္ဆန္လြန္းစရာမလိုပါဘူး ေခတ္နဲ႕လိုက္ေလ်ာ္ညီေထြတတ္ဖို႕ပဲလိုပါတယ္ အိမ္ရွင္မေကာင္းတစ္ေယာက္ျဖစ္ဖို႕ မလိုပါဘူး ဘဝေဖာ္ေကာင္းတစ္ေယာက္ျဖစ္ဖို႕ပဲလိုပါတယ္ အခ်စ္ၾကီးခ်စ္ဖို႕မလိုပါဘူး သေဘာထားၾကီးျပီး နားလည္မွဳရိွဖုိ႕ပဲလိုပါတယ္ ေနရာတကာ ေလ်ာ႕ေပးဖို႕မလိုပါဘူး ၾကည္ျဖူစြာခြင့္လြတ္တတ္တဲ႕စိတ္ထားေလး ရိွဖို႕ပဲလိုပါတယ္

Popular Posts




                                   
                                  မိဘတို႔အား အေကာင္းဆုံး ေက်းဇူးဆပ္နည္း

                 “ ပခံုးထက္၌ ထမ္းလ်က္္ထား အမိ အဖအား - ေညာင္းညာပင္ပန္း ႏွိပ္နယ္ေပး
                        ေရပူေရေအး ေပး - က်င္ၾကီးက်င္ငယ္စြန္႕ေပေစ လုပ္ေႂကြးျပဳစုေပ ”
                          ရဟန္းတို႔၊ ဤသို႕ပင္ အသက္ထက္ဆံုးလုပ္ေကၽြးျပဳစုေသာ္လည္း
                   အမိအဖတို႔အေပၚ၌ လုပ္သင့္လုပ္ထိုက္သည္ကို ျပဳလုပ္ေပးသည္ မမည္ေသး။

                     ရဟန္းတို႔၊ အမွန္စင္စစ္အားျဖင့္ အၾကင္သူသည္ သဒၶါတရား ေခါင္းပါးေသာ
                                မိဘတို႔ကို သဒၶါတရား ရွိေအာင္ ေဆာင္ရြက္ေပး၏။
                          သီလမရွိေသာ မိဘတို႔ကို သီလရွိေအာင္ ေဆာင္ရြက္ေပး၏။
                    ႏွေျမာ၀န္တိုေသာ မိဘတို႔ကို စြန္႔ၾကဲလွဴဒါန္းေအာင္ေဆာင္ရြက္ေပး၏။
                        ပညာမရွိေသာ မိဘတို႔ကို ပညာရွိေအာင္ ေဆာင္ရြက္ေပး၏။
                                     ဤသို႕ ျပဳလုပ္ေဆာင္ရြက္ျခင္းအားျဖင့္
                     အမိအဖတို႔ အေပၚ၌ လုပ္သင့္လုပ္ထိုက္သည္ကို လုပ္သည္ မည္၏။

                                                လကၤာ by the eXistence
                                                ................................
                        ဘုရားရွင္ေသာ္မွ ႏို႕တစ္လံုးဖိုးသာေက် " ဆိုတာ ဟုတ္ရဲ့လား

                      "ဘုရားရွင္ေသာ္မွ ႏို႔တစ္လံုးဖိုးသာေက်" ဟူေသာအသံုးအႏႈန္းမွာ
                                    ေထရ၀ါဒပိဋကတ္ေတာ္တြင္ လံုး၀မပါ၀င္ပါ။ 

              ယင္းစကားမွန္၏ - မွား၏ ဟူသည္ကို မိေထြးေတာ္ ေဂါတမီ၏ ျမတ္စြာဘုရားထံ
                 ေလွ်ာက္ထားခ်က္ကို ေလ့လာၾကည့္ရံုမွ်ႏွင့္ အေျဖမွန္ကို ေတြ႕ႏိုင္ပါသည္။
                      မိေထြးေတာ္ ေဂါတမီက ဘုရားရွင္အား ဤသို႔ေလွ်ာက္ထားခဲ့ပါ၏။
 " သားေတာ္ ဘုရား၊ သားေတာ္ဘုရားကို မယ္ေတာ္က တိုက္ေကၽြးခဲ့တဲ့ ပကတိႏို႔ရည္က သားေတာ္ရဲ့ ပကတိ ကိုယ္ခႏၶာ ၾကီးထြားျပီး အို၊ နာ၊ ေသ ကိုပဲ ေပးစြမ္းႏိုင္ပါတယ္။ သားေတာ္ဘုရားက မယ္ေတာ္ကို တိုက္ေကၽြးတဲ့ ဓမၼႏို႔ရည္က မယ္ေတာ္ရဲ႔တရားခႏၶာကိုယ္ၾကီးကို ၾကီးထြားေစျပီး မအို၊ မနာ၊ မေသရာ ျမတ္နိဗၺာန္ကို ေပးပါတယ္။
                    သားေတာ္ ဘုရားကို မယ္ေတာ္က တိုက္ေကၽြးခဲ့တဲ့ ပကတိႏို႔ရည္ထက္
                   သားေတာ္ဘုရားက တိုက္ေကၽြးခဲ့တဲ့ ဓမၼႏို႔ရည္က တန္ဖိုးၾကီးလွပါတယ္။
                    သားေတာ္ဘုရားသည္ မယ္ေတာ္အေပၚမွာ ႏို႔ဖိုးအေၾကြးမရွိေတာ့ပါ။
                                                  ႏို႔ဖိုးေၾကြးေက်ပါျပီ "

မိေထြးေတာ္ "ေဂါတမီ" ကိုယ္ေတာ္တိုင္က ဘုရားရွင္အား ႏုိ႔ဖိုးေၾကြးမရွိေတာ့ပါဟု ေလွ်ာက္ထားခဲ့ပါလ်က္
ဘုရားရွင္ေသာ္မွ ႏို႔တစ္လံုးဖိုးေက် ဟူေသာ စကားကို စတင္၍ ျဖန္႔ျဖဴးသူက ျဖန္႔ျဖဴးျပီး
မေ၀ဖန္ မစိစစ္မူလ်က္ လြယ္လြယ္ပင္ ႏို႔သက္ခံျခင္း၊ ယူငင္သိမ္းပိုက္လက္ခံျခင္းမွာ
မ်ားစြာ ၀မ္းနည္းဖြယ္ေကာင္းလွပါ၏။

                                                မင္းနန္ (ေမာ္ကၽြန္း)
                                              ………………………….


                                            မိဘေက်းဇူး ဆပ္သင့္တယ္

                      ဘုရားရွင္က လူ႔ဘ၀မွာ အေမနဲ႔ (၇) ရက္ထဲ ေနဘူးတာေတာင္
                             နတ္ျပည္အထိ အေမ့ေက်းဇူးကုိ လုိက္ဆပ္တယ္။
                     မင္းတုိ႔တေတြ အေမနဲ႔အတူ ႏွစ္ (၂၀) မက အတူေနလာၿပီး
                         အေမခ်က္ေကၽြးတာ ႏွွစ္ (၂၀) မက ထုိင္စားလာတာ။
                ဒီေတာ့ အေမ့ကုိ ေက်းဇူး အမ်ားႀကီး ဆပ္သင့္တယ္၊ ဆပ္ရမယ္။

                           (ေဒါက္တာအရွင္ဣႏၵက - Dhamma Garden)
                                           …………………………….

                                                   မိဘေမတၱာ

                                       လုံျခဳံ ေႏြးေထြး၊ ယုယ ၾကင္နာ
                                ပိုလွ်ံ အခ်စ္ေတြ၊ ဖြဲ ့စည္းထားတဲ့ အိမ္။

                                    ေမတၱာ ဂ႐ုဏ၊ ေစတနာ အျပည့္
                                   ေပးဆပ္ျခင္းေတြ မဆုံးႏိုင္တဲ့ ျမစ္။

                                 သည္းခံ ခြင့္လြတ္၊ ေတာင္းဆု အနႏၵ
                             အနတၱ အဆုံးတိုင္ ေရာက္ရွိမယ့္ အလင္း။

                                               ( the eXistence )
                                  ..............................................

                                                  တူညီပါေစ

                                       ငယ္စဥ္အခါက အေမ့ဆီက
                                      မုန္႔ဖိုးေတာင္းစဥ္က ေခၚခဲ့တဲ့
                                        ''အေမ" ဆိုတဲ့ေလသံ နွင့္
                                         အခု အေမ့ လက္ထဲကို
                          ေငြထည့္ေပးတဲ့အခါ ေခၚတဲ့ ေလသံ တူညီပါေစ။

                                      (အရွင္ သုမန) ေတာင္ႀကီးျမိဳ႕
                                     ……………………………………

ကြက္လပ္ျဖည့္ပါ

လူသားမွန္သမွ် သူတစ္ပါးအေပၚ အလြန္အျပစ္ျမင္လြယ္ပါသည္။ သူ႕ေက်းဇူးကို သိသူကား အလြန္ရွားပါသည္။ လူသားတို႕သည္ မိဘ၊ ဆရာ၊ ရဟန္းသံဃာမ်ားႏွင့္ ဆက္ဆံေသာအခါ အျပစ္ကို မၾကည့္ဘဲ ေက်းဇူးကို ၾကည့္တတ္ဖို႕ အလြန္လိုပါသည္။ ထိုလိုေသာ အကြက္ကိုျဖည့္ရန္ ဘုန္းၾကီး တိုက္တြန္းပါသည္။

                                    ( ထီးခ်ိဳင့္တည္ေတာဆရာေတာ္ဘုရားၾကီး )
                                           …………………………………….

                              လက္ဦးဆရာ၊ မည္ထိုက္စြာ - ပုဗၺာစရိယ၊ မိႏွင့္ဘ

                                        ငယ္ေသာ္ကသား၊ လိုလိုက္ျငားက
                            ၾကီးမားေသာအခါ၊ က်ားပမာ၊ မွန္စြာေၾကာက္ဖို႕တည္း။

                                          ငယ္ေသာ္ကသား၊ ဆုံးမျငားက
                               ၾကီးမားေသာအခါ၊ အားပမာ၊ မွန္စြာကိုးဖို႕တည္း။

                                           ငယ္ေသာ္သမီး၊ ဆုံးမနည္းက
                                 ၾကီးမားေသာအခါ၊ မီးပမာ၊ မွန္စြာပူဖို႕တည္း။

                                           ငယ္ေသာ္သမီး၊ ဆုံးမျပီးက
                                 ၾကီးေသာအခါ၊ ထီးပမာ၊ မွန္စြာေအးဖို႕တည္း။

                                          ( အ႐ွင္ဇဝန - ေမတၱာ႐ွင္ )
                                          ..................................

ဗုဒၶဘာသာ သမုိင္းအက်ဥ္း

ဗုဒၶဘာသာတု ိ႔အတြက္ သိသင္႔သိထုိက္တဲ႔ ဗုဒၶ၀င္အက်ဥ္း (သုိ႔) ဗုဒၶဘာသာအေၾကာင္း သိေကာင္းစရာအက်ဥ္းေလးပါ။သိလုိသူမ်ားအတြက္ ရည္ရြယ္ကာ ေရးသား ပူေဇာ္လုိက္ပါသည္။

ဘုရားအေလာင္းေတာ္သည္ -၆၂၄-ဘီစီတြင္ (ျမန္မာလလုိ-၀ါဆုိလျပည့္၊ ၾကာသာပေတးေန႔တြင္) မယ္ေတာ္မာယာ၀မ္းၾကာ တုိက္တြင္ သေႏၶယူပါသည္။ ဘုရားေလာင္းသည္ -၆၂၃-ဘီစီ၊ (ျမန္မာလလုိ ကဆုန္လျပည့္၊ ေသာၾကာေန႔)တြင္ နီေပါႏုိင္ငံ၊ လုမၺိနီဥယ်ာဥ္၌မယ္ေတာ္မာယာေဒ၀ ီ၊ ခမည္းေတာ္သုေဒၶါဒနမင္းႀကီးတုိ႔မွ ေမြးဖြားခဲ႔ပါသည္။ ဘုရားေလာင္း နာမည္မွာ သိဒၶတၳျဖစ္ပါသည္။ (၁၆-ႏွစ္မွ ၂၉)ႏွစ္အထိ နန္းစည္းစိမ္းကုိ ခံစားပါသည္။)

ဘီစီ-၅၉၄-(ျမန္မာလလုိ-၀ါဆုိလျပည့္၊ တနလၤာေန႔)တြင္ အိမ္ရာတည္ေထာင္ လူ႔ေဘာင္ခြါကာ ေတာထြက္ေတာ္မူပါသည္။ (သက္ေတာ္ ၂၉-ႏွစ္ အရြယ္ ျဖစ္ပါသည္။)

၂၉-ႏွစ္မွ ၃၅-ႏွစ္အထိ ဒုကၠရစရိယာ-ပင္ပန္းေသာအက်င္႔ က်င္႔ခဲ႔ရပါသည္။) ဘီစီ-၅၈၈-(ျမန္မာလလုိ-ကဆုန္လျပည့္၊ ဗုဒၶဟူးေန႔)တြင္ သဗၺညဳတဉာဏ္ေတာ္ကုိ ရရွိေတာ္မူပါသည္။ (သက္ေတာ္ ၃၅-ႏွစ္ အရြယ္ျဖစ္ပါသည္။) ၄င္းဘီစီ-၅၈၈-(ျမန္မာလလုိ-၀ါဆုိလျပည့္ စေနေန႔)တြင္ ပထမဆုံးေသာ ဓမၼစၾကာသုတ္ေတာ္ကုိ ဗာရာဏသီၿမိဳ႕အနီး မိဂဒါ၀ုန္ ေတာမွာ ေဟာေတာ္မူပါသည္။

မွတ္ခ်က္။ ။ဗုဒၶဂယာႏွင္႔ မိဂဒါ၀ုန္ေတာသည္ -၁၈-ယူဇနာ/မုိင္အားျဖင္႔ -၁၄၄-မုိင္ ေ၀းပါသည္။

ဓမၼစၾကာတရားပြဲမွာ လူသားအေနနဲ႔ ပဥၥ၀ဂၢီငါးဦးသာ ပါ၀င္ပါသည္။ ၄င္းတရားပြဲမွာ အရွင္ေကာ႑ညသည္ အ႐ုဏ္မတတ္မီ ေသာတာပန္တည္ပါသည္။ ေနာက္ဆက္လက္ၿပီး ဘုရားရွင္က-အနတၱလကၡဏသုတ္ကုိ ေဟာေသာအခါ ပဥၥ၀ဂၢီရဟန္းေတာ္ ငါးဦးစလုံး ရဟႏၱာ ျဖစ္ေတာ္မူၾကပါသည္။

ဘီစီ-၅၈၈-တြင္ ဘုရားရွင္သည္ ပထမဆုံးသာသနာျပဳခရီးစဥ္ကုိ စတင္ လုပ္ခဲ႔ပါသည္။

ဘီစီ-၅၄၃-(ျမန္မာလလုိ-ကဆုန္လျပည့္၊ အဂၤါေန႔)တြင္ ဘုရားရွင္ သက္ေတာ္(၈၀)၊ ၀ါေတာ္ (၄၅)တြင္ ကုသိနာ႐ုံ၊ အင္ၾကင္းေတာ၌ ပရိနိဗၺာန္ျပဳေတာ္မူပါသည္။ ကဆုန္လဆုပ္(၅)ရက္၊ တနဂၤေႏြေန႔တြင္ အေလာင္းေတာ္ကုိ မီးပူေဇာ္ပါသည္။

ပထမသဂၤါယနာ-ဘုရားရွင္ သက္ေတာ္(၃၅-မွ-၈၀)အတြင္း၊ ၀ါေတာ္အေနအားျဖင္႔(၄၅)၀ါအတြင္း ေဟာၾကားခဲ႔ေသာ ပိဋကတ္ေတာ္မ်ားကုိ တစ္စုတစ္ေ၀းတည္း စီးစဥ္ဖုိ႔ရန္ ဘုရားရွင္ ပရိနိဗၺာန္ျပဳၿပီး တစ္လအၾကာ--

ဘီစီ-၅၄၃-မွာ ပထမဆုံး သဂၤါယနာကုိ ရာဇၿဂိဳလ္ၿမိဳ႕၊ သတၱပဏၰိလႈိဏ္ဂူ၌ ပိဋကတ္ေတာ္မ်ားကုိ စုေပါင္းရြတ္ဆုိျခင္းဟူေသာ သဂၤါယနာတင္ၾကပါသည္။ ပထမသဂၤါယတင္ပြဲမွာ ဦးေဆာင္ဆရာေတာ္သည္ အရွင္မဟာကႆပျဖစ္၍ အရွင္ဥပါလိမေထရ္က ၀ိနည္းအရာတာ၀န္ယူ၍၊ အရွင္အာနႏၵာက သုတၱန္အရာတာ၀န္ယူပါသည္၊ အဖြဲ႔၀င္သံဃာေတာ္ (၅၀၀) ျဖစ္ပါသည္။ ၀ါေခါင္လဆုပ္ (၅)က စတင္က်င္းပကာ (၇)လၾကာပါသည္။ အေထာက္အပံ႔ဒကာေတာ္သည္ အဇာတသတ္မင္း ျဖစ္ပါသည္။

မွတ္ခ်က္။ ။ဗုဒၶပရိနိဗၺာန္ျပဳၿပီး ပထမသဂၤါယနာတင္ခ်ိန္က စတင္၍ (အဂၤလိပ္လုိ-B.E) သုန္းကာ ဗုဒၶသာသနာႏွစ္ကုိ စတင္ေရတြက္ပါသည္။ “သဂၤါယနာ”ဟူသည္ စုေပါင္းရြတ္ဆုိျခင္းဟု အဓိပၸါယ္ရပါသည္။

ဘုရားရွင္ေဟာၾကားခဲ႔ေသာ ပိဋကတ္ေတာ္တုိ႔ကုိ အရွင္မဟာကႆပစေသာ မေထရ္အဆက္ဆက္တုိ႔ ဆက္ကာဆက္ကာ ေဆာင္ယူထိန္းသိမ္းခဲ႔တဲ႔ အစဥ္အလာကုိ အစြဲျပဳ၍ “ေထရိက”၊ ေနာက္ မေထရ္အစဥ္အဆက္တုိ႔ ထိန္းသိမ္းခဲ႔ေသာ ဗုဒၶအယူ၀ါဒအေနအာ းျဖင္႔ “ေထရ၀ါဒသာသနာ”အျဖစ္ အမည္တြင္ခဲ႔ပါသည္။

ဒုတိယသဂၤါယနာ-(BC-443/B.E-100) သာသႏွစ္ (၁၀၀)အေရာက္မွာ ေ၀သာလီၿမိဳ႕၊ ၀ါဠဳကာ႐ုံေက်ာင္းမွာ ဒုတိယသဂၤါယနာတင္ပါသည္။ ဦးေဆာင္ဆရာေတာ္သည္ အရွင္ယသျဖစ္ပါသည္။ အရွင္သဗၺမိမေထရ္ႏွင္႔ အရွင္ေရ၀တမေထရ္တုိ႔က အဓိကတာ၀န္ယူကာ ပိဋကတ္ေတာ္မ်ားကုိ ရြတ္ဆုိၾကပါသည္။ အဖြဲ႔၀င္ သံဃာေတာ္ (၇၀၀) ျဖစ္ပါသည္။ (၈)လ ၾကာပါသည္။ အေထာက္အပံ႔ေပးေသာဒကာသည္ ကာလာေသာကမင္းျဖစ္ပါသည္။

တတိယသဂၤါယနာ-(BC-249/B.E-300) သာသနာႏွစ္ (၃၀၀)အေရာက္မွာ ပါဋလိပုတ္ၿမိဳ႕ေတာ္၊ အေသာကာ႐ုံေက်ာင္း၌ တတိယသဂၤါယနာ တင္ပါသည္။ ဦးေဆာင္ဆရာေတာ္မွာ အရွင္မဟာေမာဂၢလိပုတၱတိႆမေထရ္ျဖစ္၍ အရွင္မဟာကႆပမေထရ္ႏွင္႔ ကာက႑၏သားျဖစ္ေသာ အရွင္ယသမေထရ္တုိ႔က အဓိက တာ၀န္ယူေဆာင္ရြက္ပါသည္။ အဖြဲ႔၀င္သံဃာေတာ္အေရအတြက္မွာ (၁၀၀၀)ျဖစ္ပါသည္။ ဤသံဂၤါယနာတင္ပြဲ၌၀ိနည္းေရးရာမ်ားကုိ အဓိကထားကာ ေဆြးေႏြးျခင္း ျပဳလုပ္ၾကပါသည္။ အေထာက္အပံ႔မင္းမွာ အေသာကမင္းႀကီးျဖစ္ပါသည္။ ဤတတိယသဂၤါယနာသည္ (၉)လ ၾကာပါသည္။

တတိယသဂၤါယနာတင္ၿပီးခ်ိန္ကစၿပီး (၉)တုိင္း (၉)ဌာနတုိ႔သုိ႔ အရွင္မဟာေမာဂၢလိပုတၱတိႆမေထရ္ႏွင္႔ အေသာကမင္းႀကီးတုိ႔ တာ၀န္ယူကာ သာသနာျပဳေစလႊတ္ေတာ္မူပါသည္။

(၉)တုိင္း (၉)ဌာနႏွင္႔ သာသနာျပဳမေထရ္မ်ား-၁။ ကသၼီရႏွင္႔ဂႏၶာရအရပ္=အရွင္မဇၥ်ႏၱိကမေထရ္ ဦးေဆာင္ကာႂကြ။ ၂။ မဟႎသကအရပ္=အရွင္မဟာေဒ၀မေထရ္ဦးေဆာင္ကာႂကြ။ ၃။ ၀န၀ါသိအရပ္=အရွင္ရကၡိတမေထရ္ ဦးေဆာင္ကာႂကြ။ ၄။ အပရႏၱအရပ္=အရွင္ေယာနကဓမၼရကၡိတမေထရ္ဦးေဆာင္ကာႂကြ။ ၅။ မဟာရ႒အရပ္=အရွင္မဟာဓမၼရကၡိတမေထရ္ဦးေဆာင္ကာႂကြ။ ၆။ ေယာနကအရပ္=အရွင္မဟာရကၡိတမေထရ္ဦးေဆာင္ကာႂကြ။ ၇။ ဟိမ၀ႏၱာအရပ္= အရွင္မဇၥ်ိမမေထရ္ဦးေဆာင္ကာႂကြ။ ၈။ သု၀ဏၰဘူမိအရပ္= အရွင္ေသာဏမေထရ္ႏွင္႔ အရွင္ဥတၱရမေထရ္တုိ႔ ဦးေဆာင္ကာႂကြ။ ၉။ တမၺပဏၰိ(သီဟုိဠ္)အရပ္=အရွင္မဟိႏၵမေထရ္ဦးေဆာင္ကာႂကြ။

စတုတၳသဂၤါယနာ-(B.C94/B.E450) သာသနာေတာ္သကၠရဇ္ (၄၅၀)-အေရာက္တြင္ သီဟုိဠ္၊ မလယဇနပုဒ္၊အာေလာကလႈိဏ္တြင္စတုတၳသဂၤါယနာတင္ပါသည္။ ဦးေဆာင္ဆရာေတာ္မွာမဟာဓမၼရကၡိတမေထရ္ျဖစ္၍ အဖြဲ႔၀င္ဆရာေတာ္အေရအတြက္သည္(၅၀၀)ျဖစ္ပါသည္။ -၁-ႏွစ္အခ်ိန္ယူကာ သဂၤါယနာတင္ခဲ႔ၾကပါသည္။ အေထာက္အပံ့ေပးေသာဒကာသည္၀ဋၬဂါမဏိမင္း ျဖစ္ပါသည္။ ဤစတုတၳသဂၤါယနာတြင္ ပိဋကတ္ေတာ္မ်ားကုိေပရြက္တြင္ အကၡရာေရးျခင္းျဖင္႔ သဂၤါယနာတင္ခဲ႔ၾကပါသည္။

ႏုိင္ငံမ်ားႏွင္႔ ဗုဒၶသာသနာေရာက္ရွိပုံ-

ဗုဒၶဘာသာႏွင္႔ျမန္မာႏုိင္ငံ-ျမန္မာႏုိင္ငံမွာ3rd Century A.D-တြင္ဗုဒၶသာသနာ စတင္ေရာက္ရွိပါသည္။

ဗုဒၶဘာသာနဲ႔တ႐ုတ္ႏုိင္ငံ-တ႐ုတ္ႏုိင္ငံမွာ1stCentury A.D-တြင္ ဗုဒၶဘာသာစတင္ေရာက္ရွိပါသည္။

ဗုဒၶဘာသာနဲ႔ ဗီယက္နမ္ႏုိင္ငံ-ဗီယက္နမ္ႏုိင္ငံမွာ A.D 189-တြင္ဗုဒၶဘာသာစတင္ေရာက္ရွိပါသည္။ တ႐ုတ္မွတဆင္႔ေရာက္ရွိျခင္း ျဖစ္ပါသည္။

ဗုဒၶဘာသာႏွင္႔ ကုိရီးယားႏုိင္ငံ-ကုိရီးယားႏုိင္ငံမွာA.D 372-ႏွစ္တြင္ ဗုဒၶဘာသာစတင္ေရာက္ရွိပါသည္။

ဗုုဒၶဘာသာႏွင္႔ ဂ်ပန္ႏုိင္ငံ-ဂ်ပန္ႏုိင္ငံသုိ႔ A.D ၅၅၂၊ သာသနာေတာ္ႏွစ္-၁၀၉၅-တြင္ ဗုဒၶသာသနာစတင္ေရာက္ရွိပါသည္။

ဗုဒၶဘာသာႏွင္႔ ကေမၻာဒီယားႏုိင္ငံ-ကေမၻာဒီးယားႏုိင္ငံသုိ႔ A.D -၅-ရာစုတြင္႔ ဗုဒၶဘာသာစတင္ေရာက္ရွိပါသည္။

ဗုဒၶဘာသာႏွင္႔ ထုိင္းႏုိင္ငံ-ထုိင္းႏုိင္ငံသုိ႔ A.D -၆-ရာစု၊သာသနာေတာ္ႏွစ္-၁၃၀၀-တြင္ ဗုဒၶသာသနာစတင္ေရာက္ရွိပါသည္။

ဗုဒၶဘာသာႏွင္႔ အင္ဒုိနီးရွားႏုိင္ငံ-အင္ဒုိနီးရွားႏုိင္ငံသုိ႔ A.D -၆-ရာစုတြင္ ဗုဒၶသာသနာေရာက္ရွိပါသည္။

ဗုဒၶဘာသာႏွင္႔ တိဗက္ႏုိင္ငံ-တိဗက္ႏုိင္ငံသုိ႔ A.D -၇-ရာစုတြင္ဗုဒၶသာသနာစတင္ေရာက္ရွိပါသည္။

ဗုဒၶဘာသာႏွင္႔ ႐ုရွားႏုိင္ငံ-႐ုရွားႏုိင္ငံသုိ႔ A.D -၁၇-ရာစုတြင္ဗုဒၶသာသနာစတင္ေရာက္ရွိပါသည္။

အိႏၵိယႏုိင္ငံႏွင္႔ ဗုဒၶသာသနာ-အိႏၵိယႏုိင္ငံတြင္ A.D -၆-ရာစုေလာက္ကစၿပီး ဗုဒၶသာသနာ တေျဖးေျဖး ကြယ္ေပ်ာက္သြားခဲ႔ပါသည္။

ျမန္မာႏုိင္ငံပုဂံဗုဒၶသာသနာ-ျမန္မာႏုိင္ငံပုဂံသုိ႔ A.D -၁၁-ရာစုေလာက္တြင္ဗုဒၶသာသနာေရာက္ရွိပါသည္။ အရွင္အရဟံႏွင္႔ အေနာရထာမင္းႀကီးတုိ႔ဦးစီးကာျမန္မာျပည္ဗုဒၶသာသနာ ပုိမုိစည္ပင္ျပန္႔ပြားေအာင္လုပ္ေဆာင္ခဲ႔ၾကပါသည္။

ပဥၥမသဂၤါယနာ-A.D -၁၈၇၁/ ဗုဒၶသာသနာေတာ္ႏွစ္ -၂၄၁၅-ခု/ ျမန္မာသကၠရစ္ -၁၂၃၂-ခုႏွစ္၊ တန္ေဆာင္မုန္းလတြင္ျမန္မာႏုိင္ငံ၊ မႏၱေလးေတာင္ေျခတြင္ ပဥၥမသဂၤါယနာတင္ပါသည္။ ဦးေဆာင္ဆရာေတာ္မွာမႏၱေလး၊ ဒကၡိဏာရာမေက်ာင္းတုိက္ဆရာေတာ္အရွင္ဇာဂရာဘိ၀ံသမေထရ္ျဖစ္၍၊ အဖြဲ႔၀င္ဆရာေတာ္အေရအတြက္မွာ၂၄၀၀-ျဖစ္ပါသည္။ အေထာက္အပံ႔ဒကာမွာမင္းတုန္းမင္းႀကီး ျဖစ္ပါသည္။ ဤပဥၥမသဂၤါယနာတြင္ပိဋကတ္ေတာ္မ်ားကုိ ေက်ာက္ထက္အကၡရာတင္ျခင္းျဖင္႔ သဂၤါယနာတင္ခဲ႔ၾကပါသည္။ ေက်ာက္ခ်ပ္ေရ-၇၂၉-ခ်ပ္ရွိပါသည္။ ေက်ာက္ထက္အကၡရာတင္ရာ၌ ၾကာခ်ိန္မွာ(၇)ႏွစ္၊(၆)လႏွင္႔(၁၄) ရက္ၾကာပါသည္။

ဗုဒၶသာသနာေတာ္အလံႏွင္႔ သမုိင္း-A.D -၁၈၈၀-ခုႏွစ္တြင္ဗုဒၶသာသနာ႔အလံကုိ အေမရိကန္ႏုိင္ငံသား စစ္ဗုိလ္ႀကီး -Henry Steel Olcott-က စတင္တီထြင္ခဲ႔ျခင္းျဖစ္ပါသည္။

အဂၤလန္ႏုိင္ငံ၌ပထမဆုံးေသာဗုဒၶသာသနာ႔အဖြဲ႔အစည္း-A.D -၁၈၈၁-ခုႏွစ္တြင္အဂၤလန္ႏုိင္ငံတြင္-ပါဠိက်မ္းစာအဖြဲ႔အစည္း-ဆုိၿပီး ပထမဆုံးေသာပိဋကတ္အဖြဲ႔အစည္း အဂၤလန္ႏုိင္ငံတြင္ စတင္ေပၚေပါက္ခဲ႔ပါသည္။ တည္ေထာင္သူမွာ-T.W.Rhys Davids-ျဖစ္ပါသည္။ သူသည္မူရင္း ခရစ္စ္ယာန္ဘာသာ၀င္ျဖစ္ပါသည္။

ဗုဒၶဘာသာ အိႏၵိယႏုိင္ငံတြင္ျပန္လည္ေမြးဖြားျခင္း-A.D -၁၈၉၁-ခုႏွစ္တြင္သီရိလကၤာႏုိင္ငံမွ အနာဂါရိကဓမၼပါလသူေတာင္စင္ႀကီးဦးေဆာင္ကာအိႏိၵယႏုိင္ငံ၊ဗုဒၶဂယာမွာ မဟာေဗာဓိအဖြဲ႔အစည္းဆုိၿပီး ဗုဒၶဘာသာျပန္လည္တည္ေထာင္ပါသည္။ A.D -၁၉၅၆-ခုတြင္အိႏိၵယႏုိင္ငံသား Dr. B.RAmbedkar-ဦးေဆာင္ၿပီး အိႏိၵယႏုိင္ငံတြင္ ဗုဒၶသာသနာပုိမုိ ျပန္႔ပြားေအာင္လုပ္ေဆာင္ခဲ႔ပါသည္။ ၁၉၅၆-ခု၊ေအာက္တုိဘာ-၁၄-ရက္တြင္အိႏိၵယႏုိင္ငံသား (၁)သန္းခန္႔ ဗုဒၶဘာသာအျဖစ္သုိ႔ ကူးေျပာင္းၾကပါသည္။

ဆ႒သဂၤါယနာ-A.D ၁၉၅၄-၅၆/ ဗုဒၶသာသနာေတာ္ႏွစ္၂၄၉၈-ခု၊ျမန္မာသကၠရဇ္၁၃၁၆-ခု၊ ကဆုန္လျပည့္ေန႔တြင္ျမန္မာႏုိင္ငံ၊ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕၊ ကမၻာေအး၊ မဟာပါသာဏလႈိဏ္ဂူ၌ဆ႒သဂၤါယနာတင္ပါသည္။ ဦးေဆာင္ဆရာေတာ္မွာ ေညာင္ရမ္းဆရာေတာ္အရွင္ေရ၀တမေထရ္ျဖစ္၍၊အဓိကတာ၀န္ယူ ရြတ္ဖတ္သရဇၥ်ာယ္ေသာမေထရ္မ်ားမွာမဟာစည္ဆရာေတာ္ႏွင္႔ မင္းကြန္းဆရာေတာ္တုိ႔ျဖစ္ပါသည္။

အဖြဲ႔၀င္ဆရာေတာ္အေရအတြက္မွာေထရ၀ါဒ(၅)ႏုိင္ငံ(သီရိလကၤလာ၊ ျမန္မာ၊ထုိင္း၊ေလာ၊ကေမၻာဒီယား)တုိ႔မွ(၂၅၀၀)ေသာမေထရ္တုိ႔ျဖစ္ပါသည္။ အျခားေသာႏုိင္ငံ (၂၄)ႏုိင္ငံတုိ႔မွလည္း အကူအညီမ်ား ေပးၾကပါသည္။ အေထာက္အပံ႔ဒကာမွာ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ ဦးႏုႏွင္႔ျမန္မာျပည္သူ၊ျပည္သားမ်ား ျဖစ္ပါသည္။

မွတ္ခ်က္။ ။ဤဆ႒သဂၤါယနာတင္ပြဲမွာ ပါဠိေတာ္တင္မက အ႒ကထာ၊ ဋီကာမ်ားကုိပါ ျပန္လည္ စစ္ေဆးဆုံးျဖတ္ျခင္းျဖင္႔ သဂၤါယနာတင္ျခင္းျဖစ္ပါသည္။

အိႏၵိယႏုိင္ငံႏွင္႔ ၀ိပႆနာ-A.D -၁၉၆၅၊ ဗုဒၶသာသနာေတာ္ႏွစ္-၂၅၁၂-ခုႏွစ္တြင္ ဆရာႀကီးဦးဂုိအင္ကာဦးေဆာင္ၿပီး အိႏၵိယႏုိင္ငံတြင္ဗုဒၶဘာသာ ၀ိပႆနာတရား ျပန္လည္အျမစ္တြယ္ေအာင္လုပ္ေဆာင္ပါသည္။

ပထမဆုံးေသာဗုဒၶဘာသာ၀က္ဘ္ဆုိက္-A.D -၁၉၉၈-ေမလတြင္Nibbana.com-ဟူေသာ ပထမဆုံးဗုဒၶဘာသာ၀က္ဘ္ဆုိက္ကုိအဂၤလန္ႏုိင္ကေန ဖန္တီးႏုိင္ခဲ႔ပါသည္။

အာဖစ္ဂန္နစ္တန္မွ(Bamiyan)ဗမီယန္ဗုဒၶဆင္းတုေတာ္-A.D-၂၀၀၁၊ မတ္လတြင္အာဖစ္ဂန္နစ္တန္မွကမၻာ႔အံဖြယ္ရပ္ေတာ္မူ ဗုဒၶဆင္းတုေတာ္ကုိ တာလီဘမ္တုိ႔၏ဖ်က္ဆီးျခင္းကုိခံခဲ႔ရပါသည္။

မွာပါရေစ။။အထက္ပါဗုဒၶ၀င္(သုိ႔) ဗုဒၶဘာသာအေၾကာင္းသိေကာင္းစရာအက်ဥ္းသည္ေမေမ႔လျပည့္၀န္းေလး စုစည္းထားေသာဗုဒၶဘာသာနဲ႔ပတ္သက္တဲ႔ အခ်က္အလက္မ်ားကုိ တင္ျပျခင္းျဖစ္ပါသည္။ တခ်ိဳ႕ေနရာမ်ားမွာမူကြဲစသည္အားျဖင္႔ ကြဲလြဲေနျခင္း ရွိေကာင္း ရွိႏုိင္ပါသည္။ အခုေမေမ႔လျပည့္၀န္းေလး တင္ျပတဲ႔မူသည္ ေထရ၀ါဒမေထရ္မ်ား လက္ခံထားေသာဘီစီ၊ေအဒီႏွစ္မ်ားျဖစ္ပါသည္။

ကုိးကား--၀ိနည္းစူဠ၀ါပါဠိေတာ္ ပါရာဇိက႑အ႒ကထာ မဟာ၀ံသ စူဠ၀ံသ ဦးသာျမတ္“BuddhisminSoutheast Asia” www.nibbana.com

(ဗုဒၶဘာသာသမုိင္းအက်ဥ္း) by U Thar Myat(ဦးသာျမတ္) http://www.nibbana.com/ဗုဒၶဘာသာ ႏွင့္သက္ဆိုင္ေသာဓမၼမွတ္စုမ်ား



ဗုဒၶဘာသာ၀င္ ျမန္မာလူမ်ိဳးတို႔အေနျဖင့္ တေပါင္းလျပည့္ေန႔ႏွင့္ ပက္သက္၍ သာသနာသမိုင္းဆုိင္ရာ အျဖစ္အပ်က္မ်ား၊ ဗုဒၶ၀င္ အေၾကာင္းအရာမ်ား မ်ားျပားစြာ ရွိခဲ့သလို ယေန႔အခ်ိန္အထိလည္း ရွိေနဆဲဟုပင္ ဆုိရပါမည္။ အဘယ့္ေၾကာင့္ ဆုိေသာ္ ျမန္မာျပည္ အထက္ပိုင္း ေအာက္ပိုင္း အပါအ၀င္ တနိုင္ငံလုံးတြင္ မေအးလြန္း မပူလြန္းေသာ တေပါင္းလျပည့္ ေန႔၌ ဘုရားပြဲ၊ အလွဴပြဲ၊ ထီးေတာ္တင္ပြဲ၊ ပ႒ာန္းရြတ္ဖတ္ပူေဇာ္ပြဲ၊ ဓမၼပူဇာတရားပြဲ၊ ၀ိပႆနာ ဆယ္ရက္တရားစခန္းပြဲ စသည္ျဖင့္ အမ်ိဳးေပါင္းစုံလင္ေသာ ကုသိုလ္ေကာင္းမႈပြဲေတာ္မ်ားကို ဘုိးေဘးဘီဘင္ လက္ထက္မ်ားကတည္းက ေနရာ အႏွံ႔ က်င္းပေလ့ရွိခဲ့ၾကၿပီး ယေန႔အထိတိုင္  ကုသိုလ္ေကာင္းမႈမ်ား ႀကိဳးစားေနၾကသည္ကို ေတြ႔ျမင္ရသည္မွာၾကည္ႏူး စရာအတိ ျဖစ္ပါသည္။

       ထုိ႔ေၾကာင့္လည္း ဗုဒၶျမတ္စြာ၏ ဖြားဖက္ေတာ္ျဖစ္ေသာ ကာဠဳဒါယီအမတ္သည္ ရဟႏၱာျဖစ္ၿပီး၍  ေအးခ်မ္းစြာ ေနလို ေသာ္ လည္း ခမည္းေတာ္ သုေဒၶါဒနမင္းႀကီးအား ေပးခဲ့ေသာ ကတိစကားျဖင့္ တေပါင္းလ၏ သာယာပုံ၊ ရာသီ ဥတု မွ်တပုံ၊ သစ္ပင္ပန္းမာန္မ်ား ရြက္ေဟာင္းေၾကြကာ ရြက္နုရြက္သစ္ေ၀ေနၾကပုံ၊ ေက်းငွက္သာရကာ မ်ိဳးစုံတုိ႔သည္ လည္း ပြင့္လင္း ရာသီျဖစ္ေသာေၾကာင့္ အၿမဲမျပတ္တြန္ၾကဴးသီဆုိေနၾကပုံ စသျဖင့္ ဂါထာေပါင္း ( ၆၄ ) သီကုံးကာ ရဟႏၱာ တပါးပီပီ ဖြဲ႔ႏြဲ႕ ေလ်ာက္ထားခဲ့ေသာေၾကာင့္ ဘုရားရွင္သည္ ေမြးရပ္႒ာနီ ကပိလ၀တ္ျပည္သို႔ ၾကြေတာ္မူရန္ စိတ္ပိုင္းျဖတ္ ေတာ္မူခဲ့သည္။

( စကားခ်ပ္= အမွန္မွာ မဟာဗုဒၶ၀င္တြင္ ကာဠဳဒါယီမေထရ္က ၆၄ ဂါထာတို႔ျဖင့္ ေလ်ာက္ထားေသာ္လည္း အ႒ကထာ ဋီကာမ်ား၌ အလြယ္မွတ္နုိင္ေစရန္ ဂါထာ ( ၆၀ ) ဟုသာ ေရတြက္ၾကသတတ္ )
ထုိသုိ႔ ေလ်ာက္ထားေသာ အခ်ိန္ကား ဗုဒၶျမတ္စြာသည္ သဗၺညဳတဘုရားစင္စစ္ ဧကန္ျဖစ္ၿပီး၍ လအနည္းငယ္သာ လြန္ၿပီး ေသာ မဟာသကၠရာဇ္ (၁၀၃) ခုႏွစ္၏ တေပါင္းလ မျပည့္ခင္ ျဖစ္ပါသည္၊ ( မဟာသကၠရာဇ္ (၁၀၃) ခု၊ ကဆုန္လျပည့္ တြင္ ဘုရားျဖစ္ေတာ္မူၿပီး တပိုတြဲလျပည့္ေန႔တြင္ ၾသ၀ါဒပါတိေမာက္ျပေတာ္မူကာ အဂၢသာ၀ကႏွစ္ပါးအား လက္၀ဲ လက္ယာ  အဂၢသာ၀ကရာထူး အပ္ႏွင္းေတာ္မူခဲ့သည္ )

တေပါင္းလျပည့္ႏွင့္ ပက္သက္၍ သိသင့္ဖြယ္မ်ား
၁။ တေပါင္းလျပည့္ေန႔ကို ဗုဒၶျပည္ေတာ္၀င္ အခါေတာ္ေန႔အျဖစ္ က်င္းပရျခင္းမွာ ထိုေန႔တြင္ ကာဠဳဒါယီမေထရ္က ကပိလ၀တ္ေနျပည္ေတာ္သို႔ ၾကြေရာက္ေတာ္မူရန္ ေလွ်ာက္ထားသည္ကို အေၾကာင္းျပဳ၍ က်င္းပရျခင္း ျဖစ္သည္။
 ၂။ ထိုအခ်ိန္က ျမတ္စြာဘုရားသည္ ရာဇျဂိဳဟ္ျပည္ ေ၀ဠဳ၀န္ေက်ာင္းေတာ္၌ သီတင္းသံုးေနထိုင္ကာ အဂၤတိုင္းသားႏွင့္ မဂဓတိုင္းသားမ်ားကို တရားေရေအး တိုက္ေကၽြးလ်က္ရွိၿပီး ၀ါတြင္းသုံးလအတြင္း ဥရုေ၀လကႆပညီေနာင္ ၃- ေယာက္ ႏွင့္ ေနာက္ပါအၿခံအရံ ရေသ့ပုရဗိုဇ္ေပါင္း ( ၁၀၀၀ ) ကို ဧဟိဘိကၡဳ ရဟႏၱာမ်ား ျဖစ္ေစကာ သာသနာ႔ေဘာင္သို႔ သြတ္သြင္းၿပီးခ်ိန္ျဖစ္သည္။
၃။ ထိုၾကည္ညိဳဖြယ္ ၀မ္းသာဖြယ္သတင္းစကားမ်ားကို ခမည္းေတာ္ သုေဒၶါဒနမင္းႀကီး ၾကားသိရာ ေခါင္းေဆာင္အမတ္ ၁၀-ဦးတို႔ကို ေနာက္ပါအျခံ အရံ တေထာင္စီျဖင့္ ၁၀-ႀကိမ္ခြဲကာ ျမတ္စြာဘုရားကိုပင့္ရန္ ရာဇျဂိဳဟ္သို႔ ေစလႊတ္လိုက္ သည္။   ေနာက္ဆံုးအသုတ္ကို ဖြားဖက္ေတာ္ကာဠဳဒါယီအမတ္ႀကီးကို ေခါင္းေဆာင္ေစကာ လႊတ္လိုက္ၿပီး  ျမတ္စြာဘုရား ႏွင့္ေတြ႔၍ တရားနာရေသာအခါ ကပိလ၀တ္သို႔ မျပန္ၾကေတာ့ဘဲ ဘုရားပင့္သြားသူအားလံုး တေယာက္မက်န္ သာသနာ့   ေဘာင္သို႔ ၀င္ေရာက္ျပီးဧဟိဘိကၡဳရဟႏၱာေတြခ်ည္းျဖစ္ကုန္ၾကသည္။
၄။ ရဟႏၲာျဖစ္ျပီးေနာက္ ကာဠဳဒါယီမေထရ္က ကတိေပးခဲ့ေသာ တာ၀န္ကို ေက်ပြန္ေစရန္ တေပါင္းလ၏ သာယာပံုကို ဂါထာေပါင္း ၆၄- ဂါထာသီကံုး၍ ခမည္းေတာ္၏ေက်းဇူးကို ဆပ္ေသာအားျဖင့္ ဖြားရာဇာတိ ကပိလ၀တ္ေနျပည္ေတာ္သို႔ ၾကြခ်ိန္ တန္ျ ပီျ ဖ စ္ေ ၾကာင္းေလွ်ာက္ထားခဲ့သည္။
၅။ ကာဠဳဒါယီမေထရ္၏ ေလွ်ာက္ထားခ်က္အရ ျမတ္စြာဘုရားသည္ ( ရေသ့ညီေနာင္မွ ရဟႏၱာ ၁ ေသာင္း၊ ကပိလ၀တ္မွ ဘုရားပင့္လာေသာ ရဟႏၱာ ၁ ေသာင္း အားျဖင့္ )  စုစုေပါင္း ရဟႏၲာေပါင္း ၂ -ေသာင္း ) ျခံရံလ်က္ မဟာသကၠရာဇ္ ၁၀၃-ခု တေပါင္းလျပည့္ေက်ာ္ ၁-ရက္ေန႔တြင္ ရာဇျဂိဳဟ္ျမိဳ႔မွ ယူဇနာ ၆၀-ေ၀းကြာေသာ ကပိလ၀တ္ျပည္ေတာ္သို႔ တေန႔လွ်င္ ၁-ယူဇနာခရီးျဖင့္ ရက္ေပါင္း ၆၀- (၂-လၾကာ) အတုရိတေဒသစာရီ- မေႏွးမျမန္လြန္းေသာ ၾကြခ်ီနည္းျဖင့္  ၾကြခ်ီေတာ္မူ ခဲ့ သည္။ 
 ကပိလ၀တ္ေရႊနန္းေတာ္မွ ဘုရားရွင္ႀကိဳဆုိပြဲ
 
 ၁။ ကပိလ၀တ္ၿမိဳ႕ေတာ္သို႔ ေရာက္ခါစမွာပင္ မာနေထာင္လႊားေနၾကေသာ သာကီ၀င္ေဆြ မ်ိဳးအေပါင္း တုိ႔အား မာန က် ေစရန္အလို႔ငွါ  ဘုရားဆိုသည္မွာ ဘယ္လို ပုံသ႑ာန္ရွိသည္၊ အဘယ္ကဲ့သုိ႔  ၾကည္ညိဳစရာေကာင္းသည္၊  အဘယ္သုိ႔ ေသာ အစြမ္း အစ အရည္အခ်င္းမ်ိဳး၊ တန္ခိုးမ်ိဳးတုိ႔ႏွင့္ ျပည့္စုံသည္ကို သိရွိေစရန္ အထက္အာကာသ ေကာင္းကင္ယံတြင္ ရတနာ စႀကၤ ံေတာ္ကို ဖန္ဆင္းေတာ္မူကာ ၾသဒါတကသိုဏ္းလ်င္ အာရုံရွိေသာ စတုတၳစ်ာန္သမာပတ္ ကုိ ၀င္စားေတာ္ မူၿပီး  တေလာကလုံး အျဖဴေရာင္ အလင္းေရာင္မ်ား ျဖစ္ေစသ တည္း ဟု အဓိ႒ာန္ေတာ္ မူကာ  ေရမီးအစုံ အစုံေသာ တန္ခုိးျပာဋိဟာတို႔ကို ျပေတာ္မူသည္။
၂။ စၾကာ၀ဠာ တိုက္အေပါင္းမွ နဂါး ဂဠဳန္ ဂုမၻာန္ ယကၡ ဂႏၶဗၺမ်ားႏွင့္တကြ နတ္ျဗဟၼာမ်ားကလည္း မႏၵာရ၀ နတ္ပန္း၊ ပဒုမၼာၾကာပန္း၊ ပင္လယ္ကသစ္ပန္း တို႔ျဖင့္ ပူေဇာ္ၾကကာ“ ျမတ္စြာဘုရားသည္ တေလာကလုံးအတြက္ အက်ိဳးစီးပြား ကို ေဆာင္ ရြက္ေတာ္မူပါေပသည္၊ အလြန္ၾကည္ညိဳဖြယ္ အံ့ၾသဖြယ္ ေကာင္းပါေပစြ ” ဟု ၾသဘာသံဘ၀ဂ္ညံေ အာင္   ေကာင္းခ်ီး   ေထာမနာျပဳၾကသည္။
၃။ ထုိအခ်ိန္မွာပင္ အရွင္သာရိပုတၱရာ အရွင္ေမာဂၢလာန္တို႔သည္လည္း ေကာင္းကင္ယံမွ ၾကြခ်ီလာကာ ဘုရားရွင္တပါး၏ အေၾကာင္းအတၳဳပၸတ္ကို ဘုရားရွင္ကိုယ္ေတာ္တုိင္ ေဟာျပမွသာလ်င္ ျပည့္စုံစြာ သိရွိနုိင္ မွာ ျဖစ္ေ သာေ ၾကာင့္ ေဟာၾကားေတာ္မူပါရန္ ေလ်ာက္ထားေသာအခါ သာကီ၀င္မင္းမ်ိဳးအားလုံးတုိ႔ ၾကည္ညိဳေနစဥ္ ကပိလ၀တ္ေ နျပည္   ေတာ္၏ ေကာင္းကင္ယံ၌ပင္ ဘုရားျဖစ္ေတာ္စဥ္ မဟာဗုဒၶ၀င္အေၾကာင္းကို ေဟာၾကားေတာ္မူ သည္။
၄။ ဗုဒၶ၀င္ ဟူသည္ ဗုဒၶ၀ံသ ပါဠိစကားျဖစ္ၿပီး ( ဗုဒၶ - ဘုရားရွင္တုိ႔၏၊ ၀ံသ - အႏြယ္ေတာ္၊ မ်ိဳးရိုး ) ထုိ႔ေၾကာင့္ ဘုရားရွင္ တို႔၏ ဘ၀၊ အႏြယ္ ေတာ္အေၾကာင္း၊ မ်ိဳးရုိးအေၾကာင္းတုိ႔ကို ေဖာ္ျပထားျခင္းကုိ ဗုဒၶ၀င္ ဟု ေခၚဆိုရသည္။ ဤေနရာ၌ ေဂါတမ ဘုရားရွင္၏ ဘ၀အေၾကာင္းကို ေဂါတမဗုဒၶ၀င္ ဟု ေခၚဆိုနုိင္ပါသည္။ ဂါထာေပါင္း ( ၉၅၁ ) ဂါထာတို႔ျဖင့္ တန္ဆာ ဆင္အပ္ေသာ ( အ႒ကထာဆရာ၊ ဋီကာဆရာ၊ ရဟႏၱာမေထရ္တို႔ သီကုံးအပ္ေသာ ဂါထာတို႔ႏွင့္ေပါင္းလ်င္ ဂါထာေပါင္း ( ၁၀၇၀ ) တို႔ျဖင့္ ေဖာ္ျပထားေသာ  ေဂါတမဘုရားရွင္၏ အတၳဳပၸတ္ကို ထုိအခါ ဗုဒၶျမတ္စြာကုိယ္တုိင္ ေဟာၾကားေတာ္မူ ခဲ့ေသာေၾကာင့္ ယခုအခါ ေက်းဇူးေတာ္ရွင္ မင္းကြန္းဆရာေတာ္ႀကီး ေရးသားထားေသာ မဟာဗုဒၶ၀င္ စာအုပ္ႀကီးမ်ားကို ေဂါတမဗုဒၶ၀င္ ဟု မွတ္သားရပါမည္။
၅။ ဗုဒၶျဖစ္ေတာ္စဥ္ ဗုဒၶ၀င္အေၾကာင္းကို ေဟာၾကားေတာ္မူစဥ္ပင္ နတ္ျဗဟၼာမ်ားက ေပါကၡရ၀ႆမိုး ရြာသြန္းၿဖိဳးေစ ေသာေၾကာင့္ သာကီ၀င္မ်ားမွာ အံ့ၾသဘနန္းျဖစ္ၿပီး မာနမ်ားခ်ကာ ရွိခိုး ကန္ေတာ့ၾကေတာ့သည္၊ ( ေပါကၡရ၀ႆမိုး ဟူသည္  ေကာင္းကင္ယံတြင္ ၾကာရြက္ပမာဏ တိမ္တုိက္မ်ား တက္လာၿပီး ပရိသတ္တြင္းမွ ေရစိုလုိသူကို စိုေစၿပီး မစိုစြတ္လိုသူကို မစိုေစေသာ ကြက္ၾကား ကြက္ၾကား ရြာေသာ မိုး ျဖစ္သည္ )
၆။ ထုိမုိးအေၾကာင္းႏွင့္ စပ္၍ ယခုအခါသာ မဟုတ္ေသး၊ ပါရမီျဖည့္စဥ္ကာလ ေ၀ႆႏၱရာမင္းႀကီး ဘ၀ကလည္း ရြာခဲ့ ဖူးေၾကာင္း ေဟာလိုရကား ဂါထာေပါင္း ( ၁၀၀၀ ) တုိ႔ျဖင့္ တန္ဆာဆင္အပ္ေသာ   ေ၀ႆႏၱရာဇာတ္ေ တာ္ႀကီးကို   ေဟာ ေတာ္မူျပန္သည္။ ဤသည္တို႔ကား ဘုရားရွင္ ကပိလ၀တ္နန္းေတာ္ ၾကြေရာက္စဥ္က အေျခအေနျမင္ကြင္းမ်ား ျဖစ္ပါ သည္။
ကပိလ၀တ္ႏွင့္ ပက္သက္၍ ျဖစ္ေပၚလာေသာ အက်ိဳးဆက္မ်ား
 ၁။ ေနာက္တစ္ေန႔တြင္ ကပိလ၀တ္ၿမိဳ႕အတြင္း ဆြမ္းခံ၀င္ေတာ္မူစဥ္ “ဥတိၱေ႒ န ပမေဇၨယ် ”စေသာ ဂါထာကို ၾကားနာရ၍ ဖခင္ သုေဒၶါဒန မင္းႀကီး ေသာတာပန္ တည္ခဲ့သည္။
၂။ ေနာက္တႀကိမ္တြင္ “ ဓမၼံ စေရ သုစရိတံ၊ န နံ ဒုစၥရိတံ စေရ” စေသာ ဂါထာတပုဒ္တည္းျဖင့္ ဖခင္ဘုရင္ႀကီးကို သကဒါဂါမ္ ျဖစ္ေစၿပီး မိေထြးေတာ္ မဟာပဇာပတိေဂါတမီ ကို ေသာတာပန္ တည္ေစကာ နိေျဂာဓာရုံ ေက်ာင္းတုိက္ ႀကီးလဲ ေပၚထြန္း လာခဲ့သည္။
၃။ ေနာင္အခါတြင္ မိေထြးေတာ္ ေဂါတမီသည္ အမ်ိဳးသမီးထုအားလုံး၏ ေရွ႕ေဆာင္လမ္းျပ အျဖစ္ ဘိကၡဳနီသာသနာကို ခက္ခက္ခဲခဲ ပင္ပင္ ပန္းပန္း တည္ေထာင္ခဲ့ကာ သာသနာျပဳခဲ့သည္။
၄။ “ တရားျပည့္၀ေနပါက ငယ္ငယ္ရြယ္ရြယ္ႏွင့္ ေသရိုးထုံးစံ မရွိ” ဟူေသာ စကားႏွင့္ စပ္၍ ဖခင္ဘုရင္ႀကီးအား မဟာ ဓမၼပါလဇာတ္ေတာ္ႀကီးကို ေဟာၾကားကာ တတိယမဂ္ဖိုလ္အဆင့္ အနာဂါမ္တည္ေစခဲ့ျပန္သည္၊ ေနာက္ပုိင္း လူ၀တ္ ေၾကာင္ ျဖင့္ပင္ ရဟႏၱာျဖစ္ကာ (၇) ရက္အတြင္း ပရိနိဗၺာန္စံခဲ့ရသည္။
ေနာက္တစ္ရက္တြင္ ကပိလ၀တ္ၿမိဳ႕ေတာ္အတြင္းသို႔ ဆြမ္ခံ၀င္လာေသာ ျမတ္စြာဘုရားအား ယေသာ္ဓရာႏွင့္ သားေတာ္ ရာဟုလာ နန္းေတာ္ေလသာေဆာင္မွ ဖူးေျမွာ္ေနၾကပုံ

၅။ ပါရမီျဖည့္ဖက္ ယေသာ္ဓရာသည္ ဘုရားရွင္အထံ ဖူးေမွ်ာ္ရန္ မလာေသာေၾကာင့္ အဂၢသာ၀ကႏွစ္ပါးကို ေနာက္လိုက္ အျဖစ္ေခၚေဆာင္ကာ ကုိယ္ေတာ္တုိင္ တိုက္ခန္းအထိ ၾကြေတာ္မူၿပီး မယ္ယေသာ္ ၏ မိမိလင္သားအေပၚ သစၥာေစာင့္ စည္းပုံႏွင့္ စပ္၍ စႏၵကိႏၷရီ ဇာတ္ေတာ္ႀကီးကို ေဟာၾကားေတာ္မူခဲ့သည္။
၆။ ေနာင္အခါ ဇနပဒကလ်ာဏီ၊ နႏၵမင္းသား၊ သားေတာ္ရာဟုလာ၊ ယေသာ္ဓရာႏွင့္ မဟာနာမ္မင္းသား၊ အႏုရုဒၶါမင္းသား၊ ကိမိလမင္းသားစေသာ နန္းညြန္႔နန္းလ်ာအားလုံး သာသနာ့ေဘာင္ ၀င္ေရာက္ကာ ရဟႏၱာျဖစ္ၾကသည္။
၇။  သာကီ၀င္တစ္မ်ိဳးလုံး နန္းေတာ္တြင္ ဆိတ္သုဥ္းေျခာက္ကပ္သြားၿပီး လူသူကင္းမဲ့ေသာ အေျခအေနထိ ျဖစ္ခဲ့ရသည္၊ ဘုရားရွင္သည္ မယ္ေတာ္မာယာေဒ၀ီအေပၚ၌လည္း ေမြးေက်းဇူး ေပးဆပ္လိုေသာေၾကာင့္ တာ၀တိ ံသာနတ္ျပည္ အထိ တက္ကာ အဘိဓမၼာပ႒ာန္းတရားကို ေဟာၾကားၿပီး မယ္ေတာ္နတ္သားကို ေသာတာပန္တည္ေစခဲ့ေသာေၾကာင့္ ေမြးေက်း ဇူးေက်ေအာင္ ေပးဆပ္ခဲ့သည္ ဟု ဆိုရပါမည္။
၈။ ကာဠဳဒါယီမေထရ္သည္ ရဟႏၱာျဖစ္ၿပီးေနာက္ပိုင္း ဘုရားရွင္ တေပါင္းလျပည့္ေက်ာ္ ၁ရက္ေန႔တြင္ ရာဇၿဂိဳလ္မွထြက္ ကာ  ကပိလ၀တ္သို႔ ၾကြေနဆဲ (၂) အတြင္းမွာ ဘုရင္သုေဒၶါဒန မင္းႀကီးအား “ ဘုရားရွင္ ကပိလ၀တ္ေရႊနန္းေတာ္သို႔ ၾကြလာၿပီျဖ စ္ေၾကာင္း၊ ယေန႔ ဘယ္အရပ္ေဒသ၊ ဘယ္တုိင္းျပည္၊ ဘယ္ၿမိဳ႕ရြာ သို႔ ေရာက္ရွိေနၿပီျဖစ္ေၾကာင္း သတင္းစကား ျပန္ၾကားေပးရန္ စ်ာန္အဘိညာဥ္တန္ခုိးျဖင့္ ကပိလ၀တ္ျပည္ သုိ႔ ၾကြလာကာ ဆြမ္းဘုန္းေပးေတာ္မူသည္၊ ျပန္ၾကြလ်င္ လည္း  ဘုရားရွင္သုံးေ ဆာင္ေတာ္မူရန္ ဆြမ္းသပိတ္ျဖင့္ လူအမ်ားျမင္စဥ္ပင္ ေကာင္းကင္ခရီးျဖင့္ သယ္ေဆာင္ကာ ေန႔စဥ္ေန႔တုိင္း   ႏွစ္လတိတိ   ေဆြေတာ္မ်ိဳးေတာ္သာကီ၀င္တုိ႔အား ခ်ီးေျမွာက္ေပးခဲ့သည္။
ထို႔ေၾကာင့္ပင္ ေနာင္အခါ ဗုဒၶျမတ္စြာသည္ ရဟန္းေတာ္တို႔အား ဧတဒဂ္ဘြဲ႔ထူး ခ်ီးေျမွာက္ေတာ္မူေသာအခါ ေဆြမ်ိဳးဒကာ ဒါယိကာမတို႔အား ၾကည္ညိဳေစရန္ စည္းရုံးနုိင္သူတို႔တြင္ ဖြားဖက္ေတာ္ ကာဠဳဒါယီမေထရ္သည္ အျမတ္ဆုံး အသာဆုံး ျဖစ္ပါေပ သည္ ဟု ကုလပၸသာဒ ( ကုလ - ေဆြမ်ိဳးတို႔အား၊ ပသာဒ - ၾကည္ညိဳေစျခင္း ) အရာတြင္ ဧတဒဂ္ဘြဲ႕ထူးျဖင့္ ခ်ီးေျမာက္ေတာ္ မူခဲ့သည္။
  
 တေပါင္းလဖြဲ႔ ႏွင့္စပ္၍  ရွင္အုန္းညိဳ ေရးသားခဲ့ေသာ ဂါထာေျခာက္ဆယ္ပ်ိဳ႕မွ  စာပိုဒ္ 
 လူ႔ဘံုသံုးပါး၊ အထြတ္ထား၍၊ တရားရသာ၊ ျမိဳက္ၾသဇာျဖင့္၊ သတၱ၀ါလူ၊ ခမ္းသိမ္းသူကို၊ ဆယ္ယူကယ္ႏိုင္၊ ေရႊျပည္ခိုင္သို႔၊ တိုင္တိုင္ေဘးလြတ္၊ ပို႔ေပးတတ္သည္၊ လူနတ္ဆရာ၊ ရတနာဟု၊ မဟာ၀ီရ၊ လုံ႔လအေခါင္၊ ေဗာဓိေညာင္၌၊ ေျခာက္ေရာင္လွ်ံ၀ါ၊ ဉာဏ္စၾကာႏွင့္၊ သစၥာရဲရဲ၊ ပြင့္ဆဲဆဲလွ်င္၊ အံ႔အဲမႏိုင္၊ ဆြယ္ျပိဳင္ႏႈိင္းေဖာ္၊ တုမေျမာ္သည္၊ ဘုန္းေတာ္ထြန္းလစ္၊ျမတ္ရွင္ခ်စ္။
အျဖစ္ေၾကာင္းလ်ား၊ မွာစကားကို၊ ဦးဖ်ားထိပ္ထက္၊ ၾကားေလွ်ာက္ဆက္အံ႔၊ ဖြားခ်က္ျမႇဳပ္ေထြ၊ ဇာတိေနသား၊ ေအာင္ေျမျပည္မ၊ ကပိလတြင္၊ ေမြးဘသုေဒၶၚ၊ တကာေတာ္ႏွင့္၊ ယေသာ္ဓရာ၊ ဗိမၺာေျမာက္သား၊ သည္းခ်ားရာဟု၊ ေမွ်ာ္ရာရႈလ်က္၊ တစုတရံုး၊ ပန္းႏွယ္ကံုးမွ်၊ သက္လံုးေမတၱာ၊ ျပက္ၾကင္နာေသာ္၊
 ဖူးပါလွခ်င္၊ ငါ့သခင္ကို၊ သို႔ပင္ဆိုတမ္း၊ နိစၥလြမ္း၍၊ မ်က္ယမ္းထိထိ၊   ေျမာ္ခ်င္ဘိဟု၊ ၾကားသိတံုလို၊ တေသာင္းဗိုလ္တြင္၊ ကၽြန္႔ကို ေနာက္ဆင့္၊ ခ်ီးပင့္ရရွာ၊ ဤအခါကား၊ ေဟမာခ်မ္းေဆာင္း၊ ၾကြလဲေျပာင္းသား၊ တေပါင္းေႏြလ၊ ဂိမၼာနဟု၊ သာလွေပ်ာ္မႈ၊ သည္ရတု၌၊ ညြန္႔ႏုဆဲဆဲ၊ မီးလွ်ံခဲသို႔၊ ရဲရဲေျပာင္ေျပာင္၊ ေတာကုန္ေအာင္လည္း၊ ပြင့္ေရာင္တိခ်ည္း၊ ျဖင္ေပါပည္း၏။၊ ခမည္းေတာ္ေကာင္း၊ ျပည္ေတာ္ေဟာင္းသို႔၊ ဖူးေပါင္းစိမ့္ငွါ၊ ေတာင္းပန္ထြာသည္။ သြားခါကာလ တန္ျပီဘုရား။
 
“ သားေတာ္ဘုရား တပည့္ေတာ္တုိ႔ သာကီ၀င္မ်ိဳးရိုးမွာ ေတာင္းရမ္းစားသူေတြ မရွိခဲ့ပါ၊ ယခု ရဟန္း ႏွစ္ေသာင္းကို ခမည္းေတာ္တသက္လုံး ေကြ်းေမြးထားနုိင္ပါတယ္ဘုရား၊ ေတာင္းရမ္းမစားပါႏွင့္ ” ဟု  ေလ်ာက္ထားလာေသာ ခမည္းေတာ္အား ဆြမ္းခံျခင္းသည္ ဘုရားရွင္တို႔၏ ထုံးတမ္းအစဥ္အလာျဖစ္ေၾကာင္း ရွင္းျပကာ ၄ ပါဒဂါထာတပုဒ္ ေဟာျပလိုက္ေသာအခါ လမ္းေပၚ၌ ဤပုံ အျခင္းအရာျဖင့္ပင္ ခမည္းေတာ္ႀကီး ေသာတာပန္ တည္ခဲ့ရသည္ ...  
 
ႏွလုံးသည္းအူ ျပတ္သြားေလာက္ေအာင္  စိတ္ရွိသေလာက္ အားရပါးရ ငိုေၾကြးေနေသာ ပါရမီျဖည့္ဖက္ မယ္ယေသာ္ အား   ေျဖသိမ့္စကား ဆုိေတာ္မူၿပီး မိမိအေပၚ သစၥာေစာင့္စည္းပုံ ႏွင့္စပ္ကာ စႏၵကိႏၷရီဇာတ္ေ တာ္ႀကီး ကို ေဟာေ တာ္ မူခဲ့ျပန္သည္...

အခ်ဳပ္ဆုိရေသာ္ တေပါင္းလျပည့္ တြင္ ရဟႏၱာမေထရ္ ကာဠဳဒါယီ၏ ေက်းဇူးျဖင့္ စခဲ့ေသာ ကပိလ၀တ္ဇာတ္လမ္းသည္ ေထရ၀ါဒ ဗုဒၶဘာသာ၀င္ ျမန္မာလူမ်ိဳးအားလုံးအတြက္ အားက်ဖြယ္၊ အတုယူဖြယ္၊ ၾကည္ညိဳဖြယ္၊ ပီတိျဖစ္ဖြယ္ တို႔ျဖင့္ ျပည့္ႏွက္ေနေသာ   ေန႔ထူးေန႔ျမတ္အခါသမယ ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ယင္းေန႔ကိုပင္ ဗုဒၶျမတ္စြာ၏ ကပိလ၀တ္ေရႊနန္းေတာ္သို႔ ၀င္ေတာ္မူေသာေန႔ ဟု သတ္မွတ္ခဲ့ၾကပါသည္။
ေမတၱာျဖင့္
အရွင္သုနႏၵာလကၤာရ M.A ( ပန္းကမၻာ )
Date. 6.Mar.2012
( ၁၃၇၃ ခု၊ တေပါင္းလဆန္း ၁၄ ရက္ )



















































                    

ကပိလဝတ္ျပည္ ၊ နိေျဂာဓာရံု ေက်ာင္းေတာ္၌ ဗုဒၶျမတ္စြာ သီတင္းသံုးေနေတာ္မူစဥ္အခါ ျဖစ္၏ ။ ထိုအခါ မဟာနာမ္ သာကီဝင္မင္းသည္ ဗုဒၶထံသို႔ေရာက္လာခ်ဥ္းကပ္ကာ ဤသို႔ ေလ်ွာက္ထားေလ၏။
" အရွင္ဘုရား - ဤကပိလဝတ္ျပည္သည္ လူဦးေရ ထူထပ္ေပါမ်ား၍ စည္ကားလွပါ၏ ။ လမ္းတို လမ္းရွည္ႏွင့္ ေစ်းအိမ္တို႔လည္း မ်ားျပားလွပါ၏ ၊ အရွင္ဘုရား - တပည့္ေတာ္သည္ ျမတ္စြာဘုရားကို လည္းေကာင္း ၊ သံဃာေတာ္ကို လည္းေကာင္း ဆည္းကပ္ခစားၿပီး၍ ညေနခ်မ္းအခ်ိန္၌ ကပိလဝတ္သို႔ ဝင္သည္ရွိေသာ္ ေျပးလႊာေနေသာ ဆင္ႏွင့္လည္း ေတြ႕ဆံုရပါ၏ ၊ ျမင္း - ရထား - လွည္းတို႔ႏွင့္လည္း ေတြ႕ဆံုရပါ၏ ၊ အရွင္ဘုရား - ထိုအခါမ်ိဳး၌ တပည့္ေတာ္အား ျမတ္စြာဘုရားကို အာရံုျပဳေသာစိတ္သည္ လြတ္သည္သာတည္း ၊ တရာေးတာ္ ၊ သံဃာေတာ္တို႔ကို အာရံုျပဳေသာစိတ္သည္ လြတ္သည္သာတည္း ။

" အရွင္ဘုရား - ထိုအခါ ' ငါသည္ ဤအခ်ိန္၌ ေသရမူ ဘယ္ဘဝသို႔လားေရာက္ရပါမည္နည္း ' ဟု ေတြးေတာမိပါသည္ ဘုရား " ဟု ေလ်ွာက္ထား၏ ။
ထိုအခါ ျမတ္စြာဘုရားက " မဟာနာမ္ - သင္မေၾကာက္ပါႏွင့္ ၊ မစိုးရိမ္ပါႏွင့္ ၊ သင့္အား မယုတ္ညံ့ေသာ ေသျခင္းျဖစ္လတၱ့ံ ။
" မဟာနာမ္ - အၾကင္သူသည္ ရွည္ျမင့္စြာေသာ ကာလပတ္လံုး ယံုၾကည္မႈသဒၶာျဖင့္ ထံုအပ္ေသာ စိတ္ ၊ ေဆာက္တည္မႈ သီလ ၊ အၾကားအျမင္ သုတ ၊ စြန္႔ႀကဲမႈ စာဂ ၊ အသိဉာဏ္ ပညာတို႔ျဖင့္ ထံုအပ္ေသာ စိတ္ရွိသူျဖစ္၏ ၊ ထိုသူ၏ ခႏၶာ ရုပ္သည္ မဟာဘုတ္ေလးပါး အစုအေဝးျဖစ္၏ ၊ ထမင္း , မုန္႔ စေသာ အစာအဟာရတို႔ျဖင့္ ႀကီးပြားရ၏ ၊ ျပဳျပင္ ထိန္းမတ္ေပးရျခင္း သေဘာရွိ၏ ၊ မတည္ၿမဲျခင္း ၊ ၿပိဳကဲြပ်က္စီးျခင္း သေဘာရွိ၏ ၊
" ထိုခႏၶာကိုယ္ရုပ္ကို က်ီးငွက္တို႔လည္း ထိုးဆိတ္ကုန္၏ ၊ ေတာေခြး ၊ အိမ္ေခြးႏွင့္ ပိုးေလာက္တို႔လည္း ခဲစားၾကကုန္၏ ၊ သို႔ေသာ္ မဟာနာမ္ - ထိုသူ၏ သဒါၶ ၊ သီလ ၊ စာဂ ၊ ပညာတို႔ျဖင့္ ရွည္ျမင့္စြာေသာ ကာလပတ္လံုး ထံုအပ္ေသာ စိတ္သည္ကား အထက္သို႔သာ တက္ေလ့ရွိေပ၏ ၊ ထူးျခားစြာ သြားေလ့ရွိေပ၏ ။
( အားႀကီးရာသို႔ ကိုင္းၫြတ္ျခင္း )
" မဟာနာမ္ - ဥပမာအားျဖင့္ကား ေထာပတ္အိုးကို ေရအိုင္ထဲ၌ ရိုက္ခဲြလိုက္ေသာအခါ အိုးျခမ္းကဲြတို႔သည္ ေရေအာက္သို႔ က်ေရာက္၍ ေထာပတ္တို႔သည္ ေရေပၚသို႔ တက္ေရာက္ကုန္သကဲ့သို႔တည္း ။
" မဟာနာမ္ အေရွ႕အရပ္သို႔ ကိုင္းၫႊတ္လ်က္ရွိေသာ သစ္ပင္ကို အရင္းမွ ျဖတ္ပိုင္းေသာ္ ထိုသစ္ပင္သည္ အဘယ္အရပ္သို႔ လဲက်ေပမည္နည္း ၊ မဟာနာမ္ ထိုသစ္ပင္သည္ အေရွ႕အရပ္သို႔သာလ်ွင္ လဲက်မည္ မဟုတ္လား ။
" မဟာနာမ္ - ထိုဥပမာအတိုင္းပင္တည္း ၊ အရိယာပုဂၢိဳလ္တို႔ ႏွစ္သက္ေသာ သူေတာ္ေကာင္းတရားႏွင့္ ျပည့္စံု ထံုမြမ္းၿပီးသူသည္ နိဗၺာန္သို႔ ေရွ႕ရႈကိုင္းၫြတ္သည္သာျဖစ္၏ ၊ ထို႔ေၾကာင့္ မဟာနာမ္ - စိုးရိမ္ေၾကာင့္ၾက မျဖစ္ပါႏွင့္ ၊ သင္၏ေသျခင္းသည္ ေကာင္းေသာေသျခင္း ျဖစ္လတၱံ့ ၊ သင္၏ လားရာဂတိသည္ မယုတ္ညံ့ေသာ ဂတိ ျဖစ္လတၱံ့ " ဟု မိန္႔ၾကားေတာ္မူ၏ ။
( မဟာဝဂၢ သံယုတ္ပါဠိေတာ္ ၊ ေသာတာပတၱိသံယုတ္ ၊ သရဏာနိဝဂ္ ၊ မဟာနာမသုတ္ )
BTNR မွ ဆရာေလးၿမိဳင္၏ ဗုဒၶ၏ ဝါဒစစ္ပဲြမ်ား စာအုပ္မွ ကူးယူေဖာ္ျပျခင္းျဖစ္ပါသည္ ။





(၁) အေမး ။ ႏြားနက္ေလးခု၊ ေဝွ႕မႈဟန္ျပင္၊ မေဝွ႕ၾကဘဲ၊ ေရွာင္လြဲသည္ျမင္။ 
အေျဖ။ အေရွ႕အေနာက္၊ ေတာင္ ေျမာက္ မိုးဆင္၊ ျခိမ္းသံေပး မိုးေဝးလြင့္ေပ်ာက္စင္။


- အရပ္ေလးမ်က္ႏွာမွ ေလးခုေသာ ႏြားလား ဥသဘတို႔သည္ လာလတ္၍ မင္းရင္ျပင္၌ ေဝွ႔မည္ဟု တြန္ျမည္ ၾကံဳးဝါးလ်က္ မေဝွ႔ပဲသာလွ်င္ ဖဲေလကုန္သည္ဟု ျမင္မက္ပါသည္။


- ေနာင္အခါ တရားမေစာင့္ေသာ မင္းတို႔ လက္ထက္၌ အရပ္ေလးမ်က္ႏွာမွ မိုးတို႔သည္ ရြာအံသကဲ့သို႔ ထစ္ႀကိဳးလ်က္ မရြာပဲသာလွ်င္ ေပ်ာက္ပ်က္ ကုန္လတၱံ႔။ ထိုအခါ ေကာက္ပဲသီးႏွံတို႔ ပ်က္ဆီး၍ လူတို႔၌ အစာေရစာ ရွားပါး ငတ္မြတ္ျခင္း ျဖစ္လတၱံ႔။





(၂) အေမး ။ ေျမကမၾကြ၊ ငယ္လွသစ္ပင္၊ ဖူးငံုရင့္ၿပီး၊ ပြင့္သီးေတြ႕ျမင္။ 
အေျဖ ။ အရြယ္မမွ်၊ ပ်ိဳမ လံုခင္၊ သမီးသား၊ လင္ထား အိမ္ေထာင္ဆင္။

- ႏုနယ္ေသးငယ္စြာေသာ အပင္တို႔သည္ ပြင့္ၾက သီးၾကသည္ကို ျမင္မက္ပါသည္။


- ေနာင္အခါ ဆုတ္ယုတ္ေသာကာလ လူတို႔ အသက္တန္း တိုေသာ ကာလ၌ ေယာကၤ်ား မိန္းမတို႔သည္ ထက္သန္ ျပင္းေသာ ရာဂ ရိွကုန္သည္ ျဖစ္၍ ငယ္ရြယ္စဥ္ အခါ၌ပင္ အိမ္ေထာင္ျပဳျခင္း၊ သားေမြးျခင္း တို႔ကို ျပဳကုန္လတၱံ႔။




(၃) အေမး ။ ယေန႔ဖြားစ၊ ႏြားမႏို႔သာ၊ မိခင္ႏြားႀကီး၊ စို႔ၿပီးေနရွာ။ 
အေျဖ ။ သမီးႏွင့္သား၊ စီးပြားဆိုင္ရာ၊ မိႏွင့္ဖ၊ ေကြၽးမွစားရမွာ။

- ႏြားမႀကီးတို႔သည္ မိမိတို႔ ေမြးစျဖစ္ေသာ ႏြားမငယ္တို႔၏ ႏို႔ကို စို႔သည္ဟု ျမင္မက္ပါသည္။


- ေနာင္အခါ ႀကီးေသာသူတို႔အား အ႐ိုအေသျပဳျခင္း ေပ်ာက္ကြယ္ေသာ ကာလ၌ အမိအဖ၊ ေယာကၡမ စသူတို႔သည္ ကိုးကြယ္ရာ မရိွကုန္သည္ ျဖစ္သျဖင့္ မိမိတို႔၏ သားသမီး သားမက္ ေခၽြးမ စသူတို႔ထံ၌ ကပ္ရပ္၍ ၿငိဳျငင္ ညိႇဳးငယ္စြာ အသက္ေမြးရကုန္လတၱံ႔။






(၄) အေမး ။ ႏြားႀကီးမႀကိဳက္၊ ဝန္တိုက္ႏြားငယ္၊ မ႐ုန္းႏိုင္ဘဲ၊ ဝပ္လဲေနတယ္။ 
အေျဖ ။ ႀကီးသူပယ္ရွား၊ ေျမႇာက္ထားလူငယ္၊ တိုင္းျပည္ေရး၊ ႐ႈပ္ေထြးေပြေတာ့မယ္။

- လွည္းတို႔၌ ဝန္ကို ေဆာင္ႏိုင္ေသာ ႏြားႀကီးတို႔ကို မကမူ၍ ႏြားငယ္တုိ႔ကိုသာ ကေစကုန္၏။ ႏြားငယ္တို႔လည္း ဝန္ကို မႏိုင္၍ လွည္းတို႔ကိုလည္း ဆြဲျခင္းငွာ မတတ္ႏိုင္သည္ကို ျမင္မက္ပါသည္။


- ေနာင္ တရားမေစာင့္ေသာ မင္းတို႔ လက္ထက္၌ အသက္ႀကီး ဝါႀကီး ပညာရိွကုန္ေသာ သူတို႔အား အမတ္၊ တရားသူႀကီး စေသာ ရာထူးစည္းစိမ္တို႔၌ မခန္႔ထားမူ၍ အသက္၊ ဝါ၊ ပညာ ငယ္ကုန္ေသာ လူငယ္တို႔အားသာ ခန္႔ထားၾကလတၱံ႔။ ထိုအခါ အခြင့္အေရးမသိ၊ မေတာ္ မမွန္ျဖစ္၍ အမႈ မၿပီး၊ အက်ဳိးမၿပီး ရိွေသာအခါ လူငယ္တို႔သည္ မိမိတို႔၏ ရာထူး စည္းစိမ္ကို စြန္႔ၾကလတၱံ႔။ လူႀကီးတို႔သည္လည္း ငါတို႔မွာ ျပင္ပကသာ ျဖစ္၏ဟု လ်စ္လွ်ဳျပဳ၍ ေနၾကလကုန္လတၱံ႔။ သို႔ျဖစ္၍ တရားမေစာင့္ အမႈမၿပီးၾကသည္ႏွင့္ မင္းႏွင့္တကြ တိုင္းျပည္ပါ ဆုတ္ယုတ္ ပ်က္ဆီးၾကလတၱံ႔။





(၅) အေမး ။ ခံတြင္းႏွစ္ခြ၊ ျမင္းလွရာဇာ၊ ေကြၽးေမြးသမွ်၊ မဝႏိုင္ပါ။ 
အေျဖ ။ မႉးမတ္မင္းစိုး၊ လာဘ္ထိုးသူရွာ၊ ႏွစ္ဘက္စား၊ တရားစီရင္မွာ။

- ခံတြင္း ႏွစ္ခုရွိေသာ ျမင္းသည္ ေကၽြးလာေသာ မုေယာစပါး စသည္တို႔ကို ခံတြင္းႏွစ္ခုျဖင့္ပင္ စားသည္ဟု ျမင္မက္ပါသည္။


- ေနာင္ တရားမေစာင့္ေသာ မင္းတို႔လက္ထက္၌ တရားမေစာင့္ေသာ တရားသူႀကီးတို႔သည္ ႏွစ္ဖက္ေသာ အမႈသည္တို႔မွ ေပးေသာ တံစိုးလက္ေဆာင္တို႔ကို စား၍ အမႈတို႔ကို မမွန္မကန္ ဆံုးျဖတ္ၾကကုန္လတၱံ႔။





(၆) အေမး ။ ေခြးအိုထံဆက္၊ ေရႊခြက္သိန္းတန္၊ က်င္ငယ္အျမဲ၊ ခြက္ထဲစြန္႔ျပန္။ 
အေျဖ ။ မ်ိဳးျမတ္သမီး၊ ပစၥည္းမက္ဟန္၊ အမ်ိဳးယုတ္၊ လင္လုပ္ေပါင္းဆက္ဆံ။

- အဖိုးတသိန္း ထိုက္ေသာ ေရႊခြက္ကို ေျမေခြးဖိုအား က်င္ငယ္စြန္႔ရန္ ေပး၏။ ေျမေခြးလည္း ထိုေရႊခြက္၌ က်င္ငယ္စြန္႔သည္ဟု ျမင္မက္ပါသည္။


- ေနာင္ တရားမေစာင့္ေသာ မင္းတို႔ လက္ထက္၌ အမ်ဳိးျမတ္ေသာ သူတို႔သည္ အခ်ီးအေျမႇာက္ မခံရ၊ ဆင္းရဲၾက၍ အမ်ဳိးယုတ္ေသာ သူတို႔ အစိုးတရ ႂကြယ္ဝ ခ်မ္းသာၾကလတၱံ႔။ ထိုအခါ အမ်ဳိးျမတ္တို႔ အသက္ ေမြးျခင္းငွာ မတတ္ႏုိင္ကုန္သည္ ျဖစ္၍ မိမိတို႔ သမီးတို႔ကို အမ်ဳိးယုတ္တို႔အား ေပး၍ အသက္ေမြး ၾကကုန္လတၱံ႔။







(၇) အေမး ။ ေရွ႕ကက်စ္ခ်၊ လြန္စႀကိဳးကုိ၊ ေခြးမခုိးစား၊ ကိုက္ဝါးကာမ်ိဳ။ 
အေျဖ ။ လင္ႀကီးပစၥည္း၊ သိမ္းဆည္းမသို၊ လင္ငယ္အား မယားေလာကြတ္ပို။

- တေယာက္ေသာ ေယာကၤ်ားသည္ အင္းပ်ဥ္၌ ထိုင္လ်က္ လြန္ကို က်စ္၍ ေျခရင္း၌ ထား၏။ ထုိ အင္းပ်ဥ္ေအာက္၌ရိွေသာ ဆာေလာင္ေသာ ေျမေခြးမသည္ ထိုေယာကၤ်ား မသိစဥ္လွ်င္ ထိုလြန္ကို စား၏ ဟု ျမင္မက္ပါသည္။


- ေနာင္အခါ မိန္းမတို႔သည္ အစားအေသာက္၊ အဝတ္၊ အေနအထို္င္ စသည္တို႔၌ ေလာ္လည္ျခင္း ရိွ၍ မိမိတို႔ လင္ေယာကၤ်ားသည္ ဆင္းရဲၿငိဳျငင္စြာ ရွာေဖြ စုေဆာင္းအပ္ေသာ ဥစၥာ ပစၥည္းတို႔ကို အဝတ္အစား၊ အစားအေသာက္ တို႔၌ လည္းေကာင္း၊ ေသာက္စား ကစားျခင္းတို႔၌ လည္းေကာင္း၊ အေပ်ာ္အပါးတို႔၌ လည္းေကာင္း၊ သေဘာက္ လင္ငယ္ထားျခင္း တို႔၌ လည္းေကာင္း အရမ္းမဲ့လွ်င္ ျဖဳန္းတီးေလလတၱံ႔။ ေခြးမသည္ မသိ စဥ္းစား သကဲ့သို႔ အိမ္သူ မိန္းမတို႔သည္ ဤသို႔ တိတ္တဆိတ္ ျဖဳန္းတီး ခိုးစားၾကလတၱံ႔။





(၈) အေမး ။ အိုးငယ္ခ်ည္းႏွီး၊ အိုးႀကီးေရလွ်ံ၊ အိုးႀကီးကိုဘဲ၊ ေရဆြဲေလာင္းျပန္။ 
အေျဖ ။ ဆင္းရဲသူမ်ား၊ ဝတ္စားမက်န္၊ အခြန္တြက္၊ ႏွိပ္စက္ေငြေကာက္ခံ။

- ေရမရိွေသာ အိုးတို႔ျဖင့္ ျခံရံအပ္ေသာ ေရျပည့္အိုးႀကီး တလံုးကို ျမင္ရ၏။ လူတို႔သည္ အရပ္ ၈ မ်က္ႏွာမွ ေရကို ယူလာၾက၍ ထိုေရျပည့္အိုးႀကီး အတြင္းသို႔သာလွ်င္ ေလာင္းထည့္ ၾက၏။ ေလာင္းထည့္ေသာ ေရတို႔သည္ ျပည့္လွ်ံ၍ က်ကုန္၏။ ဤသို႔လွ်င္ အဖန္ တလဲလဲ ေရျပည့္အိုးသို႔သာ ေလာင္းလွ်က္ ေရမရိွေသာ အျခံအရံ အိုးတို႔ အတြင္းသို႔ကား မည္သူမွ် မေလာင္း မထည့္ပဲ ေနသည္ကို ျမင္မက္ပါသည္။


- ေနာင္အခါ မေကာင္းေသာ မင္းတို႔ လက္ထက္၌ မင္းႏွင့္တကြ လူတို႔ တရားပ်က္ကြက္၊ ၾသဇာညံ့ဖ်င္း၊ ဆင္းရဲျခင္းသို႔ ေရာက္ၾကကုန္လတၱံ႔။ ထိုအခါ မင္းအစိုးရတို႔သည္ ဆင္းရဲသားတို႔အား မင္း၏ အက်ဳိးစီးပြား အတြက္ကိုသာ လုပ္ကိုင္ေစအံ။ ေဆာင္ရြက္ ေစအံ။ ထမ္းရြက္ေစအံ။ သို႔ျဖစ္ရကား မင္းတို႔၌သာ ျပည့္စံု အက်ဳိးခံစားၾကရ၍ ဆင္းရဲသားတို႔မွာ ေရမရိွေသာ အိုးတို႔ပမာ တစံုတရာ မရိွ ငတ္မြတ္ ေခါင္းပါးျခင္းသို႔ ေရာက္ကုန္လတၱံ႔။





(၉) အေမး ။ ၾကာမ်ိဳးငါးဝ၊ ပြင့္ၾကေရကန္၊ ေရလယ္ေနာက္လ်က္၊ ကမ္းဘက္ၾကည္ျပန္။ 
အေျဖ ။ ၿမိဳ႕တြင္းေပြ႐ႈပ္၊ ခြန္တုတ္ေကာက္ခံ၊ ၿမိဳ႕ျပင္ထြက္၊ ျပည့္ႏွက္စည္ကားရန္။

-နက္႐ႈိင္း က်ယ္ဝန္းေသာ ေရကန္ႀကီး တခုတြင္ သတၱဝါတို႔ ဆင္း၍ ေရေသာက္ၾက၏။ ကန္၏ အလယ္ ေရနက္ရာ၌ ေရသည္ ေနာက္၍ ကန္နားဝန္းက်င္ ေရတိမ္ရာ သတၱဝါတို႔ နင္းရာ၌ ေရသည္ ၾကည္လင္၏ဟု ျမင္မက္ပါသည္။


- ေနာင္အခါ တရားမေစာင့္ေသာ မင္းတို႔သည္ မတရား အုပ္စိုးျခင္း၊ တံစိုးစားျခင္း၊ ေလာ္လည္ျခင္း၊ သနားညႇာတာ ဂ႐ုဏာ မဲ့ျခင္း၊ ၾကမ္းၾကဳတ္ ရက္စက္ျခင္းတို႔ ရိွလွ်က္ လူတို႔အေပၚ၌ အထူးထူး အျပားျပားေသာ အခ်င္းအရာျဖင့္ အခြန္အတုတ္တို႔ကို ခဲြခန္႔ ေကာက္ယူလတၱံ႔။ ထုိအခါ လူတို႔မွာ တစ္စံုတစ္ရာ မေပးေဆာင္ႏိုင္ ပင္ပန္းဆင္းရဲလ်က္ ၿမိဳ႕ႀကီးရပ္ႀကီးတို႔၌ မေနႏိုင္ပဲ ရပ္စြန္ ျပည္နားသို႔ သြားေရာက္ေနၾကရသည္ ျဖစ္လတၱံ႔။ ကန္အလယ္တြင္ေနာက္၍ ကန္ေဘးတြင္ ၾကည္သကဲ့သို႔ ၿမိဳ႕လယ္ရြာလယ္၌ တိတ္ဆိတ္၍ ရပ္စြန္ျပည္နား၌ လူစည္ကားလတၱံ႔။





(၁ဝ) အေမး ။ တစ္အိုးတည္းခ်က္၊ အက်က္မညီ၊ ထမင္းမာဆတ္၊ ေပ်ာ့နပ္သံုးလီ။ 
အေျဖ ။ မင္းႏွင့္လူမ်ား၊ တရားမညီ၊ မိုးသံုးစား၊ ကြက္ၾကားရြာခ်မည္။

-တစ္လံုးတည္းေသာ အိုးျဖင့္ တခ်ိန္တည္းခ်က္ေသာ ထမင္းသည္ အခ်ဳိ႕ေပ်ာ့၏၊ အခ်ဳိ႕ မနပ္၊ အခ်ဳိ႕နပ္၏။ ဤသို႔ ျမင္မက္ပါသည္။


- ေနာင္ တရား မေစာင့္ေသာ မင္းတို႔ လက္ထက္၌ မိုးကြက္ၾကား ရြာလတၱံ႔။ ထိုအခါ အခ်ဳိ႕ေနရာ၌ မိုးရြာလြန္း၍ ေကာက္ပဲသီးႏွံ ပ်က္အံ။ အခ်ဳိ႕ေနရာ၌ မရြာ၍ ပ်က္အံ။ အခ်ဳိ႕ေနရာ တြင္ကား မိုးမွန္၍ ေကာင္းအံ။ ဤသို႔လွ်င္ ထမင္းအိုးတြင္ ျမင္ေသာ ထမင္းကဲ့သို႔ ေကာက္ပဲသီးႏွံ သံုးေထြ ျပားလတၱံ႔။




(၁၁) အေမး ။ ေမႊးထံုနဲ႔ၾကဴး၊ စႏၵကူးသိန္းတန္၊ ပုန္းရည္ႏွင့္လဲ၊ သံုးစြဲစားျပန္။ 
အေျဖ ။ အလဇၨီမ်ား၊ တရားဖိုးတန္၊ ေငြႏွင့္လဲ၊ အျမဲေဟာမည္မွန္။ 

- အဖိုးတသိန္းထက္ေသာ စႏၵကူးႏွစ္ကို ယက္တက္ပုပ္ရည္ျဖင့္ ေရာင္းစားသည္ကို ျမင္မက္ပါသည္။


- ေနာင္အခါ ငါဘုရား၏ သာသနာေတာ္ ဆုတ္ယုတ္ေသာ ကာလတြင္ ေလာ္လည္၍ လာဘ္လာဘကို မက္ေမာ ကုန္ေသာ ရဟန္းအလဇၨီ လူအလဇၨီတို႔သည္ ဆြမ္း၊ ေဆး၊ ေက်ာင္း၊ သကၤန္း ဥစၥာပစၥည္း စသည္ တို႔ကို အလိုရိွကုန္သည္ ျဖစ္၍ လမ္းခရီးဆံု၊ အိမ္ဝ၊ အိမ္ႀကိဳ အိမ္ၾကားတို႔၌ ငါဘုရား၏ တရားေတာ္ကို ေဟာၾကားလတၱံ႔။ နိဗၺာန္ အလို႔ငွာ ေဟာေတာ္ မူအပ္ေသာ အလြန္ မြန္ျမတ္ေသာ တရားေတာ္ကို တစ္ပဲ၊ တစ္မူး၊ တစ္က်ပ္ စသည္တို႔ အက်ဳိးငွာ ေရာင္းစား ေဟာေျပာ ၾကသည္ ျဖစ္၍ တသိန္းထိုက္ေသာ စႏၵာကူးႏွစ္ကို ယက္တက္ပုပ္ရည္ျဖင့္ ေရာင္းစား သကဲ့သို႔ ျဖစ္ကုန္လတၱံ႔။





(၁၂) အေမး ။ သံေၾကးမေပါင္း၊ ဘူးေတာင္း ဘူးအံု၊ ေရတြင္စုပ္စုပ္၊ နစ္ျမဳပ္လံုးစံု။ 
အေျဖ ။ ပညာရွိမ်ား၊ စကားဥႆံု၊ ေျပာသမွ်၊ ေလာကမသံုးကုန္။

- ဘူးေတာင္းတို႔သည္ ေရ၌ နစ္သည္ဟု ျမင္မက္ပါသည္။


- ေနာင္အခါ တရား မေစာင့္ေသာ မင္းတို႔ လက္ထက္၌ အမ်ဳိးယုတ္ေသာ သူတိို႔ကိုသာ ရာထူး စည္းစိမ္ ေပးသည္ ျဖစ္၍ အမ်ဳိးယုတ္တို႔ တန္ခိုး အာဏာ ႀကီးမား ထင္ေပၚ အရာရာတြင္ တြင္က်ယ္လ်က္ ၄င္းတို႔ စကားသာလွ်င္ ဘုူးေတာင္း နစ္သကဲသို႔ နစ္၍ တည္ကုန္လတၱံ႔။





(၁၃) အေမး ။ အိမ္လံုး ေတာင္လံုး၊ ေက်ာက္တံုးေက်ာက္ဖ်ာ၊ ေရမွာဘြားဘြား၊ ထင္ရွားေပၚလာ။ 
အေျဖ။ ရဟန္းရွင္ဆိုး၊ လူဆိုးမ်ားသာ၊ ဂုဏ္ေရာင္တိုး၊ တန္ခိုးေပၚထြက္မွာ။

- ေက်ာက္ဖ်ာႀကီး ေရတြင္ေပၚသည္ဟု ျမင္မက္ပါသည္။


- ေနာင္အခါ တရား မေစာင့္ေသာ မင္းတို႔ လက္ထက္၌ ေတာ္မွန္ လိမၼာ ပညာရိွေသာ သူတို႔၏ စကားသည္ မည္သည့္ အရာ၌ မဆို ေလးေသာ ေက်ာက္ဖ်ာ ေရတြင္ ေပၚသကဲ့သို႔ နစ္တည္ ျခင္းမရိွ၊ မခို္င္မျမဲ ရိွၾကကုန္ လတၱံ႔။





(၁၄) အေမး ။ အဆိပ္ျပင္းေတာက္၊ ေျမြေဟာက္ႀကီးကို၊ ဖားငယ္မမ်ား၊ ကိုက္ဝါးကာမ်ိဳ။ 
အေျဖ။ ကညာယူထား၊ သက္ၾကားဘိုးအို၊ မယားဆဲ၊ အျမဲေအာ္ေငါက္ဆို။

- ဖားငယ္မ တို႔သည္ ႀကီးစြာေသာ ေႁမြေဟာက္ႀကီးမ်ားကို စားၿမိဳသည္ဟု ျမင္မက္ပါသည္။


- ေနာင္အခါ လူတို႔သည္ ျပင္းေသာ ရာဂ ရိွကုန္သည္ ျဖစ္၍ ကိေလသာ အလိုသို႔ လိုက္လ်က္ ငယ္ရြယ္ကုန္ေသာ မယားတို႔၏ အလိုသို႔ လံုးဝ လိုက္ၾကကုန္ လတၱံ႔။ အလုပ္အကိုင္မႈ၊ ဥစၥာ ပစၥည္းမႈ၊ ေက်းကၽြန္မႈ၊ စီမံခန္႔ခြဲမႈ စေသာ အရပ္ရပ္တို႔၌ လင္ေပၚတြင္ လႊမ္းမိုး အုပ္စိုးျခင္းကို ျပဳၾကမည္ ျဖစ္ရကား ဖားငယ္မသည္ အဆိပ္လ်င္ေသာ ေႁမြကို စားမ်ဳိသကဲ့သို႔ ျဖစ္ကုန္လတၱံ႔။





(၁၅) အေမး ။ အဆင္းမည္းနက္၊ က်ီးငွက္ထံမွာ၊ ေရႊဟသၤာမ်ား၊ ခစားေနရွာ။ 
အေျဖ ။ ပညာသီလ၊ ျပည့္ဝသူဟာ၊ သူယုတ္အား၊ ဝပ္တြားေနရမွာ။ 

- မည္းနက္ ႐ုပ္သြင္၊ အဆင္း ဆိုးဝါးေသာ က်ီးတို႔ကို ေရႊ၏ အဆင္းႏွင့္ တူေသာ ေရႊဟသၤာ တို႔က ျခံရံ ေနၾကသည္ကို ျမင္မက္ပါသည္။


- ေနာင္အခါ အားနည္းေသာ မင္းတို႔ လက္ထက္၌ ထုိမင္းတို႔သည္ ဆင္စီး ျမင္းစီး စေသာ အတတ္တို႔၌ မလိမၼာ၍ စစ္ထိုးျခင္း၌ မရဲရင့္ဘဲ ျဖစ္ၾကကုန္လတၱံ႔။ ထိုအခါ တုိင္းျပည္ ႏုိင္ငံ ဆံုး႐ႈံးမည္ကို စိုး၍ တူေသာ ဇာတ္ရိွေသာ သူေကာင္းသား တို႔အား အစိုးရျခင္းကို မေပးမူ၍ မိမိတို႔ထံ၌ ခစား ၾကကုန္ေသာ အမ်ဳိး ယုတ္ေသာ ေက်းကၽြန္တို႔အားသာ ေပးကုန္လတၱံ႔။ သို႔ျဖစ္၍ အမ်ဳိးေကာင္းသားတို႔ ကိုးကြယ္ရာ မရိွပဲ အစိုးရျခင္း၌ တည္ကုန္ေသာ အမ်ဳိးယုတ္တို႔ထံ၌ ခစားၾကကုန္ လတၱံ႔။





(၁၆) အေမး ။ ဆိတ္ကိုျမင္ျငား၊ ေၾကာက္အားျပင္းထန္၊ ျခေသၤ့သစ္က်ား၊ ခုန္လႊားေျပးျပန္။ 
အေျဖ။သူယုတ္မာမ်ား၊ေထာင္လႊားႏိုင္ငံ၊သူေတာ္ေကာင္းပုန္းေအာင္းေတာၿမိဳင္ယံ။

- ဆိတ္တို႔သည္ သစ္ကို သတ္စားၾကသျဖင့္ သစ္တို႔သည္ ေၾကာက္လန္႔လ်က္ ဆိတ္တို႔ကို အေဝးမွ ျမင္လွ်င္ပင္ ေတာခ်ဳံရိွရာသို႔ ေျပးၾကသည္ကို ျမင္မက္ပါသည္။


- ေနာင္အခါ တရား မေစာင့္ေသာ မင္းတို႔ လက္ထက္၌ အမ်ဳိးယုတ္ေသာ သူတို႔ အစိုးရ ကုန္သည္ ျဖစ္၍ အမ်ဳိးျမတ္သူတို႔ မထင္ရွား ျဖစ္လတၱံ႔။ အမ်ဳိးယုတ္ သူတို႔မွာ မင္းကၽြမ္းဝင္သည္ ျဖစ္၍ တရား႐ံုးတို႔၌ ၾသဇာအာဏာ လႊမ္းမိုးလ်က္ အမ်ဳိးျမတ္သူတို႔၏ ဘိုးဘပိုင္ လယ္ေျမ ဥစၥာ အရပ္ရပ္တို႔ကို ငါတို႔ လယ္ေျမဥစၥာ ျဖစ္သည္ဟု သိမ္းယူၾက၍ တရားတေဘာင္ ျဖစ္လွ်င္ တန္ခိုးမဲ့သူတို႔အား ဖိႏွိပ္ပုတ္ခတ္ ၿခိမ္းေျခာက္ ႏွင္ထုတ္လ်က္ အႏိုင္က်င့္ ၾကကုန္လတၱံ႔။ ထိုအခါ အမ်ဳိးျမတ္သူတို႔ ေၾကာက္လန္႔ စက္ဆုတ္ကုန္သည္ ျဖစ္၍ လယ္ယာ ဥစၥာတို႔ကို ေပးအပ္ကုန္လ်က္ အိမ္သို႔ျပန္၍ အိပ္ေနၾကကုန္အံ။ ထိုမွ တပါးလည္း အက်င့္သီလရိွေသာ ရဟန္းတို႔သည္ အက်င့္သီလမဲ့ေသာ ရဟန္းတို႔က ခ်ဳပ္ခ်ယ္ ဖိႏွိပ္ၾကေလသျဖင့္ ေတာသို႔ ေျပးဝင္ ပုန္းေအာင္း ၾကကုန္လတၱံ႔။ ဤသို႔လွ်င္ အမ်ဳိးေကာင္း၊ သူေတာ္ေကာင္း တို႔လည္း လြတ္ရာ ကၽြတ္ရာ ေတာေတာေတာင္ေတာင္ တို႔ကို ေျပးပုန္း ၾကကုန္လတၱံ႔။

                                                   ...............................

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...

Back to the Top